Highland Park Lanceert Valkyrie Whisky Door Een Vikingschip Te Verbranden

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

In dit tempo begonnen de minuten net zo goed te versmelten als de landelijke weiden van Denemarken, die langs de ramen van de luxe transporteur glijden.

Onze bus was nummer één van de drie op weg naar de Raunborg-compound van de Deense ontwerper Jim Lyngvild voor een avond vol feesten en theater om de lancering van de nieuwe Valkyrie-whisky van Highland Park en de algehele re-brand te vieren.

De bus stopte stil op een onverharde weg onder een bewolkte hemel. Op ons wachtte een paardenkoets, aangevoerd door een boerenkoppel wiens aanwezigheid tientallen jaren ervaring en gruis uitstraalde.

Meestal schrijf ik niet over persevenementen. Ze zijn meestal cliché en ongeveer net zo interessant als je zou verwachten dat een groep schrijvers bij elkaar wordt gedreven. Maar zodra het rijtuig ons afzette bij de voorste trappen van Lyngvild's fort, wist ik dat dit er een voor de boeken zou zijn.

een groep middeleeuwse herinterpretaties begroette ons met een proclamatie over het feestelijke karakter van de avond. 'Welkom in het kasteel', herinner ik me dat een van hen schreeuwde.

We werden geleid door een klein leger van Viking-traditionalisten naar een spelonkachtige kamer, compleet met een eerste foto-op (omdat elk persevenement er een nodig heeft) en een welkomstvuurplaats om de ongebruikelijk koude aprilnacht te bestrijden. Er was zelfs een troon versierd met het nieuwe logo van Highland Park, want eigenlijk waren we vanavond allemaal koningen.

Na een eerste dram en toast (skål werd de hele nacht niet minder dan drie dozijn keer gezegd), leidden de re-enactors ons naar de tweede kamer, die technisch gezien de officiële lanceerruimte van de nieuwe geest was.

Uitgebreid geklede mannequins waren hier de welkomstwagen. Hun enorme schaal van kleurrijke veren vloeide niet anders dan Indiaanse jurken die in de Verenigde Staten werden gezien. Martin Markvardsen, Senior Brand Ambassador van Highland Park, gaf enkele aanvullende opmerkingen over de nieuwe whisky en de betekenis van de komende avond.

Voor het avondeten wachtte ons een enorm bord met varkensribspiesjes en de dames die verantwoordelijk waren voor het eten nodigden ons uit om voorgekookte ribben te pakken en deze op te warmen boven kleine vreugdevuren verspreid over de binnenplaats van Lyngvild. Cocktails werden verzorgd door het team van de trendy Helium-bar in Kopenhagen. Ze boden een paar uitgebalanceerde variaties op klassieke favorieten.

Als het gepresenteerde voedsel traditionele Viking-gerechten was, dan zou ik in die periode ziekelijk zwaarlijvig zijn geweest. De maaltijd bestond uit een spervuur van rookworst, gerookte vleeswaren, groenten in het zuur en brood. Terecht genoeg aten we van houten platen.

Dit alles vond plaats in de openluchtzaal in banketstijl van Lyngvild, uitnodigend in de wind en af en toe een motregen van de Deense lucht (de zaal werd speciaal gebouwd voor de lancering). Middelgroot houten Vikingschip repliceert in de verte en leidt de festiviteiten.

Tijdens het diner dienden de acteurs als amusement, waarbij ze wisselden tussen prachtige opera's en een evoluerende dialoog over de koning en de prins die oorlog voeren over het koninkrijk. (Er was nooit echt een oplossing over wie de ware heerser was).

Toen de avond ten einde liep en de groep zich van het podium terugtrok, begon orkestmuziek te neuriën uit de kleine luidsprekeropstelling. Toen zag ik vanuit mijn ooghoek een oranje flikkering.

Die flikkering werd al snel een inferno.

Het houten schip dat de hele avond rustig in het veld had gezeten, brandde ineens een vuurbal. Het sloeg nergens op en sloeg op de een of andere manier tegelijkertijd volkomen logisch.

Wat is een betere manier om het teveel en de gulzigheid van de dag af te sluiten dan door de meest oer-ontdekking van de mens te gebruiken om alles in vuur en vlam te zetten.

Het was beslist een geschiktere uitzending dan het 24-pack van Carlsberg dat we op de terugweg hadden opgepoetst. Sorry, vikingen.