Glera Wine Grape Guide: The Manual

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Glermight is gewoon de meest populaire wijndruif waar je niets vanaf weet. Als hoofdingrediënt in Prosecco wordt het overal in Italië geplant en vindt het zijn weg naar vele flessen van je favoriete mediterrane koolzuurhoudende wijn.

Op de wijnstok, Gleris groengroene tint, laat rijpend met relatief hoge opbrengsten. Hoewel het beroemdste huis Italië is (en daar simpelweg de Prosecco-druif wordt genoemd, afhankelijk van in welke regio je bent), wordt de druif ook verbouwd in plaatsen als de VS en Australië. In feite is het hoogstwaarschijnlijk ontstaan over de grens in Slovenië voordat het zijn weg vond naar de regio Veneto in Italië. Momenteel wordt aangenomen dat er verschillende ondersoorten van de druif zijn, wat het onderwerp nog ingewikkelder maakt.

Als vrij neutrale druif met een mooi zuurbehoud, is Gler perfect om te sprankelen. Dat is de reden waarom zijn primaire rol ligt in de bruisende frizzante-wijnen, evenals de volwaardige mousserende wijnen, ook wel bekend als spumante. De naam Prosecco verwijst naar de stad aan de rand van Triëst, in de diepe noordoostelijke hoek van Italië, waar de wijn voor het eerst werd verzonnen. Maar kortom, als je de Prosecco DOC-naam op de fles ziet, ga je voornamelijk Glerjuice drinken.

De Glergrape heeft een aantal synoniemen, waarvan de meest populaire waarschijnlijk Serpino is. Hoewel sommigen geloven dat de enige bestemming van de druif is onder de dop en bruisend, kan hij op meer traditionele manieren produceren. Er zijn zeldzame gevallen van niet-mousserende of nog steeds Glera. Het is gemaakt als traditioneel wit, vaak in roestvrij staal en afgewerkt met een relatief laag alcoholgehalte. Fans waarderen de perzikachtige smaken en zachte, uitnodigende aromaten, geweldig met dingen als vis en een groot stuk verse parmezaanse kaas.

Eerder dit jaar in mei keurde de Italiaanse regering de spin-off van haar beroemde bubbels in Prosecco Rosé goed. Het wordt voornamelijk gemaakt van de Glergrape, met de toevoeging van Pinot Nero (die 10-15% van de blend uitmaakt) voor wat kleur. De DOC-goedkeuring lijkt lang op zich te laten wachten, vooral gezien de immense populariteit van roze wijnen, maar de wielen van het Old World-wijnaanduidingssysteem hebben de neiging vrij langzaam te draaien. Kortom, er speelt veel traditionalisme in het spel en wat als nieuw wordt beschouwd, wordt vaak grondig doorgelicht. Het is een zegen en vloek voor de wijndrinkersgemeenschap.

Het classificeren van Glerin als de meest populaire vorm, Prosecco-wijn, is niet ingewikkeld. Er zijn verschillende niveaus, gescheiden door productieniveaus, regionale verschillen, specifieke druivenvereisten, enz. De goede mensen van Wine Folly hebben een mooi beeld voor het geval je nieuwsgierig bent.

Degenen die het weten, hebben de neiging om de textuur van Prosecco te prijzen, niet alleen in termen van smaakbalans en algehele integratie, maar ook het gevoel van de bubbels. In tegenstelling tot champagne wordt het spul meestal geproduceerd in hogedruktanks, waardoor er voldoende CO2 wordt geproduceerd. Voorstanders zeggen dat het de smaken en gist-y-complexiteit van het proces behoudt - iets dat verloren kan gaan of op zijn minst kan worden getemperd door een ander kelderproces.

Van de vele soorten mousserende wijn die er zijn, is Prosecco een van de meest benaderbare. Een deel daarvan is te danken aan het inbelproces, maar veel krediet zou naar de onbezongen held in de Glergrape moeten gaan.