Een Korte Maar Hartige Geschiedenis Van Ketchup

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Ketchup. (Of poespas, als je smerig bent.) Geen ander voedsel zegt American zo goed als deze op tomaten gebaseerde specerij. Zonder er veel over na te denken, zijn we opgegroeid in cultuur met een hoofdletter K, die op jonge leeftijd kennis maakte met ketchup als een van onze eerste symbolen van voedselvrijheid. Schud, knijp of sla erop - geniet zo veel of zo weinig als je wilt. Flits vooruit naar vandaag en misschien schaam je je om ketchup te vragen in een luxe restaurant. Als alternatief kan je bosbessenketchup of leerketchup aangeboden krijgen. Maar waarom? Waarom dit allemaal?

The Manual verdiepte zich in de geschiedenis van ketchup en - verrassing, verrassing - het is super uitdagend. Ketchup is eigenlijk niet bedoeld om met tomaten te worden gemaakt.

In het begin was er vissaus

"Het verhaal van ketchup begint meer dan 500 jaar geleden", zegt Scott Norton, oprichter van Sir Kensington. "Ketchup was oorspronkelijk gefermenteerde vissaus die uit Asi kwam … het woord‘ ketchup ’is een Chinees woord."

Het woord kôe-chiap, of kê-chiap, komt uit het Amoy-dialect en betekent 'de pekel van gepekelde vis of schaaldieren'.

Norton vertelt The Manual dat deze zoute, hartige, geconserveerde vissaus die traditioneel op tofu en rijst werd gedaan, het middelpunt was van veel handelsroutes die in de oceaan zijn ontstaan. Toen de Engelsen en Nederlanders naar Azië kwamen, brachten ze het concept van ketchup terug naar Europa en creëerden ze paddenstoelen-, walnoten- en oesterketchups. Op dit moment zijn er nog steeds geen tomaten. Deze vintage Europese specerijen waren dunner en leken op iets dat meer op Worcestershire-saus leek.

Pas in de 16e eeuw, toen Hernán Cortés naar het huidige zuiden van Mexico reisde, vermoedelijk de tomaat ontdekte en aan de rest van de wereld introduceerde, kon het fruit in andere culturele keukens worden verwerkt. Tot dat moment gebruikte zelfs Italiaans eten geen rode saus.

"Waarschijnlijk had iemand in Amerika het idee om tomaten aan ketchup toe te voegen", zegt Norton. "Het begon op te duiken in deze prairiekookboeken en werd een Amerikaans fenomeen."

Introductie van zijn Heinzness

In de jaren 1900 had ketchup veel natriumbenzoaat, een potentieel giftig chemisch conserveermiddel dat verboden was door de Pure Food and Drug Act van 1906 in de Verenigde Staten. Henry J. Heinz - die het grootste ketchup-imperium ter wereld zou bouwen - had een idee om als reactie ketchup met een hogere azijnwaarde te maken. "Daarna werd ketchup het kenmerk van Amerikaans eten", zegt Norton.

"Tomatenketchups waren laat op de wedstrijd en Heinz veroverde de markt", voegt Matt Wallace, mede-oprichter van ‘Chups, ketchup gemaakt met fruit zoals mango, bosbes, pruim, ananas en pompoen, toe. "De nieuwe Heinz-ketchup werd ook dikker en zoeter."

Waarom Ketchup zo lekker smaakt

Tomatenketchup, gemaakt zonder fructose-glucosestroop en met echte, hele niet-GMO-tomaten (zoals Sir Kensington's), is een symfonisch evenwicht tussen de vijf basissmaken: zoet, zout, hartig, zuur en bitter. Het is op zijn eenvoudigst: zoet voedsel dat is ontworpen als aanvulling op hartig voedsel.

"Het is typisch een van de eerste voedingsmiddelen die je als baby of peuter eet. Het vertegenwoordigt controle als kind”, zegt Norton. "We zijn ingeprent om ketchup te kennen, leuk te vinden en te proberen, en het heeft een culturele associatie met comfort en vertrouwdheid."

Bovendien kun je geen ketchup bedenken zonder visioenen van echte Amerikaanse keuken: de hotdog, de hamburger en de maïshond.

"Kleinere" kruiderij?

In het moderne Amerika is ketchup synoniem met tomaten en verwant aan vettig, gefrituurd voedsel. "Gedurende de fastfoodbeweging van de jaren 80 werd ketchup gecombineerd met voedingsmiddelen die normaal gesproken niet te vinden zijn in duurdere restaurants", zegt Wallace. "Het is een stigmon van het vraatzuchtige, ondoordachte Amerikaanse stereotype, maar we houden van ketchup. Voor ons biedt de toekomst van de kruiderij meer opties en het combineren van ketchups met verschillende soorten voedsel."

De ‘Chups’ bosbessenketchup is bijvoorbeeld geweldig op taco's en steaks, terwijl de pittige ananasketchup wordt gebruikt door het in DC gevestigde pizzabedrijf voor pizza's en empanadas.

Als je nog niet naar @TimberPizzaCo gaat voor enkele van de beste taarten + empanadas / salades van DC, ga dan voor de schattige 'Chups-knijpflesjes. ? pic.twitter.com/17gpRKhSdO

- 'CHUPS (@ChupsItUp) 28 juli 2017

Norton is het ermee eens dat hoewel ketchup een slechte reputatie krijgt als 'mindere' smaakmaker in de high-end restaurantscene, dit een dogm is waar we niet in zouden moeten geloven. Met een overkoepelende missie om integriteit en charme te brengen aan over het hoofd geziene sauzen, lanceerde Sir Kensington's zijn merk onder de onder het mom van Brits te zijn - ja, het is een Amerikaans bedrijf en nee, Norton heeft geen Prins Harry-accent. Het doel was om de culturele mentaliteit rond ketchup te veranderen, het karakter ervan te verhogen, de geschiedenis in ere te houden en gezondere ingrediënten te gebruiken.

De toekomst van ketchup

“Tegenwoordig breidt ketchup zich uit. Er is pittige ketchup, chipotle, jalapeño. Het gaat absoluut om meer smaakplatforms ', zegt Norton. "De toenemende toename van multicultureel eten en de erkenning dat kruiden zoveel leven en variatie in gerechten brengen, zal deze evolutie van voedsel als identiteit, verkenning en amusement stimuleren."

Andere voedselvernieuwers streven een soortgelijk doel na, zoals chef-kok Ernesto Uchimur die de tomatensmaak moderniseerde tot "leer" (stel je een fruitreep voor die naar ketchup smaakt) om de slappe hamburgers te verminderen. Kickstarter-bedrijf Slice of Sauce doet hetzelfde met zijn ketchup-plakjes.

En nee, de gekke groene en paarse Heinz EZ-Squirt-ketchups tellen niet als moderne progressie.