Everesting Is De Gekste Fietsuitdaging Waar Je Nog Nooit Van Hebt Gehoord

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Toen COVID-19 de annulering van marathons en races over de hele wereld noodzakelijk maakte, lieten mensen zich er door het gebrek aan ruimte of de mogelijkheid om naar buiten te gaan niet van weerhouden om hun herhalingen binnen te halen; ze deden ze gewoon op kleinere schaal. Fietsers voltooiden afstandsritten op geïsoleerde banen voor virtuele races. Lopers likten hele marathons op hun oprit. Heen en weer, keer op keer, urenlang langs hetzelfde landschap totdat ze hun doel bereikten.

Nou, het blijkt dat er een groep mensen was die dat deed voordat het ding werd tijdens de pandemie. Het heet Everesting.

Everesting is een uithoudingsuitdaging in de fietsgemeenschap, waar fietser overal ter wereld een heuvel kiest en vervolgens zoveel herhalingen op en af rijdt als nodig is om de volledige hoogte van de Everest te bereiken: 8.848 meter of 29.029 voet. Hoewel er geen tijdslimiet is, moet de uitdaging in één keer worden voltooid. Het wordt beschreven als 'masochistisch' en 'duivels'.

"Het is een beetje krankzinnig", zegt de Australische wielrenner Andy van Bergen. In 2014 creëerden van Bergen en zijn in Melbourne gevestigde wielrennersclub, de Hells 500, officieel de Everesting-uitdaging, waarbij 65 leden van het team en andere wielrenners over de hele wereld voor het eerst stilletjes de uitdaging aangingen. "We hadden geen idee of het mogelijk zou zijn."

Sinds die eerste poging heeft Van Bergen tien keer Everested gehad en de uitdaging zelf heeft zich over de hele wereld verspreid en is veel groter geworden dan hij ooit had gedacht.

"Ik was verrast toen er honderd mensen in de wereld waren die gek genoeg waren om dit aan te pakken", zegt hij. “En vorige maand waren er meer dan 1.200 Everestings in een maand. Het is zo gek."

Hoewel het de afgelopen jaren redelijk bekend is in de fietsgemeenschap, was het de pandemie die Everesting echt onder de aandacht bracht. Om verschillende redenen was het een grote uitdaging om tijdens isolatie aan te gaan: je kon het in een kleine hoeveelheid ruimte voltooien, mensen hadden eindelijk genoeg vrije tijd over, het kon virtueel worden gedaan en het kon overal ter wereld worden gedaan. Bovendien besloten veel professionele atleten, die niet in staat waren om buitenshuis te trainen en met kalenders die plotseling vrij waren van professionele verplichtingen en wedstrijden, om het aan te gaan. Sommigen namen zelfs deel aan Everesting-inzamelingsacties om hulpfondsen in te zamelen voor degenen die getroffen zijn door COVID-19, zoals Rebecca’s Giddy-Up Challenge, die meer dan $ 130.000 opbracht.

Gerelateerd lezen

• De meest uitdagende wandelingen in Amerika
• Beste bestemmingen voor mountainbikes
• De kosten van het beklimmen van de Mount Everest

Van Bergen zegt dat een van de inspiratiebronnen achter het creëren van de Everesting-uitdaging is dat het voor niet-fietsers moeilijk kan zijn om de moeilijkheidsgraad van een bepaalde wedstrijd of doel te begrijpen. De meeste mensen zouden het belang van training voor de marathon van hardlopers begrijpen, maar er was geen equivalent "wauw, doe je dat ?!" uitdaging in fietsen. Maar iedereen kent Everest; ze kunnen het zich in hun geestesoog voorstellen en weten dat het de hoogste berg ter wereld is. Er is dus onmiddellijk een herkenning van hoe immens de uitdaging is.

"Het hele idee erachter was om iets te creëren dat gewoon zo gek klonk, maar tegelijkertijd kon je je er in herkennen", legt van Bergen uit.

Een andere reden waarom Everesting meer aandacht heeft gekregen tijdens de pandemie was vanwege de brute inhaalactie van het wereldrecord tijdens "iso", zoals van Bergen isolatie noemt. Op 11 mei vestigde Phil Gaimon, de gepensioneerde profwielrenner, het wereldrecord op zeven uur en 52 minuten, maar hij liet mountainbiker Keegan Swenson het record een paar dagen later op 15 mei stelen, waarmee hij 12 minuten van Gaimons tijd schraapte om het nieuwe neer te zetten. opnemen om zeven uur, 40 minuten en vijf seconden.

Hoewel de officiële uitdaging pas ongeveer zes jaar bestaat, dateert het concept feitelijk uit 1994, toen de eerste niet-officiële poging werd uitgevoerd door een afstammeling van een van de eersten die de Everest probeerde te beklimmen: George Mallory II. Zijn grootvader, George Herbert Leigh Mallory, was een belangrijk lid van de eerste drie Britse expedities die probeerden de berg te beklimmen. Mallory was geobsedeerd door Everest en was vastbesloten om de top te bereiken. Tijdens zijn laatste expeditie in 1924 verdwenen hij en zijn klimpartner niet ver van de top. Zijn lichaam werd uiteindelijk gevonden in 1999.

De vraag of ze de top hebben gehaald of niet, is een van de grote onbekenden van de overlevering van bergbeklimmen. Maar zijn kleinzoon, George Mallory, zette de familiezoektocht voort en beklom zelf de Everest in 1995. Ter voorbereiding op die klim voltooide hij voor het eerst zijn eigen Everest-fietsuitdaging, en overall heeft hij Everested acht keer gewonnen.

