Wat Elke Man Moet Weten Over Zaadbalkanker

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Het jaar was 1997, ik was 27 jaar oud, en het was zaterdagochtend vroeg in mei. Ik lag op mijn zij en werd wakker met een ongemakkelijk gevoel in mijn lies. Na het omrollen, ging ik verder met het aanpassen van de familiejuwelen (zoals de meeste jongens meerdere keren per dag doen) en voelde wat leek op een knoop aan mijn rechter testikel.

Omdat ik enigszins op de hoogte was van mijn eigen anatomie, was mijn eerste gedachte: "Ik moet dit laten nakijken." Het was echter weekend en ik kon niet zomaar mijn huisarts bellen en een inloopafspraak aanvragen. Ik reed door de stad naar een spoedeisende hulp en de dienstdoende arts bevestigde mijn zorgen. Hij stuurde me naar de eerste hulp waar hij röntgenfoto's en pijnlijke echografie van mijn testikels bestelde. Als je dit nog nooit hebt laten doen, stel je dan voor dat een echografietechnicus je scrotum vastpakt en de echo-pen heen en weer beweegt over elke zaadbal (alsof dat gebied niet zacht genoeg is).

Toen ging ik terug naar huis om op het telefoontje te wachten. Toen het kwam, was het wat ik aanvankelijk had gevreesd. Door alle aanwijzingen uit de uitgevoerde tests bleek dat ik zaadbalkanker had. Dit zou een van de langste weekenden van mijn leven zijn. Gelukkig kon ik maandagochtend naar de uroloog gaan. De dokter was het eens met de scans en rapporteert van de radioloog dat er inderdaad massa op mijn zaadbal zat. Hij vertelde me dat we de operatie konden plannen op woensdagochtend of dat hij het die avond na zijn kantooruren kon doen. Ik koos ervoor om de verkennende procedure en mogelijke verwijdering van de zaadbal te versnellen in plaats van nog twee dagen te wachten. Ik ging vroeg in de middag naar het ziekenhuis, werd opgenomen en wachtte de aankomst van de dokter af terwijl ik röntgenfoto's van de borst en een MRI had.

Hoe je ze ook noemt - testikels, ballen, noten, cojones, familiejuwelen, geslachtsklieren - het is belangrijk om onszelf te informeren over de feiten van deze mannelijke aandoening.

Voor 18.00 uur die avond werd ik naar de operatiekamer gebracht. Voor degenen die niet preuts zijn, is dit wat de procedure inhield: er werd een kleine incisie gemaakt in mijn onderbuikwand en de zaadbal werd van beneden uit het scrotum gehaald en teruggetrokken door de buikwand voor inspectie. Het volgende dat ik me herinner was dat ik wakker werd en herstelde en de dokter vertelde me dat ik helemaal duidelijk was en dat het gewoon een geval van acute epididymitis was (ontsteking van de bijbal, de opgerolde buis die sperma opslaat en vervoert).

een jaar voordat ik bang werd, kreeg Lance Armstrong de diagnose zaadbalkanker die vergevorderd was en zich buiten de grenzen van zijn testikels had verspreid. Armstrong onderging een spervuur van agressieve behandelingen en werd uiteindelijk kankervrij verklaard. Ongeacht de gevoelens die we hebben over zijn aangetaste wielergeschiedenis, zijn toestand bracht zaadbalkanker centraal. Ik schrijf de informatie die ik tijdens zijn beproeving heb verkregen toe aan het feit dat ik me bewust ben van de tekenen en mogelijke behandelingen.

Hoe je ze ook noemt - testikels, ballen, noten, cojones, familiejuwelen, geslachtsklieren (ik weet zeker dat ik mijn innerlijke achtste klas zelf kan kanaliseren en een langere lijst met termijnen kan bedenken) - het is belangrijk om onszelf te informeren over de feiten van deze aandoening alleen voor mannen.

Dr. Paras H. Shah, MD is gespecialiseerd in urologische oncologie en is assistent-professor chirurgie aan het Albany Medical Center in Albany, New York. "Testiculaire kanker is een relatief zeldzame vorm van kanker in de Verenigde Staten", legt Dr. Shah uit. “Er waren naar schatting 9.500 nieuwe gevallen in 2019, wat goed is voor slechts 0,5% van alle nieuwe gevallen van kanker die dit jaar in de VS zijn gediagnosticeerd. Dit komt overeen met 1 op de 250 mannen die zaadbalkanker krijgt."

Dit is wat elke man moet weten over zaadbalkanker.

In welke leeftijdscategorie komt zaadbalkanker het meest voor?

"Ondanks zijn zeldzaamheid is zaadbalkanker de meest voorkomende vorm van solide orgaankanker bij jonge mannen, met name in de leeftijdscategorie van 15 tot 40 jaar oud, hoewel alle leeftijdsgroepen risico blijven lopen, ook degenen die ouder zijn."

Hoe controleer ik op zaadbalkanker?

