Autoreview: Toyota En Nissan Houden Sportsedans Levend

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Toen SUV's eenmaal grip kregen in de Verenigde Staten, was het duidelijk dat niets hen zou stoppen. Met de hoge zitpositie, de beschikbare vierwielaandrijving, de royale laadruimte en het gevoel dat ze over het algemeen veiliger zijn dan auto's vanwege hun formaat, was het slechts een kwestie van tijd voordat ze als een lopend vuurtje zouden beginnen. Objecten in beweging blijven meestal in beweging. Het is simpele natuurkunde.

Iedereen had de hypothese dat compacte en middelgrote sedans degenen zouden zijn die zouden vallen, maar dat waren ze niet. In plaats daarvan zijn grote sedans de voertuigen die worden verdreven. De luxere opties uit Duitsland, Groot-Brittannië en Italië (zoals de Maserati Quattroporte) zijn prima, iedereen zal altijd genieten van het idee van een directievoertuig voor chauffeursdienst. Het zijn de "normale" grote sedans die zich zorgen moeten maken.

Amerikaanse autofabrikanten namen geruime tijd het voortouw in sportieve, grote sedans. Dat is onlangs veranderd. Ford besloot dat het maken van auto's de moeite niet meer waard was en Chevrolet trok de stekker uit de uitstekende SS. Dodge zal je nog steeds hellacious Charger SRT Hellcat verkopen, maar dat spreekt eigenlijk alleen een bepaald type consument aan. Uiteindelijk zijn er niet al te veel sportieve, betaalbare grote sedans meer.

Het is misschien vreemd om te zien dat Nissan en Toyota's koplopers zijn in dit segment, maar dat is waar we ons bevinden in 2020. Nissan factureert de huidige 'vierdeurs sportwagen' van Maximas, wat er zeker voor zal zorgen dat eigenaren van echte tweedeurs sportwagens met hun ogen rollen. Dan is er de ToyotAvalon TRD, een 'sportieve' versie van een sedan waarover nog nooit iemand iets over sportiviteit heeft gemompeld. Hellcat-uitdagers zijn deze twee niet, maar voor de alledaagse bestuurder met een beperkt budget die hunkert naar iets om het bloed te laten pompen, zijn dit de beste waar je uit kunt kiezen.

We dachten dat het nemen van deze twee sedans naar het westen, de stad uit, weg van het verkeer en voorbij de 25 mph snelheidslimieten de beste manier was om hun sportieve kwaliteiten te testen.

Om naar Monocacy National Battlefield te gaan, duurt iets minder dan een uur als je je aan de I-70 W houdt. Maar dit zijn sportieve sedans, bedoeld om van te genieten op wegen die niet alleen maar rechtdoor lopen. Gelukkig heeft de I-70 W aan weerszijden goede, bochtige wegen en Google Maps onthult dat er nog meer bochtige stukken asfalt zich dicht bij het slagveld bevinden.

Nissan MaximSR recensie

Je had geen beter weer kunnen vragen met de MaximSR, de eerste van de sedans die voor de deur werd afgezet. Aangenaam warme, blauwe luchten, weinig verkeer en een tank vol premium brandstof die alleen maar smeekte om te worden afgetapt, hadden jeuk om op pad te gaan. En dat hebben we gedaan.

Zelfs voordat de wolkenkrabbers van Baltimore uit het zicht zijn, is het gemakkelijk in te zien waarom Nissan de Maximfour-sportwagen noemt. Je zit ongelooflijk laag in de sedan en het dikke, platte stuur heeft al Alcantaron om 9 en 3 uur - mooi gebaar. Dan zijn er de enorme peddels achter het stuur die perfect gepositioneerd zijn met een snelle beweging van de pols. De knappe stoelen zijn ook ongelooflijk comfortabel en bieden de juiste hoeveelheid kussen en ondersteuning.

