Four Loko Hard Seltzer Review: Wat Gebeurt Er Als Je Er Een Drinkt?

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Het lijdt geen twijfel dat harde seltzer tegenwoordig letterlijk overal is. Je kunt de statistieken bekijken die de snelle stijging van de categorie in de afgelopen jaren laten zien, of je kunt gewoon naar vrijwel elke bar gaan waar dan ook. De meeste bars hebben, als ze geld willen verdienen, een van de volgende: harde seltzer van de tap (niet gebruikelijk, maar het is daarbuiten), harde seltzer gemaakt door een lokale ambachtelijke brouwerij (omdat ambachtelijke brouwerijen er natuurlijk aan meedoen)), of, de meest waarschijnlijke optie: koeler vol met de klauw (of een van de andere grote merken). Maar meestal is het de klauw. Dit is net zo goed een feit als de Kansas City Chiefs - die uit Missouri komen - zojuist de Super Bowl hebben gewonnen.

Dat gezegd hebbende, alleen omdat het bedrijf harde seltzer kan maken, wil nog niet zeggen dat het zou moeten. Dat is waar merk als Four Loko om de hoek komt kijken. Ja, die Four Loko. Degene die je onbegrijpelijk dronken maakte op de universiteit. Als je van een bepaalde leeftijd bent, vervulde het je ook met cafeïnehoudende woede die ervoor kan zorgen dat je gaten in muren slaat, slaapzalen kapotmaakt of op hol slaat door jezelf Godzill te noemen via de centrale quad van je campus.

Ben je niet blij dat sociale media op dat moment nog een baby zijn? In ieder geval.

Een van de nieuwste bedrijven die hard seltzer op de markt brengt, is inderdaad Four Loko (Bud en andere bedrijven onthullen dit jaar ook die van hen). Het begon oorspronkelijk als een internetgrap, waarbij Four Loko een afbeelding plaatste van blikje met Blue Razz-smaak en elk ander bedrijf opriep. De blauwe framboos kwam niet tot bloei, maar toen het tijd werd om dit beest van alcohol aan het publiek vrij te geven, koos Four Loko voor één smaak, Black Cherry, en alsof je iets anders zou verwachten van het bedrijf dat gemaakt product dat je effectief verhinderde te begrijpen wat de uitdrukking "slechte beslissingen" betekent, het is 12% alcohol in volume (de originele mockup pochte 14%). Neem even de tijd om dat tot rust te laten komen.

De meeste harde seltzers, in een poging om een beroep te doen op de gezondheidsbewuste (of degenen die op zoek zijn naar iets dat ze acht uur lang kunnen drinken met slechts een klein beetje spijt de volgende dag), komen tussen de 4 en 6% ABV. Maar, Four Loko. Oh, vier Loko. Four Loko Hard Seltzer is het equivalent van de pestkop van een middelbare school, die naar elk ander merk keek, lachte en ze vervolgens in kluisjes stopte. White Claw mag dan de aanvoerder van het voetbalteam zijn, maar Four Loko zal verdoemd zijn als ze komen opdagen.

Terwijl hij op een dag in de plaatselijke buurtbar zat en vrolijk gin en sod nipte (niet @ mij daarover), kwam de manager door dit blikje van ongetwijfeld op handen zijnde vernietiging vast te houden.

"Vijf dollar en het is van jou," zei hij.

Nooit iemand die terugdeinsde, ik zei hem natuurlijk dat hij die zuignap open moest breken. Je kunt niet weten wat je niet lekker vindt als je het niet probeert, toch?

Dit kan een van die gevallen zijn waarin je naar een item kunt kijken en je hersenen zeggen: "Nee, doe dat niet." Misschien was het de gin die ik al had gehad, of de overweldigende drang om niet terug te gaan van wat duidelijk een uitdaging was, maar ik negeerde die stem in mijn hoofd.

(Onthoud dat ik dit voor jullie heb gedaan, beste lezers.)

Je ruikt het nauwelijks als je het blikje kraakt - vage tonen van kersenmedicijnen uit de kindertijd, maar dat is het dan - dus vroeg ik om glas. Het eerste dat opvalt als je je Four Loko Hard Seltzer in glas giet (iets wat je niet zou moeten doen), is de kleur. Het is duidelijk. Ik weet niet zeker waarom ik verwachtte dat het iets anders zou zijn, maar zelfs gezien het feit dat sterke dranken zoals wodka, gin en elke niet-verouderde geest helder zijn, leek dit nog steeds verontrustend (neem even de tijd en kijk naar beer zonder bont … het is alsof je er een ziet voor de eerste keer).