Sindsdien, met de Hells 500 die in 2014 de officiële Everesting-uitdaging creëerden en er aandacht aan vestigden met hun eigen pogingen en eretekens om het succes te markeren (grijze jerseymarker), zijn er bijna 8.000 succesvolle Everesting-pogingen geweest. Naarmate de uitdaging groter werd, werd deze ook opengesteld voor hardlopers en virtueel racen. In bijna honderd landen zijn pogingen gedaan; er zijn zelfs verschillende Everesting op Everest-pogingen gedaan, de eerste werd voltooid door Zhuangchen "JJ" Zhou in 2018 nabij het Tibetaanse basiskamp.

Om een Everesting-poging officieel te laten zijn, moet deze worden opgenomen op Stravtracking-software; als je een VR-poging onderneemt, moet deze worden opgenomen op Zswift. De rest van de regels is redelijk eenvoudig: de poging moet in één keer worden gedaan door een enkele activiteit uit te voeren (d.w.z. fietsen of hardlopen). U kunt pauzes nemen, maar tijdens de poging kunt u niet slapen. De route kan "van elke lengte zijn, op elke heuvel, berg, oprit of brug", maar moet gericht zijn op slechts één berg of heuvel. Het kan geen lus zijn. Je moet 8.848 meter afleggen, wat telt als je "totale hoogteverschil". Swenson voltooide zijn wereldrecordpoging in 29 runs, maar anderen hebben er honderden genomen.

Vanwege het pure fysieke uithoudingsvermogen dat nodig is om deze uitdaging aan te gaan, moedigt van Bergen "100%" training van tevoren aan, waarbij hij werkt volgens een vergelijkbare tijdlijn als die van de training voor de marathon, waarbij de training ongeveer twee weken voor de starttijd piekt.

"Als je een goede basisconditie hebt, kun je waarschijnlijk binnen zes tot tien weken een Everesting bereiken", zegt hij. Hij raadt ook aan om op een andere heuvel te trainen dan degene waarop je naar Everest wilt gaan. "Je wilt niet steeds weer dezelfde klim beu worden!"

Om mensen te helpen met trainen, zegt Van Bergen ook dat ze onlangs Basecamp Everesting of Half-Everesting hebben gelanceerd, wat in wezen hetzelfde is als het doen van een halve marathon ter voorbereiding op de volledige marathon. Het helpt je een idee te krijgen van hoe je mentaal en fysiek opstapelt op de dag zelf, en waar je moet verbeteren. "Het is een geweldige springplank", legt hij uit.

Maar zoals bij elke uitdaging met uithoudingsvermogen, is de fysieke tol slechts de helft; je hebt ook de mentale standvastigheid en kracht nodig om door te gaan, vooral bij uitdagingen die zo repetitief zijn als deze.

"Het mentale aspect van Everesting is waarschijnlijk een van de grootste hindernissen die moeten worden overwonnen", zegt van Bergen. "Als je mentaal op de hoogte kunt blijven, dan bereid je je zeker voor op een waarschijnlijker succes."

Dus waarom zou je het doen? Als het zo afmattend en moeilijk is, waarom? Misschien ligt het antwoord in de plaats van herkomst van de uitdaging. George Mallory zei ooit beroemd dat hij de Everest wilde beklimmen "omdat het er is", een sentiment dat de bergbeklimmersgemeenschap mantrin is geworden. Bergen kunnen onherbergzame, gevaarlijke plaatsen zijn, maar mensen voelen zich er nog steeds toe aangetrokken, zowel vanwege de diepe liefde voor de landschappen als vanwege het avontuur om ze te beklimmen, gewoon om te zien of het mogelijk is. Er gaat niets boven de sensatie van het staan op de top van een berg die je net hebt beklommen.

Maar in Everesting is er geen grote berg op schaal. Er is geen zichtbare top om je voorwaarts te laten slingeren. Op de top is er geen lonend uitzicht; Uiteindelijk is het hetzelfde beeld waar je al uren naar hebt gekeken. Er is ook geen gevoel van kameraadschap en gemeenschap onder medeklimmers; Everesting is grotendeels een solo-onderneming. Het is mentaal en fysiek belastend en vereist uithoudingsvermogen, vastberadenheid en een hoge tolerantie voor herhaling en pijn.

Dus waarom zou je het doen? Nou waarom niet?

Om te beginnen, zegt Van Bergen, zijn fietsers er trots op dat ze eindelijk een echt bizarre uitdaging hebben om hun eigen uitdaging te noemen. "Voor een keer kun je iets doen in het fietsen waar je met iedereen, fietser of niet, kunt praten en zeggen 'hé, ik heb de hoogte van de Everest op deze heuvel beklommen' en ze zullen versteld staan", zegt van Bergen.

Maar het is ook vanwege die "omdat het er is" mentaliteit. Jezelf afvragen “is dit eerder gedaan? Kan het worden gedaan? " En het dan gewoon voor de gek doen.

Van Bergen ziet dat Everesting steeds populairder wordt en groeit, vooral nu steeds meer mensen leren dat rijders in hun gemeenschap Everested hebben en daardoor worden geïnspireerd. Maar ook al is het een buitengewoon moeilijke onderneming, van Berger zegt dat een van de punten van Everesting is dat het voor iedereen toegankelijk is. Het vereist geen specifieke technische vaardigheden of kennis. Het enige dat nodig is, is training en de vastberadenheid om het voor elkaar te krijgen.

"De endorfinestoot die je krijgt … is verbazingwekkend", zegt van Bergen. "Het is verslavend."

Dus als je ooit de Everest hebt willen beklimmen, maar geen tijd of geld hebt of niet wilt bijdragen aan de gevaarlijk lange rijen die de hoogste berg ter wereld overnemen, koop dan een fiets en begin met trainen.