Terwijl de kilometers voorbijgaan en de Blue Ridge Mountains het uitzicht achter de voorruit beginnen te domineren, blijft de Maxim laten zien hoe atletisch het is. De rit is stijf, wat zich vertaalt in hobbels en onvolkomenheden op de snelweg die mijn ogen niet kunnen zien. De 3,5-liter V6 die een gezonde 300 pk produceert, maakt ook een aangenaam keelgeluid. Hoewel hij traag is om gesimuleerd schakelen op de snelweg te bieden, is de continu variabele transmissie (CVT) niet zo gek op het begin van de reis. Wat echter direct vervelend is, is het eeuwenoude infotainmentsysteem dat om de een of andere vreemde reden besluit mijn iPhone niet meer te herkennen voor Apple CarPlay.

gevoelig gaspedaal en stevige rit zorgen ervoor dat we het geplande stuk op de snelweg beëindigen en op jacht gaan naar wegen die niet zo recht voor op schema liggen. Op de een of andere manier, nee, dankzij Apple CarPlay, leiden de uitgestrekte boerderijen, open velden en verlaten schuren naar een goed geplaveide weg met weinig verkeer en lange, ingrijpende bochten. Het is de ideale manier om de inloggegevens van de Maxima te testen.

De ruige rit die we op de snelweg begonnen te haten, resulteert in een sedan die is samengesteld rond hoeken met weinig rollen. Voor zo'n grote sedan is de snelheid die je met vertrouwen de bochten in kunt nemen verrassend. Er komt niet veel feedback door het stuur, maar het is goed gewogen en de dikte van de velg, Alcantartouchpoints en grote peddels zorgen ervoor dat de Maxim echt, nou ja, sportief aanvoelt. Zelfs de remmen zijn sterk en responsief.

Ondanks het vermogen van de Maxima om dingen energetisch te doen, heeft het voertuig één groot nadeel: de CVT. Hoewel de CVT geen echte versnellingen heeft, heeft hij gesimuleerde versnellingen die bedoeld zijn om de normale automatische transmissie na te bootsen. Helaas heeft de CVT een grote hoeveelheid toeren, een onorthodoxe neiging om de motor hoog in het toerenbereik te houden en langzame gesimuleerde schakelingen, zelfs als de Sport-modus is ingeschakeld. Het is het voor de hand liggende defect in een zeer capabele machine.

Verderop op de weg worden de bomen dichter en wordt het asfalt smaller, wat leidt tot strakkere wegen zonder gemarkeerde rijstroken en zonder afstromingsgebied. Hier schittert de Maximstill in dezelfde stralen van sportwagen. Maar zijn basis als grote sedan maakt hem beter in het lange, vegende spul.

Met een groot stuk brandstof dat is afgebrand en de stank van hete remmen de cabine binnen waait, zijn we blij om borden te zien voor Monocacy National Battlefield. Het uitgestrekte, griezelig onbezette stuk land was de locatie van de strijd tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog op 9 juli 1864. Hoewel het niet een van de meer bekende veldslagen is, was het nog steeds een belangrijke, en kreeg het de titel 'The Battle Dat heeft Washington gered. Deze keer zullen er geen veldslagen worden uitgevochten bij Monocacy. In plaats daarvan wordt het gebruikt als een boeiende achtergrond.

ToyotAvalon TRD recensie

een week later ruilen we de sleutels van de Maxima in voor de Avalon TRD's. Terwijl de Maximis stijlvolle grote sedan is die onder de radar vliegt, is de Avalon TRD niet te verbergen. Toyothas nam duidelijk de luide en agressieve benadering aan.

Terugkerend naar Monocacy National Battlefield in de Avalon TRD onthult dat het een ander ras van grote sportsedan is. Waar de Maxim je net genoeg geeft om saaie wegen te overleven tot je bij de winderige dingen komt, is de Avalon TRD lang niet zo hard. Meer verfijnd, stiller, comfortabeler, de Avalon TRD voelt aan als een grote sedan die enigszins is gecoacht om de mentaliteit van een sportwagen te hebben.

Het duurt niet lang om de kalme, beheerste houding van de Avalon TRD op de snelweg te waarderen. Die uitlaatopeningen lijken misschien een beetje JDM, maar ze veroorzaken niet veel lawaai en hoewel de motor pittig is, is hij verfijnd. De Avalon TRD zorgt ervoor dat 301 pk soepel en meer dan snel genoeg aanvoelt. Lagere veren en op maat gemaakte afstelling van de ophanging resulteren ook niet in schokkende ritten. De zachtere rijkwaliteit, de brede stoelen, de hoge zitpositie en de schakelpaddles voor voetgangers maken duidelijk dat Avalon TRD comfortabel cruisen hoog op zijn prioriteitenlijst blijft plaatsen.

