Hoe Ice Cross Racer Cameron Naasz Zich Klaarmaakt Voor Een Red Bull-evenement

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Voordat we het hebben over Cameron Naasz, downhill-skate-racer, laten we het hebben over wat hij doet op een paar schaatsen, omdat het wat context zal geven aan het karakter van deze tweevoudig ijsracekampioen. Als je een visuele definitie van borderline-waanzin wilt, is het kijken naar het Red Bull Crashed Ice-evenement de beste manier om er een te krijgen. Crashed Ice race ziet heats van vier concurrenten die een schaats afdalen met snelheden tot 80 mijl per uur. Dat alleen is al gek genoeg, maar voeg nu krappe bochten, scherpe drops, lange rechte stukken en sprongen toe.

Dus ja, downhill ijsrace op een hindernisbaan is borderline-gek, maar oh jongen, is het geweldig om te zien. En dankzij de vaardigheid, fitheid en toewijding van de mannen en vrouwen die uitblinken in ijsraces afdalingen, is het eigenlijk niet zo veel gevaarlijker dan welke andere extreme sport dan ook, afgezien van de schijn. In feite, als Crashed Ice en andere dergelijke ijsrace-evenementen populair blijven worden op hun huidige traject, is het niet gek om te denken dat deze sport met een hoge adrenaline op een dag mainstream genoeg zal zijn voor Olympische wedstrijden.

Dat zou een droom zijn die uitkomt voor Cameron Naasz, regerend tweevoudig Crashed Ice-kampioen, die op 29-jarige leeftijd hoopt op een nieuwe overwinning op -9 februari 2019, wanneer de Red Bull Crashed Ice-race plaatsvindt in niemand minder dan de de thuisbasis van de Red Sox, het beroemde Fenway Park in Boston.

Toen Naasz eenmaal de sensatie van afdaling op ijs had ervaren, was hij verslaafd.

Hoe bereikte Naasz deze potentiële drievoudige titel? Het korte antwoord is dat hij veel tijd op skates heeft doorgebracht. Het langere antwoord is eigenlijk stom geluk.

“Ik ben opgegroeid in Lakeville, Minnesota, dus ik was altijd op skates. Ik kwam voor het eerst op het ijs toen ik ongeveer vijf jaar oud was,”legde Cameron Naasz uit toen we elkaar telefonisch spraken. "Hockey was mijn belangrijkste sport, maar in de zomer deed ik rolschaatsen aan. Ik heb zoveel tijd in het skatepark doorgebracht, dat mijn moeder er eigenlijk in heeft geïnvesteerd, dus we hadden een deel van het park waar ik de hele tijd zou skaten."

“Maar toen ik opgroeide, had ik een passie voor extreme sporten. Ik speelde hockey, maar toen ik naar de X Games keek, waren die jongens mijn idolen,”herinnert hij zich.

Tegen de tijd dat Naasz zijn eerste kans kreeg om zelf extreem schaatsen uit te proberen, had hij de competitiesporten al opgegeven. Hij zat op de universiteit en, terwijl hij nog steeds aan het skaten was voor de lol en voor zijn conditie, was hij gestopt met hockeyen en had hij geen plannen om atletiekwedstrijden deel uit te laten maken van zijn professionele toekomst. Toen vriendin een link stuurde met informatie over een aanstaande ijsrace, was Naasz van plan om alleen als toeschouwer aanwezig te zijn. Op aandringen van een paar vrienden probeerde hij in plaats daarvan voor de race. Toen Naasz eenmaal de sensatie van afdaling op ijs had ervaren, was hij verslaafd.

En hij begon ook precies op het juiste moment in de sport - het moment waarop extreme ijsraces net mainstream begonnen te worden.

“Toen Crashed Ice in 2009 begon, was het meer spektakel. Het leek meer op medideal; gewoon weer een gek Red Bull-evenement waar mensen gek uitziende dingen doen. De grootste vooruitgang die ik heb gezien, is dat racen op ijs [downhill] meer een sport is geworden dan een spektakel. We hebben nu nationale en internationale verenigingen. We hebben bestuursorganen. Er is een echte gemeenschap van racers en kameraadschap tussen de atleten. We reizen de hele winter samen, we oefenen en trainen samen, we praten over de sporen, over hoe je hier sneller kunt gaan of hoe je daar neervalt."

Naasz pauzeerde even en voegde eraan toe: “Tijdens de race racen we natuurlijk allemaal zo hard als we kunnen. Als het eenmaal race-avond is, is al die kameraadschap vergeten. Tot de tweede eindigt de race in ieder geval."

En hoe traint iemand om een competitieve ijsracer te zijn?

Waar Cameron Naasz veel over nadenkt, is niet alleen wat de toekomst biedt voor hem, maar ook voor het evenement in het algemeen.

"Omdat het zo'n unieke sport is, moet je een unieke training volgen", legt Naasz uit. "Je kunt niet alleen voor ijscross trainen - er is geen mogelijkheid voor ijscross-training! Dus ik ga naar hockeyspecifieke trainingscentra. Ik doe plyometrics. Ik ga naar skateparken en gebruik rolschaatsen, ik speel hockey om in vorm te blijven en op het ijs ga ik naar crossfit gym voor krachttraining."

“En er zijn offers die bij de sport horen. Sommige atleten werken in de zomer seizoensgebonden banen, zodat ze naar evenementen kunnen reizen. U maakt het hele jaar door tijd vrij voor mediaverschijningen. En dan reis ik elke winter drie maanden de wereld rond. Het is geweldig, maar het is veel."

Als het gaat om de mogelijkheid van blessures, besprak Naasz het dragen van de juiste pads tijdens trainingen en races, hoe training ongelukken helpt voorkomen en fitness blessures helpt voorkomen, maar over het algemeen was hij voorzichtig met het onderwerp. "Het is iets waar je niet aan probeert te denken."

Waar Cameron Naasz veel over nadenkt, is niet alleen wat de toekomst biedt voor hem, maar ook voor het evenement in het algemeen.

“Ik denk dat we zeker een Olympisch evenement kunnen zijn. Als je bijvoorbeeld een skicross ziet, is het hetzelfde. We moeten gewoon meer associaties ontwikkelen, een beetje meer officieel worden. Het Olympisch Comité is naar evenementen geweest en ze denken er al over na. We moeten gewoon wat meer ontwikkelen."

Het zal ook helpen om meer fans te krijgen. Maar dat proces is al in volle gang.