“Testiculaire zelfonderzoeken moeten onder de douche worden uitgevoerd, omdat de scrotale huid het meest ontspannen is en daarom zijn de contouren van de zaadbal gemakkelijk voelbaar en kunnen ze worden onderscheiden van de omliggende structuren.

Onderzoek één testikel tegelijk en in staande positie. De penis moet uit de weg worden gehouden en de zaadbal moet met twee handen worden vastgepakt. De wijsvinger en duim van elke hand moeten op de voorkant van de zaadbal worden geplaatst en de rest van de vingers achter de zaadbal. Hierdoor kunt u uw vingers voorzichtig over de voor- en achterkant van de zaadbal rollen zonder dat de zaadbal uit uw handen glijdt. Zoek naar knobbeltjes of stevige onregelmatige plekken op de zaadbal. Probeer systematisch te zijn en veeg van de bovenkant van de zaadbal naar de onderkant.

Het is belangrijk op te merken dat een rubberachtige knobbel op het boven- of middenachteroppervlak van de zaadbal vaak wordt gevoeld en overeenkomt met de kop van de bijbal, een C-vormige structuur die het achteroppervlak van de zaadbal vormt en sperma opslaat. In sommige gevallen kan zich hier een cyste vormen en dus is deze knobbel meer uitgesproken. In feite is dit een veel voorkomende reden dat mannen naar een uroloog gaan - omdat ze een uitgesproken bijbalhoofd of cyste voelen en zich zorgen maken over testiculaire knobbel."

Hoe vaak moet ik zelfonderzoek doen?

“Er wordt momenteel gedebatteerd over het concept van screening op zaadbalkanker, onder meer door middel van zelfonderzoeken van de zaadbalk. Zo adviseert de United States Preventative Services Task Force, een organisatie die aanbevelingen doet voor screening van verschillende kwaadaardige en niet-kwaadaardige aandoeningen op basis van literatuuronderzoek, tegen screening op zaadbalkanker. Maar dit is gedeeltelijk te wijten aan de zeldzaamheid van onderzoek naar de klinische bruikbaarheid ervan.

Andere grote nationale organisaties, zoals de American Cancer Society, erkennen dat routinematig testikelonderzoek, niet alleen door medische zorgverleners maar ook door patiënten zelf, waardevol kan zijn en geven daarom instructies over het uitvoeren van een juiste zelfevaluatie. Er zijn echter geen formele richtlijnen over hoe vaak zelfonderzoek moet worden uitgevoerd. Over het algemeen raad ik patiënten aan om hun testikels een keer per maand te inspecteren, omdat het een snel en ongecompliceerd onderzoek is dat kan worden gedaan als onderdeel van iemands dagelijkse routine (bijvoorbeeld tijdens het douchen)."

Wat moet ik doen als ik een verdacht knobbeltje vind?

Als er bezorgdheid bestaat over een verdachte knobbel op de zaadbal, is het belangrijk om hulp in te roepen bij een medische professional. De eerste stap zou moeten zijn om uw huisarts te bellen, zodat deze de knobbel onafhankelijk kan beoordelen en, op basis van hun beoordeling, u doorverwijst naar een uroloog of een scrotum-echografie krijgt voor verdere beoordeling.

Ik heb gemerkt dat wanneer patiënten iets op hun zaadbal voelen, ze reflexief bezig zijn met frequenter en vaak agressiever testiculair zelfonderzoek - voornamelijk gedreven door de angst voor een positieve bevinding van lichamelijk onderzoek. Ik zou dit afraden, omdat dit de regio gevoelig kan maken en ook kan bijdragen aan de ongerustheid die daaruit voortvloeit. Daarom is het bijzonder belangrijk om medische hulp in te roepen als er een testiculaire knobbel wordt vermoed."

Als ik de diagnose zaadbalkanker krijg, wat is het volgende?

“Zaadbalkanker valt onder de bevoegdheid van de urologie, dus als er voldoende klinische zorg is, wordt u doorverwezen naar een uroloog.

Testiculaire kanker wordt over het algemeen niet gediagnosticeerd door middel van biopsie, maar is eerder gebaseerd op klinische verdenkingen. Bevindingen van lichamelijk onderzoek vergezeld van een verdachte scrotale echografie zijn meestal voldoende voor de uroloog om de patiënt naar de operatiekamer te brengen om de zaadbal te verwijderen, een procedure die radicale orchidectomie wordt genoemd.

Voorafgaand aan de operatie wordt het bloed getest om serumniveaus van tumormarkers te meten die vrijkomen bij zaadbalkanker; Het is belangrijk op te merken dat normale niveaus van deze tumormarkers de aanwezigheid van zaadbalkanker niet uitsluiten. Bovendien moeten patiënten voorafgaand aan de orchidectomie worden geadviseerd over spermabankieren voor behoud van de vruchtbaarheid en over het plaatsen van testisprothese op het moment van orchidectomie met het oog op cosmese.

