Het Boek Dat Je Nodig Hebt Tijdens Het Dumpster Fire-jaar Van 2020: Dear America

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Oh, als Simmons Buntin, Elizabeth Dodd en Derek Sheffield, redacteuren van de recente bloemlezing Dear America: Letters of Hope, Habitat, Defiance, and Democracy maar een idee hadden kunnen hebben, wat voor soort jaar 2020 zou worden, misschien zouden ze hebben hun boek een beetje hernoemd. Ik denk "Holy Sh * t, Americ", maar ik denk dat dat het punt mist, aangezien dit boek bestaat uit 130 brieven die zijn geschreven door de procureur-generaal van de staat Washington, Bob Ferguson, een frequente vijand van Trump, officieel ObamWhite House fotograaf Pete Souza, winnaar van de Pulitzerprijs Elizabeth Rush en 127 andere bijdragers, variërend van kunstenaars tot milieuactivisten tot wetenschappers en meer.

Tegenwoordig, tegen de achtergrond van het coronavirus, protesteert de Black Lives Matter, en natuurlijk met de primaire originele inspiratie voor het boek, de sociale en politieke verdeeldheid die van lang sudderen tot hete kook ging met de campagne en de daaropvolgende verkiezing van bouwmagnaat en voormalig reality-tv-persoonlijkheid Donald J. Trump naar hetzelfde kantoor dat voorheen werd bekleed door mensen als Abraham Lincoln en John F. Kennedy, Dear Americ lijkt minder de flits van optimisme die zijn redacteuren misschien in gedachten hadden, maar in plaats daarvan een ronduit pleidooi. In de brieven die hierin zijn verzameld, met namen als "This Land Is (Still) Our Land" door AnnMariSpagna, "Assembly Line Justice" door Francisco Cantú of "Each One Bright Light" door Lee Herrick, zul je geen scheldwoorden of oordeel lezen, maar eerder een reeks oprechte oproepen tot de betere natuur van zowel onze natie als geheel als voor elke inwoner (let op: ik zeg niet de burger) die er deel van uitmaakt.

Wat de lezer misschien het meest zal opvallen aan dit boek is dat, ondanks het feit dat de motivatie ervan factoren was zoals de catastrofe die het milieu van onze planeet is, de stortvloed van onwaarheden die uit redacties, blogs en handen die tweets of Facebook-berichten tikken, en de regelrechte haat die bij zoveel Amerikanen kookt, is de oprecht hoopvolle toon die ofwel direct wordt aangenomen of de boodschap ondersteunt van de meeste van de 130 insluitsels, die de vorm aannemen van proza, poëzie, kunst en fotografie (en af en toe een vermenging daarvan).

Ik werd vooral getroffen door een passage uit de letterm "Each One Bright Light" van auteur en dichter Lee Herrick, die zo ons huidige moment weerspiegelde. Herrick schrijft over 1970, het jaar van zijn geboorte en kort voordat hij in Amerika aankwam, een 10 maanden oud weeskind uit Zuid-Korea, zegt Herrick:

“… Onrust en verandering waren overal: de oorlog in Vietnam ging door, de schietpartijen in Kent State wiegden Ohio en de wereld… zowel Jimi Hendrix als Janis Joplin stierven. Het was twee jaar nadat Martin Luther King Jr. en Bobby Kennedy werden vermoord. In veel opzichten was het een brute tijd van grote veranderingen. Maar onder de krantenkoppen, hoe tragisch of misselijk ze ook zijn, was Amerika's beste zelf altijd aan het karnen, altijd in ontwikkeling."

brute tijd van grote verandering - welke betere woorden kunnen we kiezen om onze eigen tijden te beschrijven? Maar als Herrick en zo veel van de andere bijdragers aan dit opbeurende boek gelijk hebben, zal die verandering die moet komen, ten goede neigen. Als iedereen even de tijd nam om slechts enkele van de hoopvolle brieven in Dear America te lezen, zouden de scheidslijnen misschien wat smaller lijken, de doelen wat meer op één lijn, en de mogelijkheid voor tolerantie iets meer dan Gatsby's verre groene licht.