Een Silver Linings Playbook Voor De Pandemie

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Er zijn altijd zilveren voeringen in het leven, maar soms hebben ze gewoon wat meer geduld en graven nodig om ze te identificeren. Op dit moment, te midden van een onverzadigbare pandemie en een terecht vurige beweging voor raciale rechtvaardigheid, kan het moeilijk zijn om de positieve punten te lokaliseren. We zullen niet eens ingaan op wat waarschijnlijk een van de lelijkste presidentsverkiezingen ooit zal zijn. Maar alles is nog lang niet verloren.

We hebben het zo vaak gehoord dat we het beu zijn, maar het gevoel is waar: de wereld zal nooit meer hetzelfde zijn. Het coronavirus heeft alles veranderd, van de manier waarop we ons kleden en omgaan met anderen tot de manier waarop we reizen en eten. Maar maakt de pandemie een einde aan een aantal dingen die waarschijnlijk in de eerste plaats moesten verdwijnen? Verandert het op zijn minst bepaalde aspecten van industrieën ten goede? Wij denken van wel.

Eten drinken

Amerikanen drinken meer dan ooit, zij het in gewijzigde vorm. De conventionele balk is teruggebracht tot een potentiële beerput waar het virus als confetti wordt verspreid. We drinken nu thuis of in het openbaar, verspreid in parken.

Zeker, de aangepaste wetgeving die de meeste staten toestaat het drieledige systeem te omzeilen, is een zilveren voering. Drinkers krijgen hun wijn en bier thuisbezorgd. Cocktailliefhebbers gaan Negronis meenemen en genieten ervan tijdens een aflevering van Schitt's Creek. Vooral bij kleinere operaties is er een nieuw gevoel van macht en bevrijding. Distributeurs en retailers spelen nog steeds een grote rol, maar de verhoogde direct-to-consumer-benadering is een zegen voor zowel drankliefhebbers als kleinere labels.

Vooral restaurants zijn zwaar getroffen door de pandemie. Hoewel er een soort reddingsoperatie nodig is om velen het hoofd boven water te houden, speelt er ook een argument dat suggereert dat het Amerikaanse culinaire landschap oververzadigd was. Bovendien moest het, zoals zoveel bedrijfstakken, zichzelf in de spiegel kijken in naam van het eigen vermogen. Waar het precies landt, zal erg interessant zijn om te volgen.

In wijn begonnen er binnen de chaos weinig voordelen te ontstaan. Virtuele proeverijen brachten wijnmakers en hun landgoederen van verre oorden naar het huis van de consument. Doordat proeflokalen gesloten waren of alleen met kleine groepen werd gewerkt, konden wijnmakerijen zich meer toeleggen op kelderwerk. Sommigen beweren dat de wijnen daardoor beter zullen zijn.

"Toen dit allemaal begon, moesten we onze botteldata opschorten en de wijnen brachten uiteindelijk meer tijd in vat door", zegt John Grochau, wijnmaker bij Grochau Cellars in Oregon. "Die extrtime in barrel is zeker iets dat we hadden willen proberen, maar de pandemie dwong ons. In veel gevallen veranderde de extrtime de wijnen op een kwalitatieve manier die ons enthousiast maakte, en als gevolg daarvan passen we ons denken over het bottelen van toekomstige jaargangen aan."

Wijnmaker Rachel Rose van Bryn Mawr Vineyards zegt dat de pandemie haar label heeft geholpen om haar duurzaamheidsdoelen in een stroomversnelling te brengen. "Door de enorme verstoringen in de toeleveringsketen waren veel van de benodigdheden waarop we vertrouwden gewoon niet meer beschikbaar", zegt ze. "Het was een grote wake-up call: als je niet normaal verder kunt, ga je een stap terug doen en dingen in vraag stellen."

Rose zegt dat dit ertoe heeft geleid dat alle glasbehoeften naar de binnenlandse producent in het naburige Washington zijn verplaatst, en dat ze afstand heeft genomen van traditionele tinnen capsules en schroefdopflessen. "Nu zijn we volledig overgestapt op natuurlijke wax-sluitingen, die veel duurzamer zijn", zegt ze.

Milieu

Er is een echte evenwichtsoefening tussen de voor- en nadelen die de pandemie aan onze geliefde natuurgebieden met zich meebrengt. Bepaalde dierenpopulaties hebben minder auto's en mensenverkeer gehad en sommige steden vertoonden verbeterde luchtkwaliteitscijfers, vooral vroeg tijdens het hoogtepunt van de lockdown. Maar het broeikaseffect woedt ook en een nieuw natuurbrandseizoen staat voor de deur, moeilijker te beheersen dankzij het pandemisch protocol en de beperkte middelen. Nu meer mensen het buitenleven verkennen als een van de relatief weinige goedgekeurde manieren van reizen, is er een grotere kans op door mensen veroorzaakte branden.

Sommige nationale parken zien recordopkomsten. De noodlijdende Park Service worstelt om bij te blijven en Amerikanen nemen het op. De Great American Outdoors Act kan ons parksysteem nieuw leven inblazen door paden, gebouwen, toiletten en dergelijke te herstellen. Het geld is al lang geleden uitgekeerd en zal helpen om enkele van onze grootste schatten te rehabiliteren. Er kan vrij gemakkelijk worden beweerd dat onze collectieve waardering voor het buitenleven pas sinds maart is gestegen, niet alleen vanwege de natuurlijke schoonheid, maar ook vanwege de gezonde ontsnapping die het biedt. Milieuorganisaties zien een sprong in donaties (maar stop nu niet, mensen) en het feit dat we te maken hebben met de huidige catastrofe, maakt ons misschien iets beter voor het omgaan met de volgende in klimaatverandering (hoewel het hier al enige tijd nu).

