Leer Het Verschil Tussen FWD En AWD

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Het korte antwoord is dat het echt afhangt van enkele externe factoren, zoals de vaardigheid van de coureur, het weer en banden, maar laten we eens kijken hoe elke aandrijflijn doorgaans wordt gebruikt en je misschien helpen bij het kiezen van je volgende prestatie-instrument.

Bepaalde autofabrikanten hebben hun claim op een bepaalde aandrijflijnconfiguratie ingezet. Audi is bijvoorbeeld synoniem met Quattro-vierwielaandrijving sinds hun groep B-raceauto's in de jaren tachtig circuits begonnen te slopen (wat later invloed had op personenauto's). BMW produceerde tot voor kort vooral achterwielaangedreven machines. Nu hebben de modellen met voorwielaandrijving en xDrive vierwielaandrijving hun weg gevonden naar het grootste deel van het assortiment van het merk. Honda’s lange lijst van betaalbare prestatiemodellen, met uitzondering van de NSX, is exclusief gebouwd op voorwielaangedreven platforms.

Een deel van de reden waarom autofabrikanten traditioneel naar de ene of de andere aandrijflijn zijn aangetrokken, is omdat de ontwikkelingskosten toenemen naarmate er meer constructies aan het voertuigportfolio worden toegevoegd. Door één aandrijflijn te kiezen om meerdere voertuigen te ondersteunen, kunnen fabrikanten ontwikkelingsgeld gebruiken om die opstelling te optimaliseren in plaats van zichzelf te dun uit te rekken over veel formaten.

Door de cijfers

Misschien is de beste manier om de discussie over de aandrijflijn op gang te brengen, te begrijpen hoeveel voertuigen die tegenwoordig worden verkocht, welke opstelling gebruiken. Met een goede marge werken de meeste personenauto's en vrachtwagens in Amerika met voorwielaangedreven configuraties (54% van alle verkopen in 2013). Dat betekent dat de motor, transmissie, differentieel en aangedreven wielen allemaal vooraan staan, terwijl de achterwielen meegaan voor de rit.

De volgende meest populaire setup, en een die de laatste jaren gestaag is gegroeid, is vierwielaandrijving (34% van alle verkopen in 2013) waarbij een paar differentiëlen, één op elke as, het vermogen van de motor verdelen. Ten slotte, en het segment dat het meest is gekrompen naarmate meer presterende voertuigen de prestaties van vierwielaandrijving omarmen, is achterwielaandrijving (12% van alle verkopen in 2013), waarbij de traditioneel aan de voorzijde gemonteerde motor vermogen via de aandrijfas naar achteren stuurt. wielen.

Om deze cijfers te helpen verklaren, moeten we de eetlust van de consument begrijpen. Hoewel de gasprijzen in de nabije toekomst zijn gedaald, is efficiëntie nog steeds een sterk verkoopargument voor de autokopers van vandaag. Platforms met voorwielaandrijving zijn niet alleen goedkoper om te ontwerpen, en verschijnen daarom op een groter aantal instapvoertuigen, ze zijn ook lichter en zuiniger dan andere opstellingen. Daarentegen gebruiken vierwielaandrijvingssystemen meer componenten om het motorvermogen op alle wielen te krijgen en daardoor gewicht toe te voegen. Voor de consument betekent dit extra kosten op het punt van aankoop en qua tankbeurten. Een van de redenen waarom AWD populairder is geworden, is dat de premies voor deze voertuigen zijn afgenomen en de prestatievoordelen blijven toenemen. Achterwielaandrijving-platforms zijn misschien nog steeds de puristische keuze voor prestatievoertuigen, maar in minder dan perfecte rijomstandigheden en vergeleken met de efficiëntie van de voorwielaandrijving kunnen ze niet tippen.

Gefokt voor de juiste omstandigheden

Het is niet zo strak als sommigen zouden willen, maar in veel opzichten zullen uw omgeving en dagelijkse routine bepalen welke aandrijflijn voor u geschikt is.

Als je in een mooi weer of in een mild klimaat met vier seizoenen leeft (bescheiden sneeuw- en regenniveaus), is de waarheid dat je met vrijwel elke keuze voor een aandrijflijn weg kunt komen, zolang je maar het geld vrijmaakt voor een goede winterperiode. banden als het weer erom vraagt. Toch zijn voertuigen met vierwielaandrijving en voorwielaandrijving het gemakkelijkst te hanteren bij sneeuw en regen. De reden heeft te maken met het gewicht.

De massa van het FWD-voertuig is vrijwel overal op de voorbanden, waar kracht wordt toegepast. Om deze reden is er, als de omstandigheden glad zijn, meestal meer tractie waar er gewicht is. In het achterwielaandrijving-model, zonder voldoende gewicht over de achterwielen, zullen de banden gemakkelijker grip verliezen of het moeilijker vinden om ooit aan te sluiten. Een AWD-opstelling gaat nog een stap verder door alle vier de wielen van stroom te voorzien. Zelfs als een of meer van de banden geen grip hebben, zullen de anderen "helpen" om het voertuig in beweging te krijgen of helpen om de grip te herstellen.

