Een Beknopte Handleiding Voor Franse Wijnkruis

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Het Franse wijnetiket kan, nou ja, buitenlands lijken. Als geheel hebben ze de neiging om doorspekt te zijn met eigenschappen en terminologie die niet meteen bekend zijn, waarbij ze soms de inhoud van de fles verhullen voor degenen die de taal niet spreken of de hiërarchieën niet begrijpen.

Een woord dat u waarschijnlijk veel zult tegenkomen - of u nu op jacht bent naar fijne Bourgogne, goede Sauternes of feestelijke champagne - is 'Cru'. Dit woord, dat "groei" betekent, is wijnbouw en verwijst naar de wijngaard waar het fruit wordt verbouwd. In Frankrijk zijn wijngaarden door de jaren heen beoordeeld op hun vermogen om wijn te maken. Het is vreselijk subjectief en, zoals veel dingen in wijn, waarschijnlijk te wijten aan enige hervorming, maar het is de moeite waard om het te begrijpen als je beter wilt begrijpen wat je drinkt.

Net als waterrechten of beroemdheden is het Cru-systeem zeker verouderd, grotendeels gebaseerd op familienamen en kaarten of lijsten die lang geleden zijn opgesteld. Het is de verdienste van Frankrijk dat telers eindelijk wakker worden met de vele bewegende delen die spelen, stoffige oude mengregels aanpassen en verschillende Cru-aanduidingen overwegen op basis van een abrupt veranderend klimaat. Maar er is hier nog veel meer werk te doen. Nu de imbiberende massa zich steeds meer concentreert op transparantie boven lovende kritieken en prestige, zal het interessant zijn om te zien wat er van komt.

In de tussentijd volgen hier enkele basisprincipes om u een beetje zelfverzekerder in en uit de flessenwinkel te krijgen, of het nu een online vondst is of een fysieke ophaling. Behalve dat het een soort hiërarchie van beoordelingen is, legt het Cru-systeem de nadruk op terroir. Flessen die op een bepaalde manier zijn aangewezen, zouden in theorie een soort typiciteit moeten vertonen die verband houdt met een specifieke plaats. Nogmaals, het is vaak subjectiever dan wetenschappelijk, maar er zijn zeker stijlen en smaken verbonden aan bepaalde Franse wijngaarden (en daarbuiten).

Als je Cru op het etiket ziet, is het over het algemeen best goed spul. De twee meest gewaardeerde Crus zijn Premiere en Grand. Hoe de twee termen worden gebruikt, is weinig verwarrend. In Bordeaux is Premier (of premier grand cru classé) de beste van het beste, de bovenste van vijf formele aanduidingen (vernieuw uw Franse woordenschat door op te zoeken hoe u van één tot vijf kunt tellen). In tegenstelling tot Bourgondië, waar de focus op de site ligt, is de aanduiding Cru hier meer gericht op de productiefaciliteit zelf, of het kasteel.

Elders, zoals in Sauternes of Bourgondië, draagt Grand de gouden medaille, terwijl Premiere verwijst naar de drager van de zilveren medaille. Bourgondië classificeert al zijn wijngaarden op deze manier, met minder gerespecteerde sites en labels met de markeringen "Villages" (bronzen medaille) en "Bourgogne" (eervolle vermelding). Veel andere regio's in Frankrijk en daarbuiten werken onder zeer vergelijkbare etiketteringsrichtlijnen. Beroemde plekken als de Elzas en Champagne plaatsen hun werk op vergelijkbare podia.

De aanduiding Cru zou behoorlijk op het etiket moeten staan. Het is vaak uitdagender om de producent te ontcijferen of uit welke subregio het fruit (en het fruitsoort) komt. Premiere Cru-wijnen worden vaak bestempeld als "1er Cru", dus let daar goed op. Alleen al in Bourgondië zijn er meer dan 600, dus u zult deze formulering waarschijnlijk veel tegenkomen. Als het belangrijk voor je is om ter plaatse wijn te maken, zoek dan naar de zin "Mis En Bouteille Au Domaine." Maar weet ook dat het négociant-systeem veel opgesplitste Franse wijngaarden betekent en dat de wijnbereiding ergens anders plaatsvindt.

Er zijn nog een paar dingen waar u op moet letten. Er is heel weinig regelgeving voor het gebruik van "grand vin" op het etiket (wat betekent dat er goede wijn is). Het is zoiets als 'reserve' op het etiket slaan. Iemand denkt dat het goed is, maar dat iemand misschien niet jij bent. In Bordeaux is veel van de hiërarchie overgebleven van het systeem waar Napoleon III in 1855 om vroeg. Veel van de 61 namen zijn herkenbaar en van hoge kwaliteit (zoals Chateau Margaux), maar zijn de soms buitensporige prijsstelling niet altijd waard. Zoek naar geweldige aankopen in het tweede of derde niveau van de regio waarin u zich bezighoudt.

Makkelijk toch?