Ice Climber Toont De Vernietiging Van De Kilimanjaro In 'The Last Ascent

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Als je meer wilt weten over de met sneeuw bedekte top van de Kilimanjaro, de hoogste top van Afrika, lees dan niet het korte verhaal van Ernest Hemingway uit 1936, 'The Snows of Kilimanjaro', want hij woont niet veel op de 19.341 meter hoge top. berg.

En als je de top wilt zien terwijl je nog steeds met sneeuw bedekt bent, wil je misschien snel gaan. Zoals de wereldberoemde ijsklimmer (en paraglider, peddelaar en algemeen avontuurlijk type) Will Gadd uit de eerste hand heeft gezien, verdwijnen de gletsjers van Kili snel en zullen ze zich waarschijnlijk niet opnieuw vormen.

Dus de treurige titel van de korte film die zojuist door Red Bull is uitgebracht - The Last Ascent - die Gadd's beklimming van de Kilimanjaro beschrijft.

sombere omkering van het verhevenste doel van serieuze klimmers, namelijk het voltooien van de eerste beklimming van een nieuwe route bergopwaarts of ijsformatie, Last Ascent volgt Gadd op twee klimexpedities naar de gletsjers van de Kilimanjaro. De eerste was in 2014, toen het ijs aan het krimpen was maar robuust bleef; de tweede was in februari 2020, toen Gadd terugkeerde en beklom wat er nog over was van de ijsroute die Reinhold Messner voor het eerst voltooide in 1978. In slechts zes jaar waren de permanente ijsformaties bovenop de berg bijna verdwenen, gesmolten door de opwarming van de wereld en het is onwaarschijnlijk dat ze nog een aantal levens zullen terugkeren.

Het was een klim waarop Gadd zich een groot deel van zijn leven had voorbereid, en een waarvan hij wist dat hij op dat moment zijn kijk op de wereld zou veranderen voor de rest van zijn leven.

"Ik groeide op in de Canadese Rockies en klom met mijn ouders, ik speelde zowat elke sport, maar echt bergsporten waren wat me altijd noemde," vertelt Gadd aan The Manual. "Ik ging naar school om advocaat te worden, maar besefte dat ik geen advocaat wilde worden. Dus ik kreeg een baan als schrijver en redacteur met een paar plaatsen, ik begon een paar bedrijven, maar toen besloot ik dat allemaal op te geven, zodat ik ijspegels kon beklimmen en met mijn paraglider kon vliegen. Iedereen vertelde me dat het een behoorlijk stom idee was, maar 25 jaar later gaat het nog steeds redelijk goed. Ik klim, vlieg, peddel eigenlijk zoveel als ik kan over de hele wereld."

Als peddelaar is Gadd geen topper. Maar als klimmer en vlieger is hij dat wel. Gadd heeft meerdere eerste beklimmingen van ijsklimroutes voltooid en een werkrecord gevestigd voor paraglidervluchten over lange afstanden (263 mijl!) En vloog in feite onder zijn paraglider van de top van de Kilimanjaro. Hij heeft nieuwe routes uitgestippeld om het ijs van NiagarFalls te beklimmen, nieuwe routes opgezet in China, Groenland en dichter bij huis in British Columbia, en heeft de Canadese Nationale Sportklimkampioenschappen (tot nu toe) vier keer gewonnen.

Hij leidt aspirant-klimmers op rots en ijs en heeft honderden mensen kennis laten maken met bergsporten als gids en coach, en probeert ook altijd degenen bij te brengen die hij oprechte bezorgdheid ontmoet over het feit dat onze wereld aan het opwarmen is. In de loop van zijn legendarische carrière heeft zijn nauwe relatie met ijs de klimaatverandering altijd op de voorgrond geplaatst."

"De eerste keer dat ik me echt begon te realiseren dat klimaatverandering een probleem was, was toen ik klein was" (Gadd was 53 ten tijde van dit interview, ter info) "en ik keek naar deze kaart tijdens een skitour, en ik Ik ben op zoek naar deze gletsjer, en er is gewoon geen gletsjer. Ik kijk naar de kaart en denk dat ik hem verkeerd lees, en dan realiseer ik me dat de gletsjer er gewoon niet is. Het had zich mijlen de vallei in getrokken. Waar ik sindsdien dagelijks heb gewerkt en gewoond, heb ik zojuist elk jaar ijs zien terugtrekken en gewoon zien verdwijnen. En dan zien we wereldwijd overal hetzelfde gebeuren. Overal waar ik kom in de wereld, zeggen mensen dat we ons ijsseizoen zien krimpen - het is vier maanden, en ineens zijn het twee maanden."

“In 2014, toen ik voor het eerst naar de Kilimanjaro ging, was het hetzelfde. We hadden kaarten die lieten zien waar het ijs was, en meestal was het dat gewoon niet. Dus we dwalen rond in deze hooggelegen woestijn die vroeger onder een gletsjer lag. Ik vond het schokkend hoe snel het veranderde."

Met The Last Ascent, dat Gadd als 'korte film en klimaatfilm' beschouwt, hopen hij en de producenten de realiteit van de klimaatproblematiek tastbaarder te maken. En om ook nog eens verdomd goed te klimmen.

"Ik hoop dat mensen ernaar kijken en misschien mensen die in de grote stad wonen en geen gletsjers buiten hun achterdeur hebben die de veranderingen gewoon niet op dezelfde manier voelen," zegt hij. 'Ik bedoel, misschien is je zomer heter en langer, maar als je dan deze film ziet, als je naar de beelden in deze film kijkt, en de vergelijkingsopnames, hoop ik dat het mensen aan het denken zet. Deze reizen hebben mijn leven en mijn benadering van klimaatverandering veranderd, en misschien kan het dat beetje voor anderen doen."

Gadd zal zijn boodschap van bewustwording en actie tegen klimaatverandering heinde en verre blijven verspreiden, en van zijn kant probeert hij ook veranderingen aan te brengen. "Ik bedoel, ik heb deze problemen niet voor mezelf opgelost, ik worstel er gewoon mee. Ik probeer mijn leven te veranderen. Ik zet me in om mijn ecologische voetafdruk te verkleinen, me bewust te zijn van wat ik in de atmosfeer stop. Ik reis bewuster dan vijf jaar geleden. Ik probeer gewoon beter te worden."

Het is misschien te laat voor het ijs op Kili, maar als we allemaal hetzelfde doen, ernaar streven om beter te worden, zullen toekomstige generaties misschien weer de Afrikaanse kroon met gletsjers zien.