36 Uur Op ISPO, 's Werelds Grootste Sportbeurs

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Als ik zeg dat ISPO een enorme gebeurtenis is, doe ik het nauwelijks recht. Wat is ISPO? Wel, het is 's werelds grootste sportbeurs en kledingbeurs, en het vindt jaarlijks plaats in München, het Duitse expositiecentrum Neue Messe München, een faciliteit die 16 magazijngrote gebouwen en meerdere hectares buitenruimte beslaat.

De cijfers hier zijn bijna te groot om te berekenen, zoals wanneer iemand een astronomische eenheid probeert te begrijpen, maar laten we het toch proberen: de overdekte capaciteit van dit tentoonstellingscentrum is iets meer dan 1.973.503 vierkante voet. Een huis van 7.000 vierkante meter wordt beschouwd als een ruim herenhuis, mijn meest alledaagse statistiek. Dus, om het op te splitsen: je zou meer dan 280 herenhuizen van 7.000 vierkante meter in de binnenruimte van deze faciliteit kunnen passen.

Maar in het geval van ISPO (in het Engels vertaalt het acroniem zich naar de International Trade Fair for Sporting Goods and Sportswear, en het wordt uitgesproken als iss-poe, voor het geval je het je afvroeg), in plaats van woningen, staan de hallen vol met merken die alles laten zien van de nieuwste wandelpakketten tot de modernste isolatiematerialen en de beste voetballen tot stand-up paddleboards tot een nieuwerwetse hologramprojectietechnologie (waarmee Adidas pronkte; niet zeker wat het te maken had met sportartikelen of -kleding, maar was nog steeds cool). Bijna 3.000 verschillende exposanten zetten stands op, waarvan sommige zo groot zijn als een inloopkast, andere groot genoeg om een heel zwembad te bevatten. Daar komen we later op terug, maar kortom, als je eigenlijk alles en nog wat met sportartikelen en kleding wilt zien, dan zie je dat op ISPO. Het enige probleem is dat je bijna geen kans hebt om alles te zien, tenzij je non-stop op en neer loopt langs de talloze stands tijdens de hele vierdaagse beurs. Ik jogde zelfs af en toe, en ik krabde in mijn twee dagen nog steeds nauwelijks aan het oppervlak.

Ik woonde ISPO bij als gast van ColumbiSportswear, voornamelijk ter gelegenheid van de eerbiedwaardige voorzitter van het bedrijf, Gert Boyle, die de ISPO Cup-prijs ontving als erkenning voor haar en Columbia's onschatbare bijdragen aan de sportwereld, zowel door de innovatieve producten die door het bedrijf zelf worden aangeboden als evenals voor de persoonlijke bijdragen die Gert en haar medewerkers hebben geleverd aan organisaties als de Paralympics. Gert, die op het moment van schrijven 93 is, gaat trouwens nog elke dag naar zijn werk. Hoewel ze besloot om niet van haar thuisbasis Portland, Oregon, naar München te reizen om de prijs in ontvangst te nemen, waren haar zoon en kleinzoon, respectievelijk CEO Tim Boyle en Columbi-president Joe Boyle, aanwezig bij de ceremonie. (Nog een ding om hier op te wijzen: deze prijs is nog nooit eerder naar niet-atleet gegaan. Gert, de 'stoere moeder' zoals ze bekend staat na een enorm succesvolle reclamecampagne die in de latere jaren van de 20e eeuw werd gelanceerd, brak weer een andere barrière toen ze het verdiende.)

Dus na een vlucht met rode ogen, een klein hoteldebacle en een paar uitstapjes rond de vitaxi en Uber in München, belandde ik maandagmiddag laat in het congrescentrum Neue Messe München. Ik was moe, een beetje gedesoriënteerd en meteen overweldigd door de onmetelijkheid van de ISPO-beurs. Zelfs met herhaalde aanwijzingen van het personeel van het evenement, kostte het me nog steeds wat tijd om de Columbibooth-stand te vinden die overigens zo groot was als een standaard eengezinswoning, om weer het punt te maken: dit is een zeer grote conventie.

