Nomad Outland Whisky Review: Scotch That Is Not Scotch

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Als je houdt van de populariteit van met sherry afgewerkte Scotch whisky's en de trend voor vooruitstrevende blends uit Schotland (denk aan Monkey Shoulder en Sheep Dip), laat ons je dan voorstellen aan Nomad Outland Whisky.

De meeste Schotse whisky's worden gerijpt in vaten die voorheen meerdere jaren bourbon bevatten, met hints van vanille, karamel en licht nootachtige zoetheid. Maar weinigen zijn afgewerkt of volledig gerijpt in ex-sherryvaten, waardoor de kruidachtige kruidentonen van Europees eiken en de zoetheid van gedroogde vruchten van Spaanse sherry (samen met soms robijnrode tint aan de traditionele amberkleur van whisky) worden voortgebracht. Afhankelijk van of de originele sherry Oloroso was, geeft Pedro Ximénez, Fino of Manzanill extra karakter aan de afgewerkte whisky.

Meer whiskygidsen

• Beste goedkope whisky
• Hoe whisky te drinken
• Beste whisky voor ouderwets

Een van de uitdagingen? Terwijl bourbonvaten kunnen worden gedroogd, gedemonteerd en verscheept naar het land van golf en kilts om te worden hergebruikt, werken de sherryvaten het beste als ze nog druipnat zijn. Vaak blijft een klein beetje sherry in het vat achter om het tijdens de reis doorweekt te houden, en wordt het gedumpt voordat de whisky wordt ingeschonken. Onderweg kan dat sap uitdrogen of verzuren, en kunnen vaten beschadigd raken of andere problemen ondervinden. González Byass, de beste sherryproducent en leverancier van vaten aan Schotland, besloot verschillende tussenpersonen uit te schakelen en de whisky naar Spanje te brengen.

Technisch gezien is het geen Schotse whisky

Technisch gezien geen Schotse whisky (aangezien de laatste vatrijping en botteling buiten Schotland plaatsvindt), is Nomad Outland een mix van ongeveer 30 mout- en graanwhisky's uit de Speyside-regio van Schotland (waar Macallan, The Glenlivet, Aberlour en andere klassiekers zijn gebaseerd). Ze rijpen in ex-bourbonvaten in Noord-Schotland tussen twee en vijf jaar en gaan vervolgens nog drie jaar over in ex-Oloroso-sherryvaten. En dan reist de blend naar Jerez, Spanje (het voorouderlijk huis van sherry) om nog een jaar uit te rusten in zeer vers gekruide ex-Pedro Ximénez-vaten in de Nomad-kelders van de González Byass-wijnmakerijen.

Het is niet alleen de kletsnatte frisheid van de onlangs gedumpte sherry die magie aan het sap toevoegt - de toegenomen hitte en vochtigheid van Spanje betekent dat de whisky meer tijd doorbrengt om opgenomen te worden in en beïnvloed te worden door de met sherry gedrenkte eik dan in het kille Schotland.

De whisky heeft een serieuze reputatie: González Byass werkt al ongeveer 100 jaar met het luxe single malt-merk The Dalmore (en andere Whyte- en MacKay-merken) en, gedurende vele jaren, met de huidige meestermenger Richard "The Nose" Paterson.

"Richard komt minstens één keer per jaar naar Jerez om zijn vaten te controleren en de edelstenen te proeven die onze meesterblender Antonio Flores hem te bieden heeft", zegt merkambassadeur Alvaro Plata. "Tijdens een van deze bezoeken, na een lange, ontspannende typisch Spaanse lunch, begonnen Antonio en Richard te praten over de mogelijkheid om whisky te verouderen in Jerez."

Het resultaat is een rijke, bijna zoete blended whisky met een warmte en complexiteit die anders is dan al het andere. Het is praktisch een cocktail in glas.

Oh, en de naam? We zouden graag willen denken dat in ieder geval iemand bij Nomad Outlander heeft gezien of gelezen en werd beïnvloed door zijn grootsheid. Helaas is dat niet het geval. "Het is‘ Nomad ’vanwege het feit dat de whisky geen Schotse of Spaanse whisky is," zegt Plata. Er werd gekozen voor ‘Outland’ omdat het verwijst naar whisky gemaakt in een niet-traditioneel whiskyland. Een internationaal, mysterieus land in de ogen van whisky."

Uiterlijk: De whisky is diep goudbruin met een vleugje robijnrode toon.

Neus: De aroma's zijn warm maar niet heet of in je gezicht, met de nadruk op eiken, gemoute granen en een vleugje gedroogde rozijnen en vers brood tegen het einde. Hier zijn de sherry-invloeden subtiel maar uitnodigend.

Gehemelte: Aan de voorkant is er helder gekruide honing die overgaat in middelzware fruit-en-notenmix met onverwachte zoetheid.

Af hebben: De zoete fruit- en honingtonen worden verfijnd terwijl je slikt, en zorgen voor een lange, taaie vanille / eiken / rozijnen afdronk en een vaag vleugje rook. Het algemene mondgevoel is zachte, medium tot volle whisky met zowel verrassende helderheid als verrassende zoetheid.

Laatste gedachten: Als ik deze whisky met mede-boozehounds bespreek, merk ik dat het een soort van love-it-or-hate-it-product is. Schotse whisky-puristen vinden het misschien moeilijk om de traditie te doorbreken voor dit beslist zoeter product, maar zoals Platpoints opmerkt, weten ze ook dat Paterson zijn neus niet in een project zou steken dat niet goed smaakt. Ondertussen, drinkers die de zware turfrook van Islay-whisky's of zelfs heide-en-honingzachtheid van Speyside-stijlen moeilijk te drinken vinden, kan dit een goede toegang zijn tot blended Scotch whisky's (hoewel we moeten benadrukken dat het technisch niet Schots is). Hoewel Monkey Shoulder misschien een lichtere whisky is, moeten nieuwkomers niet bang zijn om deze vrij heerlijke inzending te proberen.

De combinatie van de rijke, zoete sherry-invloeden en de kruiden-en-honingtonen van de rijping op eikenhout geven de indruk niet anders te zijn dan het drinken van Manhattan of misschien een soort whiskylikeur. De lichte smaak van kruiden en rook zorgt ervoor dat deze whisky ook prachtig past bij donkere, volle sigaren.