Als de Blue Ridge Mountains in zicht komen, openen de wolken zich met sterke motregen. Toch was deze rit van 40 minuten op de I-70 rustiger dan de eerste keer. Het ding over de Avalon TRD is dat hij daadwerkelijk wordt geleverd met moderne technologie en bruikbare achterbank voor drie personen. Het JBL-audiosysteem is ook goed, het vult de cabine met een rijk geluid. In feite, afgezien van de rode stiksels, rode veiligheidsgordels en TRD-logo's, zou het moeilijk zijn om te zien dat dit de sportiefste Avalon is die te koop is.

Nogmaals, de lange, ingrijpende beurten roepen. Met de Avalon TRD is het duidelijk dat het niet zo comfortabel is om zo snel te gaan als de Maxima. Rond dezelfde bochten verrast de Avalon TRD met onverwachte body roll. De stijvere vering in vergelijking met andere Avalon-trims leidt niet tot een drastische verbetering van het vermogen in bochten. Toyoteven heeft de Avalon TRD uitgerust met Active Cornering Assist, een op remmen gebaseerd koppelvectorsysteem dat zou moeten helpen bij het insturen. We voelen niet dat het werkt, aangezien de Avalon TRD moeite heeft om zijn proporties te verbergen.

Verrassend genoeg onthult de bochtige weg een probleem met de versnellingsbak van de Avalon TRD. Bij de Toyota zijn de overbrengingsverhoudingen zo absurd ingesteld dat je nooit in de handmatige modus hoeft te schakelen. Alle wegen die we hebben aangepakt, werden in de tweede versnelling gedaan en kwamen nauwelijks in de derde versnelling. En het is gewoon niet op een winderige weg, maar ook op de snelweg, waar je snelheden boven de aangegeven snelheidslimiet kunt halen in de derde versnelling. Dat maakt de andere vijf versnellingen onbruikbaar. Het is niet zo groot als CVT, maar toch een fatale fout.

De remmen, die zijn bijgewerkt met grotere componenten in vergelijking met de gewone Avalon, voelen sterk aan en de metalen pedalen die je helpen ze te besturen, zijn prachtig. De stevige remprestaties worden verwelkomd, aangezien de 3,5-liter V6-motor een snelle acceleratie biedt, zelfs met de gorill van de matte achttrapsautomaat op zijn rug.

Naarmate de wegen krap worden, voelt de Avalon TRD ronduit gigantisch aan. Uit angst om het wiel in een van de diepe sporen aan de kant van de weg te laten vallen, gaan we deze keer veel, veel langzamer. De Avalon TRD lijkt het langzamere tempo leuk te vinden, zelfs als de Sport-modus is ingeschakeld.

De wolken zijn een beetje uit elkaar gegaan tegen de tijd dat ik het groene uitzicht van het slagveld binnenrol. Deze Avalon TRD ziet er echt uit als het onderdeel van een agressieve, sportieve grote sedan, maar lijkt het alleen in styling te doen. Er wordt gedacht dat dit wordt bevestigd tijdens de rit terug naar Baltimore, die meestal op de snelweg wordt gedaan. Soepel, stil, comfortabel, de uitlaat komt nauwelijks de cabine binnen en jazz speelt zacht. Dit is waar de Avalon TRD het gelukkigst is. Het is misschien wel de sportiefste Avalon in de line-up, maar de TRD-trim is duidelijk een andere Avalon. Deze draagt toevallig getailleerde Under Armour-kleding.

Het vonnis

Grote sedans zoals de Maxim en Avalon zijn er niet om duizenden consumenten de overstap van SUV's naar sedans te laten maken. Ze zijn hier meestal om iedereen eraan te herinneren hoe fijn sedans, zelfs grote, kunnen zijn om in te rijden. Ze zijn er in ieder geval om het volledige en absolute inhalen van SUV's te vertragen.

Van de twee is het de Maxim die we zouden kiezen om de leiding te nemen tegen SUV's op het slagveld. Het voelt alsof Nissan de bedoeling had om met de Maxima rechtstreeks vanaf het bureau van de ontwerper een vierdeurs sportwagen te maken. Vooral de manier waarop deze sedan u aanspoort om te blijven rijden, is de ware eigenschap van een sportwagen.

Met de Maxima moeten compromissen worden gesloten, en compromissen sluiten is het kenmerk van een sportwagen. Gelukkig nemen deze vanaf de bestuurdersstoel van de sedan van Nissan niets weg van een voertuig dat gewoon leuker is om te rijden als de bochten aankomen.