Dat hokje zou mijn veilige haven worden temidden van de non-stop drukte van voetverkeer die periodiek werd onderbroken door mensen die voorbij snelden op fietsen, skates, scooters en deze rare dingen die er een beetje uitzagen als ski's met luchtbanden aan elk uiteinde. Bergbladen, denk ik? Een van de dingen die je snel leert terwijl je door de gangen van ISPO loopt, is dat veel van de mensen die op wielen voorbij suizen, de uitrusting voor het eerst uittesten en verre van ervaren gebruikers zijn. Rond vier of vijf uur 's middags wordt het nog interessanter, omdat dan rond die tijd veel stands drank gaan schenken.

Hoe dan ook, die eerste dag bracht ik door terwijl ik doelloos rondliep en foto's maakte van dingen die mijn aandacht trokken. Deze omvatten een enorm zwembad in het midden van een hal waarin paddleboarders en surfers nieuwe uitrusting probeerden. Bij dat zwembad was een halfpipe van volledige grootte waarin weinig bekwame skateboarders trucjes deden naast een paar minder ervaren skaters die zichzelf kneuzingen voor de menigte gawkers. Ik zag bekende merken zoals Osprey en Black Diamond naast bedrijven die ik zou leren kennen als grote spelers op de Europese markt ondanks dat ik relatief weinig penetratie in de Verenigde Staten had, zoals Jack Wolfskin, een Duits merk voor outdoorkleding dat hetzelfde prestige en klantbewustzijn geniet als Columbihas aan deze kant van de vijver.

Die nacht? Bier en worst. Ik was tenslotte in München.

De volgende dag werd ik om 5 uur 's ochtends wakker, wat echt nergens op sloeg, gezien het feit dat het in mijn eigen tijdzone voor middernacht was en omdat ik rond 23.30 uur naar bed was gegaan. lokale tijd de avond ervoor. (En na misschien drie uur slaap in het vliegtuig. Nou ja.) Ik doodde een paar uur met lezen, wat e-mails afhandelen en koffie drinken, toen zette ik mijn gezicht op en ging op weg naar de Columbibooth, alsof ik geen jetlag had en semi-ijlen. Die ochtend was ik tenslotte gepland om Tim Boyle, de eerder genoemde CEO van het bedrijf ColumbiSportswear, te interviewen. Gelukkig bleek Tim een van de meer sympathieke en toegankelijke CEO's van wereldwijde merken van miljarden dollars die ik nog moet ontmoeten.

Ik zal de details van dat interview in het volgende artikel doorgeven, maar het volstaat om te zeggen dat mijn tijd om met Tim en later met zijn zoon Joe te praten, verhelderend was, en niet alleen met betrekking tot hun merk. Wat ik tijdens mijn tijd bij ISPO beter begon te begrijpen, is hoe internationaal fenomeen sporten werkelijk is. Ik zag Chinese textielverkopers in vergaderingen met Amerikaanse kledingmerken. Ik zag Europese atleten Pakistaanse voetballen uitproberen. Ik zag Indiase hardware-ontwerpers voor atletiek, Canadese schaatsmakers, een Italiaans schoenenbedrijf en alles daartussenin. Als je je ooit hebt afgevraagd hoe globalisering eruitziet, lijkt het op ISPO. Binnen een paar dagen vinden veel van de goederen en kleding die atleten, avonturiers en outdoorliefhebbers gebruiken hun weg naar de detailhandel, of komen zelfs tot stand dankzij de ontmoetingen en ontdekkingen van de mannen en vrouwen in de sportindustrie. maak er in een industriële buitenwijk van München.

ISPO is enorm en opwindend en overweldigend, en als je van sport en het buitenleven houdt, moet je gewoon minstens één keer gaan.

Feature afbeelding met dank aan ISPO / Facebook. Alle andere foto's door Steven John / The Manual.