Word Verliefd Op Deze 9 Iconische Cocktails Uit De Jaren 1920

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

We genieten tegenwoordig misschien van online cocktailparty's met Gatsby-thema of door jazz aangedreven soirees, maar toch, iedereen die zijn mixologievaardigheden thuis in 2021 wil aanscherpen, kan veel inspiratie opdoen bij de vindingrijkheid van barmannen uit de jaren 1920. Omdat het verbod alcohol gedurende een groot deel van dat decennium verbood, gebruikten deze slimme mensen hun verbeeldingskracht en ontdekten ze creatieve manieren om smaak en complexiteit aan hun (illegale) dranken te geven. Deze negen cocktails zijn een eerbetoon aan de cocktailtradities van de Roaring Twenties en herinneren ons aan de erfenis van barmannen uit die tijd en de mogelijkheid om citroenen om te toveren in cocktails met citrusvruchten.

De Franse 75

Bij The Manual hebben we al eerder geschreven over onze liefde voor de Franse 75 en zijn meesterlijke mix van gin en champagne. Toevallig werd deze bruisende brunchheld vooral populair tijdens de drooglegging… zij het in Parijs, waar Amerikaanse expats zoals F. Scott Fitzgerald en Ernest Hemingway naar hartelust konden drinken zonder vervelende overheidsbemoeienis.

"De French 75 was een klassieker uit de jaren 20 van de Roaring, gemaakt met gin, champagne en citroen. [Het is] wat ik 'kale' cocktail zou kunnen noemen, wat inhoudt dat het een heel eenvoudige cocktail is met eenvoudige ingrediënten. Het is dus belangrijk om hoogwaardige ingrediënten te gebruiken om het echt te laten stralen '', legt barman Julian Flores van Bar Henry in Los Angeles uit.

Flores houdt zich graag aan het klassieke Franse 75-recept bij het mixen van deze drank, maar hij is erg kieskeurig over zijn basisgeest en zijn keuze aan bubbels: “Hoewel [Franse 75's] klassiek worden gemaakt met London dry gin, gebruik ik graag Amass Gin. Nog steeds ‘droge’ gin, Amass heeft een zachter en bloemiger gehemelte waarvan ik denk dat het een meer delicate en interessante cocktail oplevert. Om de zachtheid van de gin te helpen balanceren, gebruik ik Méthode Champenoise sprankelende Vouvray. Specifiek, Domain Pinon Brut de Brut. Deze mousserende wijn heeft een hoog zuurgehalte dat de gin verhoogt, [samen met] de juiste hoeveelheid brood die de citrus kan weerstaan."

De Gin Rickey

"De Gin Rickey was erg populair tijdens de droogteperiodes, waarschijnlijk vanwege zijn eenvoud", zegt barmanager Cari Hah van Big Bar in Los Angeles over haar favoriete gin-gebaseerde cocktail uit de jaren 1920, die traditioneel bestaat uit gin, limoensap en sodwater.

Hah speelt echter graag met de typische smaaktonen van Gin Rickey om een meer uitgebalanceerd profiel te krijgen, door ons te vertellen dat “ik persoonlijk vind dat het traditionele recept een beetje te scherp is, dus de toevoeging van Pomp & Whimsy ginlikeur geeft eigenlijk de drank natuurlijke zoetheid terwijl het een complexiteit van smaak toevoegt die eenvoudige gin, limoen en frisdrank niet kunnen evenaren. Het is perfect!"

Het neusje van de zalm

Gin-cocktails verschenen in veel speakeasy uit de jaren 1920, grotendeels omdat gin relatief gemakkelijk was voor ondernemende amateur-distilleerders om zelf te maken. Hun inspanningen leverden een product op dat in de volksmond bekend staat als 'badjenever', dat al snel bekendheid verwierf vanwege zijn potentie en zijn adstringerende smaak. "Prohibition-ercocktails waren gericht op het verbergen van de doorgaans slechte kwaliteit sterke drank die ze tijdens de Prohibition beschikbaar hadden", zegt hoofdbarman IsabellMarriott van Bar Beau in Brooklyn, NY.

