10 Beste Klassieke Horrorboeken Voor Een Goede Schrik

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Gothen hebben de neiging om onder te duiken na Halloween, maar een specifieke groep spookachtige specialisten is altijd op zoek naar vervloekte strandlezingen - en als het weer warmer wordt, wil je voorbereid zijn op een occultistische reis naar de oceaan.

Horror bestaat waarschijnlijk al sinds het begin van het geschreven woord en omvat thema's variërend van het introspectief persoonlijke tot het existentieel absurde: het zijn niet alleen goedkope sensaties, geesten en demonen! Maar het echt griezelige uit het alledaagse scheiden is een gigantische taak.

Meer boeken om te lezen

• Beste Stephen King-boeken
• Beste Sci-Fi-boeken
• Klassieke mysterieboeken

Gelukkig hebben we de afgelopen 200 jaar aan enge verhalen teruggebracht tot een beknopte lijst van 10 absoluut essentiële boeken. Lezer pas op, deze lijst is niet voor bangeriken! Om flauwvallen te voorkomen, blijf herhalen: het is alleen boek, het is alleen boek, het is alleen boek …

Frankenstein door Mary Shelley

In de westerse literaire traditie wordt Frankenstein algemeen beschouwd als een van de fundamentele teksten van het horrorgenre - en terecht. Hoewel het misschien niet beangstigend is voor het publiek dat wordt gebruikt om schrik en bloed te overrompelen, waarschuwt Mary Shelley's blijvende verhaal over homunculus opgebouwd uit afgedankte lijken voor de overmoed van de mensheid. De weelderig poëtische taal en melancholische toon van het boek is veel donkerder mooi dan het populaire beeld van The Monster als slingerende, stomme hansworst.

Op zoek naar iets om naar te kijken? We hebben ook een lijst met de beste klassieke horrorfilms verzameld.

Carmillby Joseph Sheridan Le Fanu

Laat het aan mannen over om alle eer te krijgen voor velden die door vrouwen zijn gepionierd! Dracul is misschien wel de beroemdste vampierroman aller tijden, maar Carmill, een wellustig lesbisch verhaal met de gelijknamige ondode femme fatale, dateert minstens twee decennia ouder dan Bram Stoker's roman - en is veel leuker. Geïnspireerd door de echte moordenaar Elizabeth Bathory, die berucht baadde in het bloed van jonge meisjes in de hoop dat het haar onsterfelijke schoonheid zou schenken, is Carmill een ondergewaardeerde klassieker.

The Trial door Franz Kafka

Hoewel meer avant-garde en existentialistischer dan traditionele inzendingen in het horrorgenre, is The Trial gemakkelijk een van de meest angstaanjagende boeken ooit geschreven. Daarin wordt Josef K. op een dag wakker en wordt hij beschuldigd van 'gnostische schande', een misdaad die hij niet heeft begaan en die hij niet kan begrijpen. Hij wordt op eindeloze zoektochten gestuurd om obscuur papierwerk te bemachtigen in de hoop zichzelf te bevrijden van zijn juridische dilemma, maar bevindt zich herhaaldelijk in steeds bizarre en onontkoombare scenario's. Er zijn maar weinig romans die het gevoel in een nachtmerrie vast te zitten zo nauwkeurig weergeven als The Trial.

The Yellow Wallpaper door Charlotte Perkins Gilman

"The Yellow Wallpaper" is technisch gezien een kort verhaal, maar dat laten we zien. Dit korte verhaal van aan huis gebonden echtgenote wordt gegeven in bijna elke creatieve schrijfklas in de Verenigde Staten en onderzoekt op subtiele wijze hoe patriarchaat de echte boeman is in het leven van de meeste vrouwen. De verontrustende benadering van de auteur van de verwarrende opsluiting van de hoofdrolspeler is zowel diep zenuwslopend als diep vooruitziend, ondanks dat het verhaal meer dan 100 jaar oud is.

At The Mountains of Madness door H. P. Lovecraft

Er zijn maar weinig schrijvers in de geschiedenis van de Engelse taal die zo bedreven zijn in het beschrijven van het onbeschrijflijke als Lovecraft. Zijn obsessieve en over-the-top proza vormt een aanvulling op zijn surrealistische mythos, die wordt bevolkt door oude goden en de duistere acolieten die hun terugkeer hopen te bewerkstelligen. De verzamelde werken van Lovecraft functioneren als hun eigen volledig gerealiseerde alternatieve wereld, en At The Mountains of Madness introduceert een van de belangrijkste figuren in deze visie: de angstaanjagende Cthulu die - voor beter of slechter - de laatste tijd een schattige meme is geworden. Desalniettemin maakte Lovecraft's uitgebreide visie de weg vrij voor de uitgestrekte fantasie-universums die populair zijn in videogames en op tv - en dat alles terwijl ze de enorme wreedheid en onverschilligheid van de kosmos verkenden.

