Hoe Een Lamborghini Huracan Performante Me Uit Mijn Hoofd Hielp

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Sam Bendall

Er is mij eens verteld - door mijn grootmoeder of moeder - dat God je niet op een pad stuurt waar je niet doorheen kunt. Als God echt is, en hij of zij heeft inderdaad een of ander groots plan of moed in menselijke aangelegenheden, voor het leven van alles wat heilig is, geef me dan misschien een pauze?

Het volstaat te zeggen dat het niet moeilijk is geweest. Dat is de reden waarom Lamborghini zo wit als de vers gesneden cocaïne die zijn ontwerper waarschijnlijk dreef om manisch randen te slijpen, wilde vleugels toe te voegen, de motor een uitlaatgeluid te geven dat Zeus zelf waardig was, en een wervelende krachtband, opdook voor mijn deur een paar weken geleden verwelkomde ik de waanzin van dit uitstel.

Mijn plan, als er echt een plan was, voor mijn driedaagse "psychologische vakantie" was om het slagaderachtige asfalt van Angeles Crest Highway te veroveren buiten Los Angeles, in de Lamborghini Huracan Performante Bianco Icarus. De natuur had echter, net als het leven, andere plannen. Plannen die genoeg regen met zich meebrachten om wegen af te sluiten, huizen te decimeren en mijn half verzonnen plan om Angeles Crest in Le Mans te veranderen op zijn kop zetten. Mijn geprojecteerde wegen waren zo goed als afgesloten - wat moest ik doen? Hoe ervaar je een Italiaanse demon van 640 pk, een monster met echte downforce en actieve aerodynamica die hem de mogelijkheid geven om een hypercar van meer dan een miljoen dollar in te leveren, zonder hem mee te nemen naar een van de leukste delen van de weg ter wereld?

Ik wist niet zeker wat ik moest doen, maar toen het begon te regenen, verliet ik de veiligheid van mijn afgesloten parkeergarage en gilde ik de echokamerachtige straten rond het centrum van Los Angeles in.

Er zouden geen explosies op de snelweg zijn - hoewel ik, na een korte aanloop door de tweede versnelling, werd tegengehouden door de sheriff die me vroeg om mijn uitbundigheid te temperen. Mijn tijd met de Lamborghini veranderde in iets dat veel meer nodig had dan doen alsof Angeles Crest Le Mans of de Nurburgring was. Het werd een toevluchtsoord uit de hel dat er zo op uit was mijn geest te breken. tijd weg van mijn zeurende gedachten, waardoor ik me alleen kan concentreren op de bliksemsnelle supercar, zijn vurige persona, en hoe elke keer dat je de starterkap omhoogklapt en de grote rode ontsteking indrukt, je de grootste strontvretende glimlach van je krijgt. leven gepleisterd over je stomme grijnzende mok.

Allemaal gegroet, Lamborghini, en de wonderbaarlijk kinderlijke waanzin die het bedrijf heeft ten opzichte van de auto!

Met die starter drukten mijn zorgen, zorgen en gedachten over: "Hoe was het universum anders van plan om me te neuken?" weggespoeld met het gehuil van die glorieuze V-10 fusillade. Allemaal gegroet, Lamborghini, en de wonderbaarlijk kinderlijke waanzin die het bedrijf heeft ten opzichte van de auto!

Gevoeligheid en terughoudendheid staan niet in Lamborghini's lexicon en dat wordt ooit getoond wanneer je door de verwoeste en gehavende stadsstraten van het oude Los Angeles snijdt. Terwijl sommige inwoners worstelen om voedsel en de gebouwen die ooit een groot deel van de voedselvoorraden van de steden huisvestten, afbrokkelen, lijkt de Lamborghini niet op zijn plaats. De zwaanwitte buitenkant, in combinatie met de geplette koolstofvezel-aero-stukken, inclusief de achtervleugel van de minipicknicktafel, komen rechtstreeks uit de tekeningen van mijn basisschoolauto. Gespiegeld in de talloze plassen die zich overal in het centrum hadden verzameld, lijkt de Huracan Performante buitenaards. Dit is een supercar bedoeld voor het circuit. supercar die de Nurburgring vernietigde en dat sneller deed dan de 918 Spyder-hypercar van Porsche. Dit is niet zijn natuurlijke habitat. Maar als je door de kuiltjes in de straten rijdt, zou je het nooit weten vanwege hoe comfortabel de auto rijdt.

