Ultieme Supercross-ervaring Bevat Een Les Van Ricky Carmichael

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Voor Zuid-Californikid was deze stem profetisch. "Ik moet dit Supercross-gedoe gaan zien," zou ik besluiten. Helaas ontbrak het mijn ouders aan voldoende belangstelling voor extreme sporten om gehoor te geven aan mijn smeekbeden om te gaan. In plaats daarvan brachten ze me liever naar Europa (de zenuw). En zo marcheerde de tijd voort. De mystiek van Supercross hield mijn aandacht een tijdje vast, maar uiteindelijk verloor ook ik mijn interesse.

Toen gebeurde er iets opmerkelijks: ik woonde de race bij.

Anaheim 1 is zowel de aftrap van het Supercross-seizoen als misschien wel de meest opwindende stop op de Amerikaanse tour van de sport. Ongeveer 45.000 fans stapelen zich op in het getransformeerde Angel Stadium om te zien hoe de meest getalenteerde 250cc en 450cc crossmotorrijders het uitvechten. Elk jaar verandert de lay-out van het parcours, wat zorgt voor nieuwe sensaties voor fans en nieuwe uitdagingen voor rijders. Het is passend dat dit het podium is - midden in mijn eigen achtertuin - voor mijn eerste Supercross-ervaring.

Mijn reisschema voor het evenement is een beetje ongebruikelijk. Trouw aan de boodschap van de iconische omroeper, is de racedag zondag, maar ik ben hier op zaterdag. Waarom? Zevenvoudig AMSupercross-kampioen en vijfvoudig AMMotocross-kampioen Ricky Carmichael heeft ermee ingestemd om weinig leden van de medihow te leren crossmotoren te rijden. Ik woon niet alleen het beste evenement van het seizoen bij; Ik leer rijden van de bijnaam GOAT (Greatest Of All Time).

Terwijl ik laarzen, broeken, handschoenen, bril, helm en trui aantrek, kan ik niet anders dan het gebrek aan vulling in het uniform van elke rijder opmerken. 20 voet boven de grond vliegen of in de bocht rennen, omringd door tientallen concurrerende rijders, vergt lef - zelfs nog meer zonder bescherming. Voor een casestudy over wat er kan gebeuren als er iets misgaat, kijk naar Ken Roczen, de Hondteam-rijder die vorig seizoen zijn arm verbrijzelde tijdens een crash. In mijn geval is het gevaarniveau vrij laag. Ik ben tenslotte vooral bezig met overeind blijven.

De man die geen introductie nodig heeft, heet u vriendelijk welkom voordat hij zich verdiept in de basisprincipes van crossmotorrijden. Carmichael laat ons zien hoe we de fietsen moeten bedienen voordat ze enkele kritische tips deelt over het rijden op vuil. Balans tijdens het nemen van bochten, oordeelkundig gebruik van de voorrem en soepele gasinvoer zijn zijn belangrijkste punten. Na onze rij-demo lieten Carmichael en zijn helpers ons kiezen tussen standaard 125cc crossmotoren en “pocket” 49cc moto's.

Gezien mijn decennium ervaring op straatfietsen, koos ik voor de grote jongensrit. En ja hoor, het bedienen van de versnellingen en het bedienen van de koppeling is een makkie. Het wordt een beetje lastiger bij het nemen van bochten. Jarenlang rijden op asfalt heeft me enigszins verslaafd aan grip, maar crossmotoren werken grotendeels op glijdende schaal van geen grip tot heel weinig.

Langzaam laat ik de fiets steeds meer glijden, waardoor ik snelheid en zelfvertrouwen krijg. Op dit punt gebaart Ricky dat ik moet stoppen. “Je voorband is een beetje uitgespoeld. Probeer meer achterrem te gebruiken voor meer controle in het midden van de bocht,”instrueert hij. Plichtsgetrouw volg ik de commando's van de legende, en ja hoor, de achterkant van de motor schopt mooi rond om de bocht strakker te maken.

Dertig minuten later eindigt de sessie. Maar goed ook - ik ben uitgeput. Morgen zal ik zien hoe de profs het redden, maar voorlopig voel ik me nogal zelfverzekerd.

Het is verbazingwekkend hoe snel uw perspectief kan veranderen wanneer u wordt geconfronteerd met een overweldigende waarheid. Gisteren dacht ik dat ik Supercross goed onder de knie had. Vandaag, als ik kijk naar rijders die elkaar in de lucht passeren en trechter van 22-breed naar enkelvoudige opstelling in hoeken, mijn zelfvertrouwen is aan het afbrokkelen.

Mijn kijk op de kwalificatiewedstrijden, heats en finales voor 250SX- en 450SX-klassen begint op het derde niveau van Angel Stadium met duidelijk zicht op het hele veld. Vanaf hier kan ik overal op de baan gevechten om positie zien. Rijders zijn vooral vasthoudend dankzij de eliminatie van races in de halve finales dit jaar, waardoor het aantal kansen voor elke rijder om het hoofdevenement te halen, wordt verfijnd. Ook nieuw dit jaar is de introductie van Triple Crown-evenementen, waar het hoofdevenement in de loop van het seizoen op drie locaties eindigt (Anaheim 1 is de eerste) die de winnaar bepaalt (los van de kampioenstitel).

Na het 250SX-hoofdevenement, waar Shane McElrath zijn tweede opeenvolgende overwinning boekte bij de Anaheim-opener, loopt onze kleine medicus naar het veld en verder naar het midden van de baan. Hier zit een kleine etappe in de schaduw van de start / finish-sprong. Deze VIP-suite aan het spoor biedt een geheel uniek - en oneindig indrukwekkender - zicht op de actie.

Vanuit dit uitkijkpunt kijk ik hoe elke 450SX-rijder zijn pre-race-kriebels uitschudt, snel bidt of op een andere manier zijn zenuwen bedwingt terwijl hij wacht tot de starthek afdaalt. Wanneer het aftellen nul raakt, graaft elke fiets in het metalen rooster (nog een verandering voor 2018) en schiet hij richting de eerste bocht. Dit is het belangrijkste evenement en iedereen wil het podium.

Voor een groot deel van de race lijkt het erop dat Eli Tomac verder gaat waar hij vorig seizoen was gebleven (waar hij slechts vier punten achterstand eindigde op kampioen Ryan Dungey) met een overwinning in Anaheim, maar een verkeerde sprong in de zevende ronde maakt hem van zijn fiets af. terwijl tientallen ruiters voorbij komen. Vanaf hier is het een strijd tussen Jason Anderson, Justin Barcia en Marvin Musquin.

Musquin, na de overwinning van een miljoen dollar in de Monster Energy Cup, stelt de overwinning veilig in Anaheim, maar het is Ken Roczen die het meest indruk op me maakt. Het is bijna een jaar geleden sinds zijn laatste wedstrijd, zijn arm is nog niet volledig genezen en hij vestigde zich op de 12e plaats na de eerste bocht van de race, maar hij behaalt een vierde plaats.

In feite vat de prestatie van Roczen mijn kijk op de sport van Supercross samen. Ik had het volledig uitgesloten als mijn aandacht waardig, maar uit het niets heeft het me weggeblazen. U kunt er zeker van zijn dat de volgende keer dat een oude mond het begin van het seizoen inluidt, ik klaar ben voor meer.