Een Gids Voor Tasmaanse Wijn: Meer Dan Alleen Duivels

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Interessante wijn willen? Ga naar de rand. In dit geval, waar de meesten naar Australior, zelfs in de buurt van Nieuw-Zeeland, wijzen als ze willen nippen, probeer dan nog verder te wandelen. Overweeg Tasmanië, een plaats die meer bekend zou moeten staan om zijn wijn dan om vluchtig cartooncriter dat vatbaar is voor uitbarstingen.

Hoewel het een Australische staat is, is Tasmani heel erg zijn eigen ding. Net als Hawaii bezit het een diepe eilandcultuur en een unieke identiteit. Omdat het ten zuiden van het Australische continent ligt, heeft het een koeler klimaat en verschillende druiventeeltomstandigheden. Rassen zoals Pinot Noir, Chardonnay en Riesling vertonen echte tekenen van geluk in Tasman-bodems. Wijnen als Syrah en Cab vinden hier ook plaats. Er is ook een opmerkelijke sprankelende beweging in het spel.

Het moet ook gezegd worden dat de opwarming van de aarde de scène daar daadwerkelijk ten goede kan komen. Terwijl Australigrapples met buitenaardse hittegolven en epische natuurbrandseizoenen, Tasmaniis beginnen te voelen als een klein toevluchtsoord, tenminste als het gaat om delicate wijnen. Maar het zijn niet allemaal eenhoorns en regenbogen op dit eiland ter grootte van Ierland, met een bevolking van iets meer dan een half miljoen.

De wind waait naar binnen vanuit de oceaanomgeving, waardoor veel telers schermen opzetten om landgoedranken te beschermen. De temperaturen zijn echter meestal mild, zo gehouden door de zeelucht. Dat betekent langzaam en typisch gelijkmatig rijpen, wat wijnbouwers als muziek in de oren klinkt, vooral degenen die handelen in dramqueen-druiven zoals Pinot Noir (de meest aangeplante variëteit in Tasmanië, met ongeveer vier van de tien wijngaardrijen eraan gewijd).

De rest van de wijnwereld wordt wakker met de mogelijkheid die Tasmani biedt. Franse champagnehuizen hebben de laatste tijd de aandacht getrokken en een toenemend aantal Australische producenten koopt hier fruit. Het land is op weg om de komende jaren 200 wijnmakerijen te bereiken en heeft al zo'n 230 geregistreerde wijngaarden. Naast de bovengenoemde rassen richten Tasman-telers zich ook op Pinot Gris, Sauvignon Blanc, Gewurztraminer en zelfs enkele Merlot.

Houd er rekening mee dat de Tasmaanse wijnscene relatief klein is, maar dat betekent niet dat het niet de moeite waard is om op je radar te zetten. Kleinere importeurs, zoals Little Peacock in New York, doen er alles aan om een deel van het wijnwerk van het eiland te laten zien. En ze beschrijven de plek welsprekend en bondig: "Het is koud, het is ver weg, het is ongerept, het is mooi", zegt de importeur.

Zoals ik geneigd te zeggen, is het vaak beter om naar dit soort exotische oorden te gaan, mocht je daartoe in staat zijn. Het Tasmaanse wijnland lijkt zijn afgelegen ligging goed te maken met echte gastvrijheid, met veel landgoederen die RV-overnachtingen of zelfs kamperen mogelijk maken. Als je net als ik bent en vanuit huis in een fauteuil met glas in de hand reist, let dan op deze wijnen, die in beperkte hoeveelheden in de VS terechtkomen:

Pipers Brook

Pipers Brook, dat dateert uit 1797, is eigendom van de Australische Kreglinger Wine Estates en ligt in het epicentrum van het wijngebied Tasman in de Tamar-vallei. De Pinot Noirs van het label zijn lekker en de Pinot Gris is verfrissend, maar de meest interessante wijnen zijn misschien wel van de mousserende variëteit.

Steeneik

Holm Oak, gerund door een man-en-vrouw-team, legt een dwarsdoorsnede van de Tasman-scène vast, en maakt alles van Sauvignon Blanc tot Shiraz (ook bekend als Syrah). Steeneik maakt zelfs enkele zoete wijnen en wat het beweert de enige Arneis van het land te zijn, liefhebbend Italiaans wit.

Tolpuddle-wijngaard

Tolpuddle opereert vanuit een wat droger gedeelte van de Coal River Valley en is gespecialiseerd in Pinot Noir en Chardonnay. De eerste is speels en evenwichtig, terwijl de laatste helder en vuursteen is. De wijngaarden van het landgoed dateren uit 1988 en zijn geplant in kiezelgronden die op zandsteen rusten.