Carrie door Stephen King

De enorme output van Stephen King is bijna ongehoord in de geschiedenis van de literatuur, en het is een onmogelijke taak om slechts één van zijn romans voor deze lijst te kiezen. Dat gezegd hebbende, varieert de kwaliteit van King's werk enorm gedurende zijn uitgebreide carrière - en veel van de films die hij inspireerde, zijn beter dan de boeken waarop ze zijn gebaseerd. De De Palm-aanpassing van Carrie is niet een van die gevallen - hoewel het absoluut uitstekend is - maar het diep emotionele verhaal van misbruik is slechts één aspect van het boek, dat eigenlijk veel meer sciencefiction is dan de film je zou doen geloven. Carrie is King's eerste roman en een van zijn beste - verteld door middel van gefabriceerde nieuwsberichten na de rampen die de titulaire antiheld in haar geboorteplaats heeft gekatalyseerd, het verhaal is ook iets experimenteler dan King's meer traditionele grizzlyverhalen.

Silence of the Lambs door Thomas Harris

Over uitstekende filmaanpassingen gesproken, Silence of The Lambs is een van de zeldzame horrorfilms die universele lovende kritieken oogstte na de release in 1991. De film is zeker trouw aan het bronmateriaal, maar het boek van Thomas Harris is ook veel gecompliceerder en subtieler van karakter. studie dan zelfs de genuanceerde film zou kunnen uitbeelden. Hoewel het een ogenschijnlijk verhaal is van de ontsnapping van de fictieve Dr. Hannibal Lecter uit de opsluiting, verkent het boek de complexiteit van genderidentiteit met behendigheid en gevoeligheid zijn tijd ver vooruit.

American Psycho door Brett Easton Ellis

Easton Ellis heeft bewezen dat hij een enigszins controversiële figuur is in de jaren sinds zijn beroemdste roman debuteerde, maar zijn verkenning van kwaadaardig narcisme waarschuwt voor de gevaren van postmoderne decadentie, die mensen en hun persoonlijkheid afvlakt tot collecties van discrete luxeproducten. scherpe en soms duister hilarische satire, American Psycho verkent de interne wereld van Wall Street yuppie temidden van zenuwinzinking en onthult de leegte van de consumentencultuur en haar totaal lege morele wereld. Hoewel veel pagina's - zelfs hele hoofdstukken - van het boek slechts lijsten zijn met trendy designerkleding of dure menu-items van restaurants, maakt de verzachtende impact van deze banale retoriek de gruwelijke moorden die door de hoofdpersoon worden voorgesteld alleen maar afschuwelijker. In het tijdperk van de sociale bemiddelaar komt de vernietigende kritiek van Easton Ellis op door het beeld geobsedeerde kapitalistische hebzucht actueler dan ooit.

Uzumaki door Junji Ito

Er is geen duidelijk monster of schurk in Junji Ito's prachtig groteske mangmeesterwerk. In plaats daarvan wordt het kleine stadje in Japan ingehaald door een reeks abstracte spiralen die de bewoners in afschuwelijke wezens beginnen te veranderen en ze allemaal gek maken. Het zal onmogelijk zijn om Ito's surreële en walgelijk gedetailleerde tekeningen uit je hoofd te krijgen als ze eenmaal binnen zijn geworsteld. Verwacht hier geen beknopte conclusies of morele lessen - in plaats daarvan vind je alleen vreemde curiositeiten en gezonde porties misselijkheid.

House of Leaves door Mark Z. Danielewski

House of Leaves is pas 20 jaar oud, maar het heeft snel zijn status als een instant-klassieker verworven door een hondsdolle cultus van vrome volgers. Daniewlewski's uitgebreide experiment van meer dan 1000 pagina's is een diep verontrustende postmoderne deconstructie van je standaard spookhuisverhaal. Terwijl de hoofdrolspelers een onverklaarbaar groeiend labyrint verkennen dat verborgen is in hun kelder, beginnen de woorden op de pagina's zichzelf letterlijk te herschikken om de toenemende waanzin weer te geven, waardoor zowel de personages als de lezer de realiteit zelf in vraag moeten stellen. De ergodische structuur van het boek heeft een soort kies-je-eigen-avontuur-aspect, dat lezers beloont die het aandurven om de uitgebreide, filosofische voetnoten van de roman te vernieuwen voor aanwijzingen.