Op dit punt vraag je je misschien af wat er eventueel verschillen zijn tussen vierwielaandrijving en vierwielaandrijving (4WD) opstellingen. Voor een diepere duik over dat onderwerp, lees zeker dit artikel, maar het korte verhaal is dat, hoewel zowel 4WD- als AWD-modellen vermogen op vier wielen toepassen, alleen 4WD-modellen een lagere versnelling toevoegen om tractie te behouden in ultragladde omstandigheden. De Wrangler van Jeep maakt bijvoorbeeld gebruik van een vierwielaandrijving, waardoor hij over rotsen kan rennen, terwijl de TT-sportwagen van Audi een AWD-systeem gebruikt voor maximale grip tijdens krachtige rijmanoeuvres. Kortom, tenzij u van plan bent bergen te temmen, is een zwaar uitgevoerd 4WD-systeem overdreven.

Afhankelijk van de prijs en het type voertuig dat u koopt, bieden veel modellen beschikbare vierwielaandrijvingssystemen. Het belangrijkste om in gedachten te houden is dat u dat niet doet nodig hebben om het AWD-vakje aan te vinken. Afgezien van het punt dat een goede set winterbanden je door alle slopende winters heen zal helpen, is een groot deel van de huidige AWD-systemen alleen parttime actief. Dat betekent dat, tenzij tractie op alle wielen absoluut noodzakelijk is (naar eigen goeddunken of het ingebouwde tractiebeheersysteem van de auto), de auto zal functioneren met voorwiel- of achterwielaandrijving. Toegegeven, het doel van deze standaard is om u brandstof te besparen, maar het betekent ook dat u dat duurdere AWD-systeem maar één of twee keer per jaar mag gebruiken.

Als de auto ('s) die u koopt meerdere aandrijflijnopties bieden, is het een goed idee om ze allemaal te testen (zorg ervoor dat het AWD-systeem is ingeschakeld bij het rijden met die specificatie). Hoewel je misschien geen vierwielaandrijving nodig hebt, geven sommige chauffeurs de voorkeur aan het gevoel van stabiliteit en vermogensafgifte van een AWD-systeem boven de voor- of achterwielaandrijving. Voor die personen verdient de rijervaring een prijspremie.

Prestaties rijgedrag

Nu ik de algemene spreiding van typen aandrijflijnen en toepassingen heb besproken, zal ik me concentreren op hoe prestatiegericht rijden door elke configuratie wordt beïnvloed.

Gedrag van voorwielaandrijving

Ten eerste vind ik dat het mijn plicht is om de vele voorwielaangedreven prestatieauto's te verdedigen. Ten onrechte hebben deze voertuigen een slechte reputatie opgebouwd in de enthousiaste gemeenschap. De klachten zijn vrij eenvoudig: aangezien de vooras van de FWD-auto de leiding heeft en Bij het beheren van al het motorvermogen (in tegenstelling tot alleen sturen of slechts een deel van het vermogen beheren zoals bij andere opstellingen), kunnen er twee dingen gebeuren. De eerste wordt "torque-steer" genoemd, een fenomeen waarbij de koppelafgifte de voorbanden overweldigt en ze ietwat wild "stuurt", waardoor de bestuurder gedwongen wordt de acceleratie te verminderen of het stuur te bestrijden. Het tweede probleem wordt 'onderstuur' genoemd, waarbij maximale stuurinput in combinatie met gas geven het voertuig naar de buitenkant van de bocht duwt.

Ik zal niet proberen te ontkennen dat elk van deze problemen inherent is aan FWD-configuraties, maar ik zal in deze omstandigheden enige verantwoordelijkheid en schuld bij de bestuurder leggen.

Naarmate FWD-prestatiemodellen - zoals de Volkswagen GTI en Ford FiestST - krachtiger worden, kan koppelsturing een groter probleem zijn, maar autofabrikanten hebben de laatste tijd ongelooflijke vooruitgang geboekt om de toestand teniet te doen. Door tussenassen te gebruiken om de buiging van een langere versus kortere aandrijfas te verminderen, ervaren de meeste moderne voertuigen alleen "trekkracht" aan het stuur bij volledige acceleratie vanuit stilstand. Andere technieken zijn onder meer elektronische differentiëlen en vermogensdempingsregelaars. Om te voorkomen dat u te ver door het konijnenhol gaat, zal ik eenvoudig zeggen dat moderne voertuigen vanuit de fabriek zijn uitgerust om het kwaadaardige koppelstuurprobleem aan te pakken, dus klachten over dat probleem hebben veel minder deugd dan ze ooit deden.

