De 13 Best Western-films Om Nu Te Bekijken

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Er is geen enkele vorm van escapisme zoals het westerse. Hun uitgestrekte woestijnlandschappen voeren ons weg van de drukte van het dagelijks leven, of geven ons gewoon een gevoel van reislust zonder ooit onze bank te verlaten. In sommige westerns roei je voor de helden, en in andere juich je de bandieten toe, maar hoe dan ook, de verhaallijnen zijn bedoeld om te prikkelen. En de stijl - we dragen elke dag van de week vintage tuinbroeken, westernstrikjes en Boss of the Plains-hoeden met rand. Als je in de filmcategorie wilt duiken, maar niet weet waar je moet beginnen, zijn dit de 13 beste westernfilms die je nu kunt bekijken, gerangschikt van oud naar nieuw.

The Magnificent Seven (1960)

Gebaseerd op de AkirKurosawclassic Seven Samurai, werd de originele versie van The Magnificent Seven van regisseur John Sturges in 1960 een grote hit dankzij de met sterren bezaaide cast van Steve McQueen, Yul Brenner en Charles Bronson, om er maar een paar te noemen. Als het Mexicaanse dorp wordt geterroriseerd door bandiet Calver en zijn gewapende trawanten, worden zeven Amerikaanse huurlingen ingehuurd om de stedelingen te beschermen en te leren hoe ze terug moeten vechten. Het is een ultiem heldenverhaal met veel shootouts om fans van de gewelddadiger scènes van het genre te plezieren. Maar het is ook een ontroerend verhaal over vriendschap dat zich over grenzen uitstrekt. Het is ook een film die niet-blanke karakters in een positief daglicht stelt, iets wat veel westerns rond deze tijd jammerlijk niet deden.

Handvol dollars (1964)

Wanneer je voor het eerst in het westerse genre duikt, worden de meeste mensen aangetrokken door The Good, the Bad and the Ugly. Maar je zou niet nalaten om niet te beginnen met Fistful of Dollars, de eerste film in de Man With No Name-trilogie van Sergio Leone en een onofficiële remake van Yojimbo van AkirKurosawa. Het introduceerde Amerikanen bij low-budget, in Italië gemaakte westerns - later spaghettiwesterns genoemd - en was een doorbraakrol voor de jonge Clint Eastwood. In de film speelt Eastwood een dubbele kruisende revolverheld die twee rivaliserende bendes te slim af is door zijn diensten aan beide aan te bieden. Zijn smerige cowboypersonage wordt alleen maar versterkt door de suggestieve soundtrack, gecomponeerd door wijlen, grote Ennio Morricone.

The Good, the Bad and the Ugly (1966)

The Good, the Bad and the Ugly is de derde en laatste film in Sergio Leone's Man With No Name-serie, en het is misschien wel het meesterwerk van de trilogie. Wanneer mensen denken aan typische spaghettiwesterns, denken mensen aan deze film, dankzij een verzameling iconische shots die Amerikaanse filmmakers in de daaropvolgende decennia hebben geïnspireerd. In de film uit 1966 werkt het personage van Clint Eastwood zonder enthousiasme samen met twee andere mannen (gespeeld door Eli Wallach en Lee Van Cleef) om tijdens de crux van de burgeroorlog naar goud te zoeken. De beruchte impasse van de film tussen de drie mannen is studie in vlekkeloze filmbewerking die bewijst dat het vertellen van verhalen niet alleen gaat over wat er gebeurt, maar ook over hoe het werkelijk gebeurt. De iconische soundtrack van Ennio Morricone wordt vaak gezien als een van de beste karakters van de film.

Once Upon Time in the West (1968)

Deze film heeft alles voor iedereen: uitgestrekte woestijnlandschappen, dramatische vuurgevechten, treinovervallen en de gemene Henry Fonda. Regisseur Serio Leone leerde van enkele van zijn kleinere films en besloot een meesterwerk te schrijven dat boeit met een solide verhaal en geweldige personages. Je wordt meegezogen vanaf de allereerste scène wanneer Charles Bronsons mysterieuze Harmonische personage het opneemt tegen drie cowboys aan de overkant van de spoorbaan terwijl hij deuntje speelt op zijn gelijknamige instrument, dat een rode draad vormt door de rest van de film. Om eersteklas land in Sweetwater te bemachtigen, huurt spoorwegbaron Morton moordenaars in (geleid door Fonda's personage Frank) om eigenaar van onroerend goed Brett McBain en zijn gezin te bemachtigen. Maar wanneer de nieuwe vrouw van McBain arriveert en ze allemaal dood aantreft, erft ze het land. Outlaws Cheyenne en Harmony nemen het op zich om voor haar te zorgen, maar het wordt al snel duidelijk dat sommige bijbedoelingen tegen Frank betrokken zijn bij de goede taak.