Het verwijderen van de zaadbal mag geen invloed hebben op uw vruchtbaarheid of testosteronproductie, aangezien de andere zaadbal in de meeste gevallen normaal is en de functie van de verwijderde zaadbal overneemt. Desalniettemin wordt spermabankieren uitgevoerd als voorzorgsmaatregel, aangezien aanvullende therapie die de vruchtbaarheid kan schaden kan worden aanbevolen op basis van de pathologie van de zaadbalkanker en / of stadiëringsonderzoek. Dit omvat chemotherapie of chirurgische verwijdering van retroperitoneale lymfeklieren, die worden uitgevoerd in gevallen van gevorderde testiskankers die zich buiten de zaadbal hebben verspreid.

Zodra de zaadbal is verwijderd, wordt deze ter beoordeling naar de patholoog gestuurd, zodat niet alleen de aanwezigheid van kanker in de zaadbal wordt bevestigd, maar ook de kenmerken van de kanker worden afgebakend, aangezien dit gevolgen heeft voor de noodzaak van verdere behandeling. Na de operatie, en in veel gevallen ervoor, wordt een CT van de buik en het bekken uitgevoerd om de status van de lymfeklieren in dit compartiment van het lichaam te evalueren. röntgenfoto van de borstkas of CT van de borstkas zal ook worden uitgevoerd om de enscenering te voltooien. Ten slotte zal ongeveer twee weken na de operatie bloedonderzoek worden uitgevoerd om de niveaus van de tumormarkers in het serum te beoordelen; als deze markers vóór de operatie verhoogd waren, zal de uroloog ervoor willen zorgen dat ze na verwijdering van de zaadbal afnemen. Aanhoudende verhoging kan erop wijzen dat de kanker op andere plaatsen buiten de zaadbal in het lichaam achterblijft.

Op basis van de pathologie van de zaadbal en de bevindingen van de stadiëringsbeeldvorming en postoperatieve bloedonderzoeken, zal de uroloog ofwel voortgezette (en doorgaans levenslange) bewaking met bloedonderzoek en beeldvorming of aanvullende therapie met chemotherapie en / of chirurgie aanbevelen."

Wat is het overlevingspercentage voor zaadbalkanker?

“Gelukkig wordt zaadbalkanker gekenmerkt door zeer hoge overlevingspercentages, zelfs bij zeer gevorderde vormen van ziekte. Hoewel de specifieke overlevingspercentages variëren op basis van het stadium van de ziekte op het moment van presentatie, is het totale geschatte overlevingspercentage na 5 jaar voor patiënten met zaadbalkanker meer dan 95%. Dit is grotendeels te danken aan de meerderheid van de individuen die zich presenteren met een gelokaliseerde ziekte (bijv. Die beperkt is tot de zaadbal), evenals aan aanzienlijke vorderingen in het begrip en multimodale behandeling van zaadbalkanker.

Personen met gelokaliseerde ziekte kunnen overlevingspercentages verwachten in de orde van 99%, degenen met geïsoleerde uitzaaiingen naar regionale lymfeklieren hebben overlevingspercentages van 95%, terwijl personen bij wie de kanker zich op niet-regionale wijze heeft uitgezaaid naar viscerale plaatsen, overlevingspercentages hebben op de orde van 80%.

In 2019 zullen er, ondanks 9500 gevallen van diagnose van zaadbalkanker, slechts 400 sterfgevallen zijn."

Testiculaire kankermythen: waar of niet waar?

We vroegen Dr. Shah om ons te helpen enkele van de veel voorkomende mythes rond zaadbalkanker te verdrijven. Nummer twee is buitengewoon veelbelovend als u ooit met deze kanker wordt geconfronteerd:

1. Testiculaire trauma's (bijv. Geraakt worden in de testikels) verhoogt het toekomstige risico op testiculaire kanker. "Niet waar. De enige echt bekende risicofactoren voor zaadbalkanker zijn ras, familie of persoonlijke geschiedenis van zaadbalkanker (in tegenovergestelde zaadbal), geschiedenis van niet-ingedaalde testikels en bepaalde genetische syndromen."

2. Het verwijderen van de zaadbal voor zaadbalkanker zal uw seksleven beïnvloeden. "Dit is fout. De testosteronproductie, die de geslachtsdrift, het vermogen om een erectie te krijgen en de spermaproductie beïnvloedt, wordt niet beïnvloed omdat de contralaterale normale testikel de rol van beide testikels kan spelen met betrekking tot de productie van testosteron."

3. Het verwijderen van de zaadbal voor zaadbalkanker zal de vruchtbaarheid beïnvloeden. 'Nogmaals, vals. Net als testosteron kan de tegenoverliggende zaadbal voldoende hoeveelheden sperma produceren om de vruchtbaarheid van de man te behouden. Desalniettemin wordt spermabankieren aanbevolen in het geval dat aanvullende therapieën nodig zijn die de vruchtbaarheid kunnen beïnvloeden voor de behandeling van zaadbalkanker. Dergelijke therapieën omvatten chemotherapie, die toxische effecten kan hebben op het sperma, of chirurgische verwijdering van de abdominale lymfeklieren, die de zenuwen kunnen aantasten die de zaadlozing ondersteunen."