Wat betreft onderstuur, dat is volledig onder controle van de bestuurder. Ik heb ook ooit FWD-voertuigen afgeschreven als onderstuurconstructies, maar na jaren van circuitrijden en training van raceprofessionals, heb ik nieuwe waardering voor hoeveel manipulatie-coureur kan toepassen op FWD-auto's. Naarmate uw vaardigheid toeneemt, kunt u het voertuig draaien en hoeft u in bochten nooit uw voet van het gas te halen. Draag te veel snelheid de bocht in of vertrouw gewoon op meer stuurhoek om uw problemen op te lossen en u komt in de barrière terecht, maar dat geldt voor elke aandrijflijn. Correct remmen, inleveren, stuurinvoer en gaspedaalmodulatie kunnen van elk FWD-voertuig net zo krachtig baanwapen maken als een RWD- of AWD-voertuig.

Gedrag van achterwielaandrijving

Nu we het er toch over hebben, waarom zweren puristen bij RWD-ontwerpen? Om verschillende redenen kan het achterwielaandrijvingssysteem een ervaren bestuurder een buitengewoon niveau van controle bieden, maar het is ook moeilijker om de aandrijflijn onder de knie te krijgen. In termen van acceleratie zal het RWD-systeem ook sneller zijn dan de FWD-setup, omdat naarmate het gewicht off-the-line naar de achterkant overgaat, de voorwielen grip verliezen en de achterwielen meer winnen.

Op het circuit kunnen voertuigen met achterwielaandrijving worden gemanipuleerd om zo veel gemakkelijker te schuiven of draaien dan een FWD- of AWD-model om de hoek. Dit komt doordat vermogen kan worden gebruikt om de tractie op de achterwielen te onderbreken, terwijl FWD- of AWD-modellen op momentum moeten vertrouwen om te roteren. Ten slotte zijn achterwielaandrijving-configuraties meestal ontworpen met een bijna perfecte gewichtsverdeling (50:50) dankzij de aan de voorzijde gemonteerde motor en de achteraan gemonteerde transmissie en differentieel. Onder prestatiegerichte rijomstandigheden vertaalt die balans zich in neutraal rijgedrag, waar subtiele input van gas geven, sturen of remmen een grotere impact hebben.

Gedrag van aandrijving op alle wielen

Dus je zou je kunnen voorstellen dat vierwielaandrijving het beste van twee werelden moet zijn. Nou ja en nee. Qua acceleratie is het waar: vierwielaandrijving is meestal het snelst van de lijn met weinig tot geen slip onder vol vermogen. Op het circuit zorgen AWD-systemen voor ongelooflijke grip in bochten, maar al die grip kan soms de door de bestuurder bestuurde manoeuvres in de weg staan.

Als een nieuwe bestuurder één setup zou kiezen om te concurreren met doorgewinterde professionals, zou vierwielaandrijving de beste keuze zijn. Doorgaan naar snelle rondetijden op een AWD-voertuig is beter beheersbaar dan dezelfde prestatie in zowel FWD- als RWD-configuraties, omdat het gemakkelijker is om te herstellen van fouten en het gemakkelijker is om het voertuig in elke bocht te duwen zonder ernstige resultaten. Als het echter gaat om de mechanica van de bestuurder op een hoger niveau, zijn AWD-voertuigen eigenlijk moeilijker te manipuleren dan hun FWD- en RWD-tegenhangers. Een onbevooroordeelde (voor of achter) vierwielaandrijving is sterk bestand tegen kunstmatige bewegingen zoals rotatie door remmen op het terrein en overstuur. De grip is geweldig, maar ervaren chauffeurs kunnen meer uit de auto halen door ze onder bepaalde omstandigheden hun wil te laten 'forceren'.

Vooruit kijken

Nu de markt meer cross-overs en universele voertuigen vraagt dan ooit, zal de trend van de ontwikkeling van voertuigen met voorwiel- en vierwielaandrijving zich voortzetten. Het is voor autofabrikanten eenvoudiger dan ooit geworden om FWD-modellen om te vormen tot AWD-vormen (met voorwielaandrijving), dus ik verwacht dat de overgrote meerderheid van de voertuigen zeer binnenkort in beide configuraties beschikbaar zal zijn.

Ik heb ook niet ingegaan op hoe hybride en elektrische systemen de prestaties van de aandrijflijn beïnvloeden, maar aangezien elektrische ondersteuning zijn weg vindt naar elk segment van de industrie, zal de krachttoepassing meer op individuele wielbasis plaatsvinden. Compacte batterijen en elektromotoren zullen waarschijnlijk betekenen dat elk wiel zijn eigen krachtbron gebruikt, terwijl de algehele prestaties van het voertuig worden gecontroleerd door een vicecentrale computer. We hebben dit gezien bij concepten en supercars zoals Acura's nieuwe NSX met uitstekende prestatieresultaten. Consumenten die genieten van tractie met vierwielaandrijving, zullen het ongetwijfeld waarderen wanneer deze opstelling zijn weg vindt naar modellen op de massamarkt.

De trieste waarheid is dat RWD-exclusieve systemen al de weg gaan van handgeschakelde versnellingsbak en in de niet al te verre toekomst is de enige manier om meer veeleisende RWD-rijervaring te vinden, het verzamelen van klassieke en huidige klassiekers. Als je nog nooit zo'n auto hebt gehad, ga dan snel achter het stuur zitten … respecteer gewoon hoe snel je achterover kunt rijden.