Nu zeg ik niet dat het Rolls-Royce is. Dat is het absoluut niet. Maar het is ook niet zo pikant als zijn statistieken, prestaties en stompzinnig (ontzagwekkend) psychotische uiterlijk je doen geloven. Met de instelbare vering van de Performante in de zachtste stand, worden de steile hobbels en vaak geknikte stukken beton in de infrastructuur van de stad zelden via de schokken en dempers in de cabine op de bestuurder overgebracht. Je hoort de hobbels meer dan dat je ze voelt. Het zou de hellebare Lamborghini zelfs kandidaat kunnen maken voor uw volgende dagelijkse bestuurder, zolang uw bankrekening maar groot genoeg is.

De Huracan Performante van Lamborghini voelt aan als de laatste generatie. Beethovens laatste symfonie. Het is magisch geluid.

In de cabine is alles Alcantara. De kuipstoelen, stuurwiel, hemelbekleding; alles. Er is ook redelijk goede stereo. Maar eerlijk gezegd had Lamborghini het helemaal kunnen weglaten, want het enige waar je naar wilt luisteren, is die natuurlijk geaspireerde V-10.

De wereld van de supercars in het algemeen is er een die geleidelijk zijn decibel vermindert. Voorbij zijn de atmosferische motoren van weleer - die bonzende V-8's, de wolfachtige V-10's, de gillende V-12's. In plaats daarvan, turbocharged of gehybridiseerde energiecentrales zonder het geluid van hun voorouders. De wereld, zoals een vriend van mij het beschreef, wordt stil. De Huracan Performante van Lamborghini voelt aan als de laatste generatie. Beethovens laatste symfonie. Het is magisch geluid. Een die elke vezel van je wezen grondig binnendringt. Door al je cellen, je moleculen, je atomen. Het enige dat u wilt doen, is een ander rechtstreeks zoeken om het gaspedaal in te begraven en ernaar te luisteren terwijl de motor naar een redline van 9.000 tpm draait. Dan knal shift en luister er helemaal opnieuw naar. Maar als je met een vlakke rechtervoet voorbij de tweede versnelling zou schakelen, doe het dan misschien gewoon op een racecircuit.

Terwijl de regen terugkeerde, ging ik terug naar de veilige garage. De wegen waren niet degene die ik had verwacht. Evenmin was de ervaring. Ik wilde wanhopig tijd om canyons te veroveren, asfalt tot puin te reduceren en mezelf te vermoeien terwijl ik de Huracan Performante door krappe bochten, lange rechte stukken en gewelfde toppen worstelde. Maar wat ik ontdekte door mijn ongebruikelijke Lamborghini-ervaring, is dat het tijdens het rijden in Lamborghini eerlijk gezegd niet uitmaakt waar je heen gaat of hoe je de auto gebruikt. Lamborghini's zijn deze buitenaardse wapens zonder gevoeligheid en het alledaagse. Ze bieden unieke ervaringen, ongeacht de dag, het weer, de tijd of de bestuurder. Ik vond ook een mentaliteit die normaal gesproken alleen optreedt als ik op de motor rijd. Ik dacht niet aan de hel van mijn leven. Ik dacht niet aan wat er zou komen. Ik was puur in het moment. Niets dan de aandrijving wervelde door mijn hoofd.

Wil ik de Huracan Performante nog steeds door die kronkelige wegen lopen? Hel ja. Dit is een auto die is gebouwd voor het slopen van racecircuits, wegen en uw vooroordelen over wat een Lamborghini op instapniveau kan doen. Het hunkert ernaar. En op het circuit is het adembenemend snel. Na mijn dag in de regen en mijn vorige bezoek aan het circuit, is de Huracan Performante een van die auto's die, als ik het geld had (of als ik een bank beroofde), de $ 274.390 zou laten vallen om het in mijn garage te hebben. Toen het tijd werd om de Performante terug te geven, herinnerde ik me de woorden over behoud die mijn familie me had verteld. Misschien was de Lamborghini die kleine onderbreking in seof verschrikkelijk? Misschien was het mijn eiland? Misschien kan ik hier doorheen komen? Misschien heb ik Lamborghini gewoon nodig? Ja, zeker die laatste.