Butch Cassidy en de Sundance Kid (1969)

Noem een beter duo dan Robert Redford en Paul Newman - we wachten. Butch Cassidy and the Sundance Kid is zonder twijfel de meest vermakelijke western van zijn tijd, en afgezien van een paar scènes, heeft het het soort komische waarde dat meer dan 50 jaar later nog steeds standhoudt. Butch Cassidy (Newman) en de Sundance Kid (Redford) druipen van stijl, maar hun knappe uiterlijk en gemakkelijke branie doen niets af aan de opwinding van hun huiveringwekkende schietavonturen. Het was ook een feel-good afleiding voor Amerikanen in 1969, het jaar waarin het nieuws wijdverbreid was met de strijd van de oorlog in Vietnam en de moorden op Manson. Sommige films gaan uiteindelijk over ontsnappen, en Butch Cassidy and the Sundance Kid is nog steeds een van die films die komische verlichting biedt wanneer we die het meest nodig hebben.

Unforgiven (1992)

Als je naar deze lijst kijkt, is er een grote kloof tussen Butch Cassidy en Unforgiven. En dat is geen vergissing, want de Amerikaanse western kende in de jaren 70 en 80 wat droogte. Maar toen kwam Unforgiven langs en gaf het genre een nieuwe impuls. Clint Eastwood keerde terug naar het wilde westen als de ster en regisseur van de film, die hij opdroeg aan Sergio Leone en Don Siegel, die hij beschouwde als mentoren die zijn carrière hielpen katapulteren. Unforgiven is een klassiek verhaal voor de moderne tijd, een verhaal dat, net als veel andere westerns, de vaak dunne lijn tussen gerechtigheid en wraak verdoezelt. Het was een naadloze overgang voor Eastwood om als eerste terug in het genre te duiken, en het loonde toen hij dat jaar Oscars voor de beste film en beste regisseur won.

3:10 naar Yum (2007)

In 3:10 to Yuma vertellen moderne filmische beelden een authentiek westers verhaal over de morele strijd tussen doen wat juist is versus het handhaven van de status quo. Zowel Russell Crowe als Christian Bale leveren boeiende portretten van hun personages - respectievelijk bandiet en de plaatselijke sheriff die hem in hechtenis neemt - en de onderscheidende relatie die uiteindelijk tussen hen ontstaat. De gevangene-trein, toepasselijk Yuma genaamd, is een knipoog naar de spoorwegindustrie die een altijd aanwezig karakter is in de westerns van weleer, en een die ons herinnert aan het bedrijf waarop de Verenigde Staten zijn gebouwd. 3:10 to Yum is gewoon een verdomd opwindende film die je tijd en aandacht verdient.

De moord op Jesse James door de lafaard Robert Ford (2007)

Als je eenmaal kennis hebt gemaakt met enkele van de snellere films op deze lijst, bekijk dan The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford. Hoewel dit geen western op instapniveau is, levert het diepgaande, psychologische karakterontwikkeling en arthouse-filmelementen op die een breder publiek aanspreken. Casey Affleck levert een geweldige prestatie en laat een heel andere kant zien van de strijd van een outlaw. Het is een klassieke weergave van hoe het verafgoden van je held uiteindelijk zal leiden tot teleurstelling en soms tot schadelijke gevolgen.

Geen land voor oude mannen (2007)

Er is geen slechterik zoals Anton Chigurh, de psychopathische seriemoordenaar die met veel plezier zijn slachtoffers vermoordt in No Country for Old Men van de Coen-broer. Javiar Bardems bloedstollende weergave van het personage is reden genoeg om naar deze neo-western te kijken, vooral als je het soort bloed kunt verdragen dat gepaard gaat met zijn moorden. In de film gaat hij achter Llewelyn Moss (Josh Brolin) aan, een Vietnam-dierenarts die twee miljoen dollar aan contant geld en een grote heroïnevoorraad tegenkwam die achterbleef nadat de drugsdeal mislukte. Terwijl Chigurh door het kleine stadje in Texas raast op zoek naar Moss, probeert sheriff Bell (Tommy Lee Jones) wanhopig het geweld dat in zijn kielzog is achtergelaten te onderdrukken. Hoewel deze film niet traditioneel westers is, zijn de verbluffende cinematografie en het onberispelijke acteerwerk reden genoeg om op af te stemmen.