"The Bee's Knees [inclusief] de perfecte balans tussen zoete en zure smaken om de overweldigende smaken van de bootleg gin van die tijd te maskeren", biedt Marriott aan als een onderschrijving van deze klassieke jaren '20 plengoffer gemaakt met gin, vers citroensap en honing. Ze volgt het aloude recept, maar moedigt Bee’s Knees-dabblers aan om "lokale wilde bloemenhoning en gin van hogere kwaliteit te gebruiken". Haar gin-keuze voor deze cocktail? "Barr Hill gin, of welke kwaliteit dan ook, droge gin met mooie bloemige tonen."

De zuidkant

Een andere cocktailfavoriet uit de jaren 1920 met gin als middelpunt, de Southside "neemt het gemak van de gimlet met drie ingrediënten en zet het op een hoger niveau met munt verward in de shaker en een scheutje sinaasappelbitters", zegt cocktaildirecteur Lee Noble of Art in the Age in Philadelphia, verwijzend naar The Southside's formule van gin, limoensap, eenvoudige siroop, sinaasappelbitters en verwarde munt.

De Southside klinkt een beetje als gin-spin op mojito, maar het heeft een geheel eigen mythologie, aldus Noble: “[The Southside is] naar verluidt vernoemd naar de buurt in Chicago waar Al Capone zijn racket runde. Aangezien hij de meest beruchte bootlegger was tijdens Prohibition, volgt hieruit dat we een eerbetoon aan hem behouden op [elk op de jaren '20 geïnspireerd menu. ''

De Singapore Sling

De Singapore Sling dankt zijn erfgoed misschien aan de cocktailbewegingen van de jaren 1910 en 1920, maar deze drank, die gin, Grand Marnier, kersenlikeur, kruidenlikeur en ananassap bevat, beleefde in de jaren tachtig een grote heropleving. Deze nieuwe interpretaties van de traditionele Sling - die de neiging hadden om zwaar te worden op alternatieve ingrediënten zoals grenadine - presenteerden de cocktail echter niet in het best mogelijke licht, zoals drankdirecteur Jason Stevens van LCorshHospitality in Austin klaagt: "The Singapore Sling, an ongelooflijke proto-Tiki / pre-verbodsklassieker, is in de loop der jaren zo verguisd dat het moeilijk is om het als iets anders te beschouwen dan een overdreven zoete, kunstmatige discodrank (niet dat ik niet van een disco houd)."

Dat gezegd hebbende, denkt Stevens nog steeds dat er voor de huidige drankliefhebbers voldoende gelegenheid is om Singapore Slings te genieten en te waarderen in de geest waarvoor ze bedoeld waren. "Wanneer [Singapore Sling] met weinig liefde en zorg wordt gemaakt, is het goed gekleed en voelt het respectabel aan - alsof je ingrediënten zoals gin en kruidenlikeur naar een eilandvakantie stuurt", benadrukt Stevens.

De Hanky-Panky

neem het op tegen de martini die aan het begin van de 20e eeuw werd uitgevonden maar tijdens de drooglegging populair werd. De Hanky-Panky werd bedacht door AdColeman, de eerste vrouwelijke hoofdbarman in de beroemde American Bar in het Savoy Hotel in Londen. Qua ingrediënten en bereiding blinkt de Hanky-Panky uit in zijn eenvoud - hij bevat alleen London dry gin, zoete vermout en Fernet-Brancamaro.

Desalniettemin kan bekwame hand - zoals die van bardirecteur Liam Baer van Pretty Dirty in Los Angeles - extra ingrediënten en smaken aan de Hanky-Panky toevoegen zonder de cocktail te zwaar te belasten en met het grootste respect voor het originele recept. "Omdat het de bedoeling is bij Pretty Dirty iets exclusiefs aan te bieden met betrekking tot onze klassiekers, vervangen we jenever door jenever en gebruiken we huisblends van vermout, Fernets en sherry", zegt Baer over zijn eigen Hanky-Panky-vertolking.

