It's Good To Be Alive: Een Afspeellijst Met De Beste Vrolijke Nummers

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Er zijn talloze inspirerende afspeellijsten over het koesteren van het leven die de spijker op de kop slaan met nummers als 'What Wonderful World', 'Don't Worry Be Happy', enz. Bij het nadenken over het mogelijk overweldigende thema van het vieren van het sterfelijk leven, trok ik me voortdurend terug op liedjes die mijn mojo elke keer op gang brengen. Muziek die inspireert en iemand in vuur en vlam zet, is, zoals altijd, subjectief. De hoop is echter dat de volgende stroom liedjes een levensbevestigend akkoord in je raakt (terwijl je een beetje extrzip krijgt in je stap). Van steenkoude klassiekers tot meer obscure moderne nummers, deze Spotify-afspeellijst is met de hand gewassen en op maat gemaakt om je te helpen de kosmos een high-five te geven voor al de vele wonderbaarlijke geschenken die het leven te bieden heeft. En hoewel het onmogelijk is om favorieten af te spelen met deze lijst met grootste hits, zul je een paar hoogtepunten tegenkomen nadat de afspeellijst is gesprongen. We gaan ervan uit dat je de klassiekers al goed kent, dus gaan we je wat meer vertellen over onze nieuwe favorieten.

"Stereo" door BoomBox

Als een mysterieus moeraswezen dat uit de duistere diepte kruipt, komt "Stereo" stilletjes en vreemd tevoorschijn als een jong meisje je verwelkomt op wat een van de beste openingstracks op het debuutalbum blijkt te zijn. Zodra de beat goed begint, rocken jij en het moerasdier zachtjes naar de geruststellende groove, waarbij je de top-tot-teen verrukking voelt van de pindakaas en gelei-achtige symbiose van rock en elektronische muziek die BoomBox is. Dit deuntje (en het grootste deel van het Visions of Backbeat-album) zorgt voor precies de juiste manier om dankbaarheid voor iemands bestaan te beginnen.

"Gold Soundz" van Pavement

Net zoals Stephen Malkmus de luisteraar aanmoedigt om "terug te gaan naar de gouden soundz" in de openingszin van dit zonovergoten lied, keer ik keer op keer terug naar dit deuntje om de ongebreidelde vreugde en liefde van het leven weer aan te wakkeren. in aquaplaning bovenop deze indie / alt / college rock-openbaring gedurende deze vele jaren. Van de opening build tot de verschillende feel good passages en door het hele betoverde vibe-bos van "Gold Soundz", Pavement laat ons aan boord van een van hun meer opbeurende deuntjes klimmen en ons super cool voelen, aangezien Malkmus ons laat weten dat we "komen naar het refrein nu”en“je kunt het verleden nooit in quarantaine plaatsen”.

"Soft Serve" door Soul Coughing

Een van de weinige downtempo-momenten in de mix, 'Soft Serve' heeft zoete, gemakkelijke hiphop / jazz-swagger waar Mike (voorheen M.) Doughty op drijft terwijl hij zijn stroom van bewuste wetenschap laat vallen die tijdens zijn tijd als portier is ontwikkeld. op het poppodium Knitting Factory in New York City. Dit deuntje is er een die echt een feel-good-moment inspireert als je 'ziet hoe het water naar beneden rolt' (letterlijk of figuurlijk). Hoewel de algehele lyrische reis van Doughty meer vragen dan antwoorden oproept, druipt en smelt 'Soft Serve' in de zon en wordt het een bijna perfecte relaxte zomerronde.

"Burning" van The Whitest Boy Alive

Noorwegen brengt ons weer een geweldig openingsnummer van debuut-LP in de vorm van "Burning" van The Whitest Boy Alive. The Whitest Boy Alive, geleid door de mede-oprichter van Kings of Convenience, Erlend Øye, is aanzienlijk meer rockend en het nummer "Burning" is inderdaad en fuego. Strak, krachtig en ongegeneerd poppy, "Burning" is zowel rustgevend als verkwikkend, en vindt Øye overspoeld met advies en angst omdat hij niet in staat is om een besluit te nemen (maar ook wil dat het allemaal niet ophoudt). Dit nummer is het muzikale equivalent van Scandinavisch Red Bull: ietwat ingetogen maar toch barstensvol kinetische energie.

"My Spy" van Imperial Teen

Imperial Teen verdiende / verdient wat liefde. Ik ben bevooroordeeld om in San Francisco te wonen, omdat het lijkt alsof ze ontelbare keren hun aanstekelijke powerpop met een hoog octaangehalte uitblazen (vooral als ze op de reguliere speelden terwijl ze een subtiele deuk maakten in het gecompliceerde rock-'n-roll-landschap van de midden / eind jaren 90). Al was het maar het album Seasick uit 1996 of What Is Not To Love uit 1998? waren op Spotify, was ik misschien met respectievelijk 'You’re One' of 'Lipstick' gegaan (aangezien dat een paar nummers waren die me voor het eerst enthousiast maakten over de band). Echter, "My Spy", hoewel niet zo rauw als die deuntjes, heeft de kenmerkende aanstekelijkheid van de band samen met een iets meer doorgewinterd geluid, complimenten van Moog-iaanse toetsenbordtonen en sfeer.

Moge deze mix je helpen om diep te drinken uit de kelk van dit ene leven dat we moeten leven. Muziek staat misschien niet in het American Medical Journal als remedie voor wat je scheelt, maar het zou wel gek moeten zijn! Proost!