True Grit (2010)

Als je deze film om een andere reden niet bekijkt, bekijk hem dan voor Haillee Steinfeld's onberispelijke vertolking van Mattie Ross, het stoere 14-jarige meisje dat op zoek gaat naar de moordenaars van haar vader met de Amerikaanse Marshall Rooster Cogburn (Jeff Bridges) en advocaat LaBoeuf (Matt Damon). We denken dat de bewerking van de Cohen-broer uit 2010 meer overeenkomt met de geest van de roman dan de film uit 1969, omdat het wordt verteld vanuit het perspectief van Ross. Het introduceert een sterk, zakelijk vrouwelijk karakter in de western, iets dat niet bestaat, maar wel zeldzaam is in het genre. Ross is de katalysator voor gerechtigheid in plaats van alleen een jong meisje dat moet worden gered. De schorre stem van Jeff Bridges is inderdaad vermakelijk, maar misschien wil je kijken met ondertitels om echt te begrijpen wat zijn personage zegt.

Rango (2011)

Soms heb je een pauze nodig van al het bloed en de ernst van de western, maar je wilt toch een goede film kijken die diep respect toont voor het genre. Rango vertienvoudigt met een leuk en opwindend verhaal dat het publiek van alle leeftijden zal boeien met zijn gevoel voor humor en briljante animatie. De nep-it ‘till you make it tale volgt de gedomesticeerde kameleon Rango, die de weg kwijtraakt en uiteindelijk de sheriff wordt van het kleine westelijke stadje Dirt. Met de steun van woestijnleguanen helpt hij de stedelingen iets te vinden dat ze hebben verloren. De vele geweldige referenties - Fear and Loathing in Las Vegas, The Good, the Bad and the Ugly en Chinatown, om er maar een paar te noemen - laten de kijker wegzinken in iets bekends terwijl ze kennis maken met de unieke personages en vreemd mooie landschappen van het verhaal.

Django Unchained (2012)

Quentin Tarantino-films hebben talent voor het bedenken van geweld tegen mensen in de geschiedenis die het hadden. Net zoals we geen genoeg konden krijgen van Brad Pitt die nazi's vermoordde in Inglorious Basterds, hebben we met veel plezier gekeken hoe Django (Jamie Foxx) en Dr. King Schultz (Christoph Waltz) slaveneigenaren uitschakelden in Django Unchained. De film speelt zich af in het zuiden, twee jaar voor de burgeroorlog, volgt premiejager Dr. Schultz en de bevrijde slaaf Django op zoek naar Django's vrouw Broomhild (Kerry Washington), die jaren daarvoor van hem gescheiden was in de slavenhandel. Hun reis leidt hen naar de plantage Candyland van Calvin Candie (Leonardo DiCaprio), die de toon zet voor het komende bloedbad. Trouw aan de stijl van Tarantino, levert de bloederige film een bevredigende climax op die bijna net zo bevredigend is als het zien van de muren van plantages die met het bloed worden bespat van degenen die profiteerden van de slavenhandel. Wanneer je het verhaal accentueert met de score van Ennio Morricone, is Django Unchained een meesterwerk in elk opzicht.

The Ballad of Buster Scruggs (2018)

Er kwamen niet veel geweldige westerns uit tussen Django Unchained en The Ballad of Buster Scruggs, behalve de eervolle vermelding van Tarantino's The Hateful Eight. Dus toen deze film in 2018 op Netflix verscheen, waren we enthousiast om erin te duiken en te zien hoe de western eruit zag zes jaar later. Met zijn korte verhaalformaat heeft The Ballad of Buster Scruggs een verhaal voor iedereen om van te genieten, of je nu nieuw bent in de categorie of al decennia naar westerns kijkt. De levendige cinematografie is boeiend van het eerste verhaal tot het allerlaatste, waarbij elke plotwending je energiek en klaar houdt voor het volgende. Het is de meest snackbare manier om naar moderne westerns te kijken en het is een geweldige kennismaking met het genre als je nog niet klaar bent om meer dan twee uur aan de klassiekers te besteden.

Op zoek naar meer films om te streamen? We hebben de beste Netflix-films, Amazon Prime-films en Hulu-films gevonden om nu te streamen.

Dit artikel is mede geschreven door Max Schwartz.