Het Avontuur Wacht Met De Honda Africa Twin CRF1000L

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

"Avontuur is daarbuiten" is thema Watterson routinematig onderzocht (woordspeling bedoeld). Hij wekte verbeeldingskracht over de hele wereld, en in een kleine jongen met een voorliefde om in het bos te verdwalen - door kale duinen te trekken en gewoonlijk zijn schoenen te verliezen aan moerassen en meren - maakte Watterson een onuitwisbare indruk op mijn steeds groter wordende geest. Zozeer zelfs, dat toen ik de AfricTwin voor het eerst zag, het Watterson's woorden waren die onmiddellijk in me opkwamen, zij het enigszins veranderd: "Als [mijn] knieën niet [bruin] zijn tegen het einde van de dag [zou ik] moeten om [mijn] leven serieus opnieuw te onderzoeken."

Tijdens mijn eerste uitstapje sprong ik over de 5 gallon lange brandstoftank van de AfricTwin (goed tot 250 mijl) en keek naar het kronkelige stuk asfalt dat Californië's Highway 2 vormt, ook wel bekend als Angeles Crest Highway, dat lag voor mij. Absoluut de juiste plek om de avontuurlijke referenties van de AfricTwin te testen, evenals die van mijzelf. Angeles Crest Highway snijdt asfaltlinten door Angeles National Forest, een nationaal park van 700.000 hectare dat opvallend mooi is. Echter, verborgen naast de racebaan-achtige blacktop, biedt het bos talloze off-road secties, inclusief vuurpaden, verlaten wegen en ruig terrein dat Thoreau genoeg inspiratie zou hebben gegeven voor drie vervolg op Walden.

Voor voertuigen met een kleine voetafdruk als de AfricTwin zweeft de motorfiets als een wolk, moeiteloos dobberend van sleur naar kuil.

Met een wilde blik in mijn ogen pakte ik een handvol gaspedaal, richtte de neus van de motorfiets naar het noorden en snelde snel de weg op naar waar ik de AfricTwin op aarde, grind, los zand en rivierrotsen kon slaan.

Op weg naar boven gaf me echter de kans om even stil te staan en niet alleen stil te staan bij de natuurlijke schoonheid van de pieken en dalen die me omringden, maar ook op het relatieve comfort dat deze motorfiets biedt wanneer hij niet wordt gebruikt voor woestijnen of beukende bossen. Aan de voorkant van de motorfiets gebruikte Hond een omgekeerde set Showlong-vorken die de rijder tot 9 inch veerweg bieden. De achterkant is een enkele Pro-Link-schok die iets minder reizen biedt, hoewel hij nog steeds 8,7 inch meet. Hoewel dit geen trofee-truck-niveau van veerweg is, voor voertuigen met zo'n kleine voetafdruk als de AfricTwin, drijft de motorfiets als een wolk, moeiteloos dobberend van sleur naar kuil.

Moeiteloos zou kunnen worden gebruikt om het vermogen en koppel van de AfricTwin te beschrijven. De 998cc-motor genereert 94 pk en 72 lb-ft koppel, wat genoeg was om zowel de steile klim op Angeles Crest Highway aan te kunnen, als het frame van 534 pond en mijn extr215 pond. De gashendel is perfect lineair en er kunnen minieme invoer worden gemaakt voor nauwkeurige controle. Dit specifieke model is echter niet het conventionele AfricTwin. Het is ook geen conventionele motorfiets. Deze AfricTwin is een automaat.

Onlangs heeft Hond zich gecoördineerd ingespannen om niet-motorrijders tot de gewoonte te lokken (geloof me, het wordt zeker een verslaving) met de goedkeuring van een beschikbare automatische transmissie met zes versnellingen en dubbele koppeling. Het wordt door Honda's gezien, waardoor motorrijden aantrekkelijker en gemakkelijker wordt voor rijders zonder een uitgebreid cv op twee wielen. En hoewel de meeste traditionele motorrijders zouden spotten met de gedachte aan een automatische motorfiets, zouden ze het moeilijk hebben om veel fouten met de eenheid met dubbele koppeling op te sporen. Ploegen zijn naadloos en beschikbaar op commando, en maken vuil werk veel leuker.

Hoog boven Los Angeles, de stad in een waas van afnemende bosbrandrook van de week ervoor, sloeg ik het zandpad op en de opgedroogde rivierbedding in. Tussen de struikgewas, het karkas van lang geleden gestorven coyote dat was opgepikt door gieren en condors, en diep bergzand, kwam de AfricTwin tot zijn recht - en dat gold ook voor de dubbele koppeling. Op rivierrotsen die door een bergstroom zijn afgevlakt, zouden standaardtransmissies en beginnende tot gemiddelde berijders de motorfiets talloze keren hebben laten afslaan. Met de dubbele koppeling wordt het aspect van het veren van de koppelingshendel verwijderd, en het enige wat de berijder hoeft te doen is zijn gewicht overbrengen, de lijn kiezen en het gas geven.

En zo ging die reeks de volgende twee uur door, dobberend en stuiterend langs het pad in een soort van rustig transcendentalisme. moment om in te ademen in een maar al te vaak ademloze samenleving.

Later, toen ik de rivierbedding verliet, stuurde ik een wolk van zand en rivierdeeltjes hoog de lucht in na een weinig te agressieve gasinvoer. Omdat ik het pad voor me niet kon zien, stopte ik even en keek toe hoe het bleef hangen in de ondergaande zon. Watterson schreef ooit: "We hebben het zo druk met uitkijken naar wat ons te wachten staat, dat we geen tijd nemen om te genieten van waar we zijn." En in de stervende zon wilde ik alleen maar de tijd nemen om te genieten van waar ik was. Ik wilde niet dat mijn avontuur zou eindigen, noch wilde ik de AfricTwin teruggeven. De prijs maakte het nog moeilijker om de toetsen en mogelijkheden los te laten.

Voor motorfietsen die zo goed zijn uitgerust, zo capabel zowel op de weg als offroad, lijkt de vanafprijs van $ 12.999 (standaardtransmissie en straatbanden) bijna te laag. De dubbele koppeling voegt slechts $ 700 toe (met een paar honderd dollar krijgt u offroad-banden). En in een tijd waarin mensen aan hun telefoon gekluisterd zijn, aan hun leven gekluisterd, aan alles behalve de wereld om hen heen gekluisterd, biedt de AfricTwin iets dat geen prijskaartje kan krijgen: avontuur. De AfricTwin kan je meenemen naar de Afrikaanse woestijnen, de wildernis van buiten Mongolië, de uitgestrekte open vlaktes van Noord-Amerika of gewoon een andere weg in je achtertuin. Het is een goedkope tool voor verkenning en plezier.

Ik laat je achter met de onsterfelijke woorden van Bill Watterson: "Het is een magische wereld, Hobbes, ouwe maatje … Laten we gaan verkennen [op HondAfricTwin]."

Afbeeldingen met dank aan Sam Bendall.