Edy's Grocer-eigenaar Edouard Massih Brengt De Libanese Keuken Naar De Wereld

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Het verhaal van Edouard Massih is een inspirerend en doorlopend verhaal, vooral in het uitgesproken gebroken Amerika. Geboren in Libanon, landde Massih met zijn gezin in de Verenigde Staten toen hij tien was. Slechts vijftien jaar later zou hij de eigenaar worden van een bloeiend voedingsbedrijf in Brooklyn dat zich bezighoudt met de gerechten waarmee hij opgroeide.

Edy's Grocer is echter niet zomaar ontstaan. Jarenlang stond de Greenpoint-winkel bekend als Maria's Deli, geliefd bij velen en gerund door de gelijknamige Poolse eigenaar in een overwegend Pools deel van de buurt. MariPuk lanceerde de joint in 1978 op de prille leeftijd van 24 jaar. Tegen 2020, toen de pandemie dramatische vragen stelde aan eigenaren van kleine bedrijven, besloot Puk verder te gaan.

Massih zegt dat Maria's Deli jarenlang zijn go-to was. Hij kwam bijna dagelijks langs voor een broodje in de ochtend en koffie. Beide immigranten met een speciale gehechtheid aan voedsel en verre cultuur, de twee hadden een natuurlijke voorliefde voor elkaar. "Na verloop van tijd was ze niet alleen een vriend van me, maar begon ze zich familie te voelen, een relatie tussen grootmoeder en kleinzoon", zegt Massih.

Al snel probeerde Massih enkele van zijn dips en recepten uit op Puk. Hij werkte als professionele cateraar en creëerde maaltijdversies voor chique evenementen die vaak werden georganiseerd door mensen uit de modewereld. De kwaliteit van zijn eten bezorgde hem veel optredens en tussendoor was hij zijn eigen recepten aan het verfijnen in de hoop ze op de een of andere manier met nog meer mensen op de weg te delen.

Gerelateerde gidsen

• Waar u boodschappen online kunt kopen
• Manieren om kleine bedrijven te ondersteunen tijdens COVID-19
• Beste internationale gerechten

Toen brak de pandemie uit. Links en rechts werden evenementen afgelast en de catering kwam nagenoeg tot stilstand. Andere obstakels versterkten de effecten van COVID. Massih streefde ernaar om de Libanese gerechten die hij aanbad opnieuw te creëren, maar hij had geen toegang tot essentiële ingrediënten, zelfs niet in het eclectische New York. En hij was een twintiger in de stad die hij wordt omschreven als een ietwat ageist, vaak niet bereid om aspirant-millennials serieus te nemen.

Zelfs als hij een ander bedrijf op gang zou kunnen krijgen, hoe zou het de Libanezen dan doen in een gentrificerende wijk zonder veel voetafdruk in het Midden-Oosten? Het antwoord kwam al snel in de vorm van enthousiaste klanten en een warme begroeting vanuit de community. Hij werkte nauw samen - en blijft - met Sahadi's, de al lang bestaande mediterrane markt in New York, om kwaliteitsgoederen te importeren. De pandemie, hoewel uitdagend, gaf uiteindelijk een echte zilveren voering. Het dwong Marito de fakkel door te geven aan iemand die ze bewonderde toen ze bijna met pensioen ging. En het gaf Massih een welkome carrière-spil, een die zou vasthouden aan zijn liefde voor de Libanese keuken en die met anderen zou delen.

"Je kunt het altijd laten werken", zegt hij over het openen van een bedrijf tijdens het tumultueuze 2020. "Zelfs als het lijkt alsof er geen antwoord is, zijn we veerkrachtiger dan we denken en ik ben dankbaar dat de pandemie me ertoe heeft aangezet stap buiten mijn comfortzone. Ik leer en pas me elke dag constant aan, en ook al is het gek, het is het uiteindelijk waard geweest en zorgt ervoor dat ik nog meer wil doorzetten."

Massihs cateringachtergrond bleek cruciaal toen hij het zaad van zijn kleine bedrijf water gaf. Het gaf hem een voorsprong in termen van zowel paraatheid als zekere bekendheid met het afhaalmodel. "De horeca vereist dat je alles vooruit doet, dus het heeft me geholpen om snel en efficiënt zaken voor het bedrijf op een rijtje te zetten", zegt hij. "Het vooraf hebben van een cateringbedrijf hielp me niet alleen om mijn bedrijfsplan voor de kruidenier te visualiseren, maar ook om een menu te maken dat aansluit bij de behoefte aan meeneemvoedsel tijdens de pandemie."

Mariis is niet de enige oudste die een grote invloed op Massih heeft gehad. Hij crediteert zijn grootmoeder, Odo, omdat hij hem verliefd heeft gemaakt op eten, hem heeft laten kennismaken met iets dat verder gaat dan voedsel - iets dat echt heerlijk is. "Uiteindelijk leerde ze me slimmer en niet harder te werken in de keuken", herinnert Massih zich. Dat betekent veel voorbereidend werk en het bevriezen van items om voorop te blijven lopen. Het is een regime waarop hij vandaag bij de kruidenier vertrouwt.

Massih wil graag het evangelie van de Libanese keuken verspreiden en heeft hoge doelen. Het is bekend dat hij toegeeft dat hij de MarthStewart uit het Midden-Oosten wil zijn, met design op televisieoptredens, potentiële videoseries en misschien zelfs een kookboek. In de schaduw van Maria's talent voor het opbouwen van een gemeenschap, zullen Massih en zijn team zeer binnenkort een maandelijkse kookclub lanceren, zodat mensen zijn recepten vanuit hun eigen huis kunnen uitproberen.

In de kruidenier is de geest van Mariis nog grotendeels intact. Het is een warme omgeving, met een gevarieerd aanbod aan voorraden en geweldige bereide gerechten, sommige zeer traditioneel (gemaakt met Massih's grootvaders olijfolie) en enkele modernere aanpassingen. "Kijken naar de manier waarop ze met mensen praat en de tijd neemt om haar klanten te begrijpen zoals ze met mij deed, was echt inspirerend", zegt hij, terugdenkend aan Puks langdurige run als winkeleigenaar. "En dat wil ik levend houden met Edy's Grocer."

Nu trakteert Massih New Yorkers op een gezonde portie van minder bekende eetcultuur. "Ik vind het geweldig dat bij Libanees eten alles draait om versheid en smaak", zegt hij. “De keuken is echt helder en levendig, maar heeft ook diepte en rijkdom door de kruiden. Libanees koken helpt je echt om de smaken in alles onder de knie te krijgen, en daarom geef ik graag een Libanese draai aan andere soorten klassieke gerechten, zoals mijn Tahini Overnight Oats of een mediterrane versie van een eenvoudige Orzo-salade."

Massih heeft nog steeds een manier om de MarthStewart-niveaus te bereiken, maar hij is op de goede weg. "Het belangrijkste voor mij is om via bredere kanalen een stem te geven om het bewustzijn van de Libanese keuken te vergroten", zegt hij.