Rain: A Natural And Cultural History' Book Review

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Om een geweldig boek te maken, zijn twee elementen essentieel: goed schrijven en een interessant onderwerp. Superlatief schrijven kan de aandacht voor tijd vasthouden, zelfs als de focus van genoemd proza beslist prozaïsch is. Getuige zijn van de sublieme herziening van het woordenboek door David Foster Wallace als bewijsmateriaal, waren allemaal nodig. Hoewel we ook moeten accepteren dat onze interesse op een gegeven moment zou afdwalen als DFW een boek had gemaakt van zijn artikel over boek. En een fascinerend, boeiend onderwerp kan de aandacht van de lezer vasthouden voor een groot aantal alinea's, zelfs als het schrijven zelf slecht is. Neem bijvoorbeeld berichten die je hebt gelezen op verschillende sociale mediaplatforms.

Verwant:

• Beste geschiedenisboeken
• Beste non-fictieboeken
• Beste geschiedenispodcasts

Nogmaals, om geweldig te zijn, moet een boek goed geschreven zijn en over iets interessants gaan. Je wist misschien niet dat regen interessant was. En voorafgaand aan de publicatie van haar recente boek Rain: Natural and Cultural History, had je misschien nog nooit van CynthiBarnett gehoord, dus het zou je kunnen vergeven dat je niet weet of ze al dan niet schrijver is die je tijd waard is. Als je mijn twee cent wilt nemen, zijn hier de volgende: een, regen, zo blijkt, is interessant - fascinerend zelfs. En cent nummer twee: CynthiBarnett is een verdomd goede schrijver.

Barnett brengt hier een interessante achtergrond van haar onderwerp; ze sneed haar tanden als krantenverslaggever, schreef zowel reguliere columns als onderzoeksjournalistiek. Haar ervaringen uit het verleden komen tot uiting in haar vermogen om helder, goed tempo proza te gebruiken om het verhaal verder te brengen, waardoor we voldoende details krijgen om duidelijkheid te brengen zonder in de reclame te blijven en onze focus te verliezen. Hoewel niet al haar schrijven over milieukwesties ging, ging veel ervan in die richting. En haar passie, zowel binnen als buiten de grenzen van haar professionele werk, is altijd bepaald door milieuaangelegenheden, met water in het hart van haar interesses. Gelukkig, voor degenen onder ons met minder kennis van en / of bekwaamheid voor zaken van universeel, mondiaal belang, zet Barnett zich er ook in om zowel de benarde situatie als de mogelijke oplossingen voor zaken die verband houden met natuurbehoud en milieubescherming toegankelijk te maken voor een algemeen publiek.

Met andere woorden, maak je geen zorgen als je geen masterdiploma in milieuwetenschappen of -beleid hebt behaald - je zult nog steeds genieten van Rain. En je leert er gemakkelijk van.

Dit snelle, 292 pagina's tellende boek begint ongeveer 4,5 miljard jaar geleden, toen de aarde een oververhitte, levenloze vuurbal was, binnenkort een planeet met water zoals geleverd door ontelbare miljoenen meteoren die op het oppervlak botsen. Deze hemelraketten waren echter geen brengers of dood, maar van leven, en Barnett vertelt ons dat niet alleen, maar schetst in plaats daarvan een beeld met haar woorden:

“Ongeveer een half miljard jaar nadat het begon, begon de blitzkrieg af te nemen. Toen de laatste van de vlammende brokken naar de oppervlakte vielen of wegscheurden, kreeg de planeet eindelijk de kans om af te koelen. De waterdamp kan condenseren. Eindelijk begon het te regenen."

Bij het lezen van dit boek, dat de auteur (en haar lezer) van Schotland naar het Amerikaanse Zuiden brengt, naar de kust van Indito, talloze punten daartussenin, begint men regen te zien, niet alleen als hinderlijk voor de stadsbewoner of als reddingslijn voor de boer; niet als brenger van de dood in de vorm van overstromingen als er te veel valt of van lijden tijdens droogte als er te weinig komt; en niet als inspiratie voor de dichter, schilder of songwriter. Regen is geen van die dingen alleen, maar is eerder de universele factor die alle leven, mens, dier en flort samen verbindt. Barnett onthult dit zowel met losse anekdotes - er is bijvoorbeeld op elk moment meer water in de atmosfeer dan in alle rivieren ter wereld samen - en door boeiende verhalen over haar eigen reizen en ervaringen uit de eerste hand.

Een ding dat Barnett's boek niet doet, is een waarschuwing van vijf alarmen geven over de op handen zijnde ineenstorting van het hele wereldwijde ecosysteem, of over de komende pandemieën die ongetwijfeld zullen worden veroorzaakt door een gebrek aan voldoende schoon water, of andere dergelijke grimmige, sombere voorspellingen.. Ja, ze is een milieuactivist en ja, ze maakt zich zorgen over onze planeet en de manier waarop we er al lang mee omgaan. Tijdens het lezen van Rain zal je waarschijnlijk wat meer nadenken over je gebruik van water en kan het je zelfs actiever betrekken bij inspanningen voor natuurbehoud, het is geen aanklacht zoals andere opmerkelijke werken met een milieuthema (om de voor de hand liggende werken te noemen). keuze, Silent Spring). Dit is eerder gewoon een heel goed boek over een verrassend boeiend onderwerp dat zeker zal entertainen en misschien gewoon kan inspireren.

Als het regent, blijf dan droog met de beste wandeluitrusting, rubberen laarzen en paraplu's.