De zijspan

“Verbod-ercocktail die ik graag zie en op het cocktailmenu staat een goed gemaakte zijspan. Dit huwelijk van cognac, sinaasappellikeur en citroensap, dat in de jaren 1920 naar ons komt vanuit Harry's New York Bar in Parijs, is eenvoudig en biedt toch zoveel variatie, afhankelijk van de selectie van ingrediënten. Of het nu gemaakt is met robuuste Amerikaanse brandewijn of meer delicate cognac en gecombineerd met heldere triple sec of meer scherpe en complexe curaçao, Sidecar is altijd een genot en het is een geweldige manier om de ontwikkeling van je bartendingtechniek en je smaakpapillen te meten,”barspecialist Cameron Shaw of Lot 15 in NYC vertelt The Manual. Het traditionele zijspanrecept bevat meestal cognac, maar Shaw dringt er bij thuisbarmannen op aan om de oude cognac te selecteren die ze verkiezen.

De bamboe

De prestigieuze barmannen van vandaag halen om vele redenen grote inspiratie uit de cocktails van de jaren '20, maar het gebruik van deze vintage sippers van slechts een handvol ingrediënten om unieke smaakmengsels te creëren, is een van de belangrijkste. Terwijl vruchtensappen een grote invloed hadden op deze cocktails, zorgden sterke dranken als sherry en vermout voor nuance en diepte in dranken als The Bamboo, een op sherry gebaseerde drank geliefd bij gedistilleerd directeur Jordan Smith van HALL by ODO in NYC.

Smiths voorliefde voor The Bamboo - gemaakt met sherry, vermout en sinaasappelbitters - is verankerd in de geschiedenis:

“In het begin van de jaren tachtig van de twintigste eeuw vloog in New York een geroerd drankje dat uit slechts twee ingrediënten bestond (oké, soms drie, afhankelijk van wie je het vroeg) door bars in het centrum. Tegen het volgende decennium had zijn populariteit het tot aan de westkust en Japan gebracht; net voor het gevreesde jaar 1920 naderde het alomtegenwoordigheid. Hoewel het griezelig klinkt als het traject van de ouderwetse, verwijs ik eigenlijk naar The Bamboo - die verrassend complexe mix van gelijke delen (traditioneel) sherry en droge (traditioneel) vermout.

Ik kwam het recept voor het eerst tegen in een geliefd exemplaar van The Ideal Bartender van Tom Bullock, een compendium uit 1917 met recepten van een van de weinige aangekondigde Afro-Amerikaanse barmannen van die tijd. Ik had het exemplaar gevonden in een tweedehandsboekwinkel net buiten de campus, een paar blokken van het appartement waar ik net was ingetrokken, met de bedoeling mijn collegiale onafhankelijkheid uit te breiden tot het logische uiterste van alleen wonen - een proces waarbij altijd zelf drank moest worden gemaakt. Tegenwoordig is er, met de bijna eindeloze verscheidenheid aan beschikbare sherries en vermout, misschien geen betere tijd om de verrassend onthullende drank The Bamboo te ervaren."

Smith speelt met het klassieke Bamboo-recept door zowel droge als zoete vermout te gebruiken en een paar citroendraaien toe te voegen om de citrusaroma's van de sinaasappelbitters te versterken.

De Mary Pickford

De Mary Pickford, genoemd naar de filmactrice die algemeen wordt beschouwd als het belangrijkste vernuft van de jaren 1910 en 1920, mengt witte rum met maraschino-likeur, ananassap en grenadine, wat resulteert in een zoete, fruitige, gekoelde drank. Als het aan mij lag, zou ik graag zien dat de Mary Pickford-cocktail een comeback maakt. Met witte rum en tropische sappen is het de perfecte zomercocktail en klassieker uit de jaren 1920 die is opgenomen in het cocktailboek van de International Bartenders Association. Het gerucht gaat dat de cocktail werd gemaakt door hotelbarman voor actrice Mary Pickford toen ze in Cub was met Charlie Chapman,”zegt drankregisseur Miki Nikolic van Double Dealer in New Orleans ter ondersteuning van deze klassieke favoriet bij warm weer.