Kunst en cultuur

Het grootschalige muziekfestival zal misschien nooit helemaal herstellen. Zo zal het zijn. We willen tegenwoordig ervaringsavonturen, geen bijeenkomsten waarin je wordt rondgedoold als een kudde naamloos vee. De toekomst zal vrijwel zeker inspelen op het kleinere, meer intieme muziekfestival waar sociale afstand gemakkelijk komt en redelijke afstand van het podium krijgen geen uitdaging is. Hier hopen intieme affaires zoals Pickathon in Portland en LEVITATION in Austin beter dan ooit terug te komen.

De kunsten in het algemeen gedijen op een rauwe, organische manier. Verdriet en lijden hebben altijd tot creativiteit geleid en dat is op dit moment duidelijk zichtbaar. De oogverblindende straatkunst als reactie op een systematisch racistisch Amerikaans politiesysteem heeft bedrijven met luiken en dichtgetimmerde gebouwen veranderd in levendige muurschilderingen en schilderijen. Aanstootgevende beelden worden omvergeworpen. Steeds meer mensen proberen thuis zelfgemaakte kunst uit, of het nu gaat om fotografie, keramiek, olieverfschilderijen of houtbewerking.

Michael DiMott is een illustrator uit Portland. Zijn opvallende kunst legt fenomenen uit de popcultuur vast, zoals RuPaul’s Drag Race, en vindt zijn weg naar prints in opdracht, kinderboeken, Instagram-feeds van beroemdheden en meer. Toegegeven, hij is een aantal belangrijke accounts kwijtgeraakt en vraagt zich, zoals velen van ons, af wat de toekomst in petto heeft. Maar er is twinkeling aan het einde van de tunnel.

"Positief is dat ik bij afwezigheid van werk en een veranderende wereld ook moest evolueren", zegt hij. "Ik kon Patreon-accounts en -pagina's starten voor mensen om mijn kunst te ondersteunen en dingen te maken voor een heel specifiek publiek van supporters die maandelijks aan mij bijdragen." Het is een groeiende nieuwe weg waar DiMottis enthousiast over is. "In een veranderende wereld moet ik ook blijven veranderen", zegt hij.

Sociaal

Vaarwel, handdruk. Je kunt tegenwoordig gewoon niet meer worden vertrouwd. Dit wil niet zeggen dat de onderarmbult blijvende kracht heeft, maar we zullen elkaar de komende jaren vrijwel zeker anders begroeten. We hebben een unieke kans om een nieuw soort begroeting te creëren, een die geen grove hand-tot-hand contact met zich meebrengt.

We zijn Zoom zat en verlangen naar fysieke verbinding, dat is zeker. Maar de pandemie heeft bewezen wat velen van ons al wisten: thuiswerken is net zo levensvatbaar als op kantoor komen. We kunnen op productieve manieren communiceren zonder in dezelfde kamer te zijn en dat kan alles besparen, van tijd en geld verloren aan het gebruik van fossiele brandstoffen en energie. Oh, en er is daten, wat beslist bizar was, maar niet zonder de voordelen ervan. Een van de belangrijkste is om uw potentiële partners echt te leren kennen en te onderzoeken. Casual aansluitingen hebben hun aantrekkingskracht, maar het nieuwe normaal zorgt ervoor dat we eerst wat platonische dingen vastpinnen, die uiteindelijk een meer bevredigende relatie kunnen produceren.

Maskers blijven een beetje vreemd, maar we worden er goed van. Ze zijn stijlvoller geworden en laten ons er allemaal uitzien als ninja's of superhelden. Sterker nog, de meesten van ons zijn voor hen opgewarmd om de best mogelijke reden: onbaatzuchtigheid. Maskers hebben alles te maken met het beschermen van anderen en hoewel sommigen echte feiten en wetenschap hebben gepolitiseerd (jammer), voelt het alsof de meeste mensen het goede willen doen voor het grotere goed. Dat soort sociale mentaliteit is een goed voorteken, want het schijnt gemakkelijk door een van de donkerste stukken van de moderne geschiedenis.

Economie

De grote kassawinkels hadden het moeilijk voor de pandemie en COVID bood velen van hen de fatale slag. Is dit een slechte zaak? De online detailhandel neemt toe en we zouden graag denken dat deze nu nauwkeuriger wordt onderzocht. Dit is het moment voor de Amazones van de wereld om transparant te zijn en model te staan voor werkomgevingen en loonschalen te bieden die humaan zijn.

Zonder twijfel zal de economie jarenlang worstelen. Sommige experts denken dat deze recessie de laatste zal overtreffen, die nooit volledig eindigde voordat COVID binnenkwam. Nu bevinden we ons midden in een van de ergste financiële perioden in de Amerikaanse geschiedenis. Waar is het goede in dat? Nou, het kan economisch niet veel erger worden. We geven minder uit, wat goed is voor onze persoonlijke financiën en een sterke les in hoe we in de toekomst zuiniger kunnen zijn.

Een groot lichtpuntje is het potentieel voor een New Deal-achtige economische boom in de komende jaren naarmate de pandemie afneemt. We willen belangrijke infrastructuurprincipes, zoals openbaar vervoer en kantoor- en fabrieksomgevingen, opnieuw vormgeven en dat zal tot meer banen leiden. Bepaalde gebieden, zoals onderwijs en medische diensten, zullen er altijd zijn, maar we zullen op zoek gaan naar nieuwe manieren om ze naar de toekomst te brengen. Dat vereist wat creatieve kracht van de nieuwste generatie afgestudeerden die al deze gekheid hebben meegemaakt en die buitenaards zijn om dingen ten goede te veranderen.