De Toekomst Van Het Muziekfestival Post-pandemie

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Op dit punt van de pandemie is het moeilijk om te weten of instellingen voorheen ooit weer hetzelfde zullen zijn. Het muziekfestival is zo'n bijeenkomst, iets heiligs dat bijna zeker opnieuw moet worden bedacht als het hoopt te blijven bestaan.

Het is een enorme onderneming, dus het is moeilijk om te zien dat het helemaal verdwijnt; Time meldt dat Coachell in 2017 $ 115 miljoen heeft verdiend. Festivals zoals Coachell en Pitchfork streamen al jaren uitvoeringen en het is mogelijk dat de focus zou kunnen verschuiven naar die opnames, mogelijk beschermd door paywall. De aanwezigen namen in wezen thuis deel en keken naar Frank Ocean en LanDel Rey (de headliners van dit jaar) op hun laptops of smart-televisies. Momenteel wordt Coachell verplaatst naar half oktober. Maar als we te maken krijgen met meerdere golven COVID-19, is het moeilijk voor te stellen dat er de komende twee jaar 100.000 mensen samenkomen.

De festivals die wellicht de beste nabije toekomst hebben, zijn misschien wel de kleinere.

Promoters kunnen naar bijeenkomsten zoals Live From Out There kijken voor inspiratie voor de toekomst. Het lukte het om eind maart in het weekend $ 100.000 vrij te spelen, ondanks het ontbreken van grote artiesten. Het werd snel samengesteld, half maart toen andere, meer traditionele festivals uitstel aankondigden. Een deel van de opbrengst ging naar muzikanten, die toen meestal werkloos waren, en er werd een abonnementsformule opgesteld voor het publiek.

Live From Out There voltooide zes opeenvolgende weekenden, met kleinere bands als Twiddle en Pigeons die pingpong speelden. Het biedt misschien een kader voor mensen als Austin City Limits, Bonnaroo, Governors Ball en meer. In feite, met het toegevoegde interactieve element dat inherent is aan digitale livestream (virealtime commentaren met het publiek), zou het - nogal ironisch genoeg - de band en zijn fans dichterbij dan ooit kunnen brengen.

De festivals die wellicht de beste nabije toekomst hebben, zijn misschien wel de kleinere. Bijeenkomsten zoals Huichica, gelanceerd door de zesde generatie wijnmaker, Jeff Bundschu, ongeveer tien jaar geleden in zijn geboorteland Sonoma. Het is sindsdien uitgebreid naar WallWall en de Hudson River Valley. Vorig jaar bevatte de WallWallleg van de serie uitstekende indiebands zoals Destroyer, Yo LTengo, Allah-Lahs, Fruit Bats, Waxahatchee en meer. De sets worden geaccentueerd met een achtergrond van een wijnland, wijnen en eten van boer tot bord. De Sonomleg, oorspronkelijk gepland voor juni, is uitgesteld.

"We zijn er altijd van afgedwaald om Huichic‘ muziekfestival ’te noemen, omdat we het zo hebben ontworpen dat het verspreid wordt over landelijke, open ruimtes”, zegt Bundschu. "Sinds de oprichting hebben we het aantal gasten en de kaartverkoop beperkt om ervoor te zorgen dat Huichic een zeer intieme ervaring behoudt - dus we verwachten niet dat de ervaring van onze gasten zoveel zal veranderen. Natuurlijk zullen we alle passende maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat ons personeel en vrijwilligers veilig zijn en zich houden aan de richtlijnen van de staat en de provincie."

Pickathon in de landelijke buitenwijken van Portland is een ander goed voorbeeld. Het festival is 20 jaar oud en trekt een betrouwbaar publiek van ongeveer 3.500 per dag tijdens een lang zomerweekend. Het is aannemelijk dat het de CDC-richtlijnen zou doorstaan, aangezien de lay-out uitgestrekt is en rekening houdt met sociale afstand. Er zijn meerdere etappes, waarvan de meeste buiten zijn, en vele zijn verbonden door beboste paden. Met wat nieuwe etiquette (6 voet, mensen) en verandering in enkele van de meer drukke, zij het kleine, sets zoals die in een oude schuur gebeuren, kan de show misschien gewoon doorgaan.

"Sinds de oprichting hebben we het aantal gasten en de kaartverkoop beperkt om ervoor te zorgen dat Huichic een zeer intieme ervaring behoudt."

Maar voor het Summerfest en New Orleans Jazz and Heritage Festivals van het circuit zal er iets moeten gebeuren, in ieder geval dit jaar en mogelijk volgend jaar. Het gesprek gaat nu al over het einde van vroegere maatschappelijke normen zoals kantoren en openbaar vervoer zoals wij die kennen. We zullen nog steeds samen werken en pendelen, maar de manier waarop we dat zullen doen, zal waarschijnlijk verschuiven. Dat geldt ook voor de manier waarop we live muziekoptredens beleven (in feite heeft het dat al gedaan).

Festivals zullen waarschijnlijk kijken naar pandemische verzekeringen voor stabiliteit in de toekomst. Het is nu geen optie, maar naarmate we meer leren over de omvang van de dingen, welke omvang van bijeenkomsten is toegestaan en wanneer, kan een vangnetbeleid zinvol zijn, in ieder geval voor bepaalde festivals. Maar voorlopig zullen de organisatoren de verliezen moeten slikken en hopen dat de omstandigheden er in de herfst wat beter uitzien.

Wat belangrijk is om te onthouden over het muziekfestival, is dat het in de meeste gevallen een eeuwigdurend iets is. Het is één, misschien twee weekenden per jaar. Net als bij het maken van wijn, krijg je één shotjaar. Het elimineren van zelfs maar een enkele SXSW heeft enorme economische gevolgen. Bemanningen die normaal het hele jaar door werken om dergelijke bijeenkomsten voor te bereiden, doen dit niet. De muzikanten worden niet betaald. En dit wil nog niets zeggen over de lokale economieën die de neiging hebben om te gedijen tijdens deze korte jaarlijkse periodes waarin tienduizenden, zo niet meer, op hun terrein neerdalen.

Technologie moet het muziekfestival misschien redden. Het is misschien wel de enige veilige route om de ervaring na te bootsen van bijvoorbeeld dansen met 40.000 medemensen om Daft Punk in de zinderende woestijn te beleven. Virtuele en augmented reality kunnen zeker een handje helpen. Als we Tupac terug uit de dood kunnen halen om met Snoop op te treden, kunnen we dan niet de bezwete, tot de kieuwen afgeladen algemene toelatingskuil van je favoriete fest, gewoon thuis nabootsen?

Als diehard muziekfan die dol is op de liveshow en de tastbare verzameling geïnteresseerde fans, is het een zware pil om te slikken. Ik denk echter dat er te veel creatieve mensen in de instelling zijn geïnvesteerd om het te veranderen, zodat het nog steeds niet echt aanlokkelijk is.