Terug naar de neus. De zwarte kers zwelt op zodra hij uit zijn cilindrische kooi komt. Geen echte braambes natuurlijk, maar degene waardoor je je afvraagt hoeveel macht bedrijven in de wereld van levensmiddelenadditieven hebben.

Gebruikmakend van alles wat ik leerde van jarenlang smaaktesten van bier, wijn en sterke drank, deed ik wat ik wist dat ik moest doen. Ik snoof, wervelde, snoof en nipte. Schokkend genoeg kwamen er geen nieuwe bankbiljetten uit na het ronddraaien. Misschien kwam het doordat ik stenen glas gebruikte, of misschien omdat het Four Loko is. Ik ga met de laatste.

Eerst een slokje, een blijft achter met wat gemakkelijk veel te veel Four Loko overblijft. Maar ik had het gekocht en ik gaf niet op. Stoppen is tenslotte voor verliezers.

De eerste slok is niet doozy, het was eigenlijk - en dit is niet iets dat ik lichtvaardig toegeef - niet verschrikkelijk. De zwarte kers is gewoon haar dat niet overweldigend is en valt ergens tussen kersenhard snoep en hoestmiddel, maar voor mensen die van die smaak houden, zullen ze dit waarschijnlijk lekker vinden.

Een slokje. Super goed. Nog maar ongeveer 23 gram over, want waarom zou Four Loko natuurlijk iets afleveren in blik van normaal formaat? Een blikje Four Loko (elk van de smaken) is 23,5 vloeibare ounces of 695 ml. standaard wijnfles is 750 ml. een groot aantal wijnen zweeft ook rond het bereik van 12% ABV. Heeft u ooit in één keer een fles wijn gedronken? Denk daar eens over na. (En als je dat hebt gedaan, stuur dan gerust een uitnodiging op deze manier.)

Eerst een slokje, een blijft achter met wat gemakkelijk veel te veel Four Loko overblijft. Maar ik had het gekocht en ik gaf niet op. Stoppen is tenslotte voor verliezers. De tweede slok was nog steeds niet verschrikkelijk - mijn gehemelte begon te acclimatiseren. Dit is niet zo erg, zei ik tegen mezelf. Het herinnerde me eraan hoe mensen me vertelden dat er een muur zou zijn bij het lopen van een marathon. Waar ik niet aan dacht, was het feit dat ik daar ook om lachte, totdat ik de muur raakte en 8 mijl besteedde aan het willen amputeren van mijn eigen met Biofreeze besmeurde been bij de knie.

Het zijn de derde en vierde en vijfde en … en … en … slokjes / drankjes die je echt beginnen te raken. De alcoholsmaak is niet gemaskeerd (niet dat ik had verwacht). Het wordt alleen neergezet door faux kersensmaken. De eerste keer dat je een grotere slok probeert te nemen, begin je de alcohol achter in je keel te voelen, vlakbij je neusgaten - je hebt tenslotte nog veel te doen.

Ben je ooit om 3 uur 's morgens wakker geworden, met een kater, je mond ergens tussen donzig en doorweekt gal? Dat spijt? Het nemen van een grote slok van deze seltzer is alsof je er keer op keer doorheen leeft.

Zodra je gehemelte wordt overspoeld met het volledige smaakprofiel van de seltzer (die, nogmaals, kersenmedicijn, suiker en alcohol), beginnen je hersenen eindelijk te reageren. Misschien zal de jouwe eerder reageren. De mijne niet, en ik zou graag willen denken dat het een verdedigingsmechanisme was - Misschien zal deze idioot stoppen als ik doe alsof dit niet gebeurt.

Ben je ooit als laatste uitgekozen om te sporten als kind in de gymles? Het drinken van Four Loko Hard Seltzer is zo. Je wilt het niet, je vindt het niet leuk, maar het is hoe het leven werkt. Dat verdriet? Het is aanwezig bij elk smaakdeeltje. Of, misschien nog toepasselijker, bent u ooit om 3 uur 's morgens wakker geworden met een kater, uw mond ergens tussen donzig en doorweekt gal? Dat spijt? Het is er in schoppen. Het nemen van een grote slok van deze seltzer is alsof je daar steeds weer doorheen leeft, lGroundhog Day. We hebben het ook niet over de nieuwste versie van de film met Jeep.

De finish, als je het zo mag noemen, raakt je achter in je mond, precies voor waar je oren zouden zijn. Het is scherp als het niet zou moeten, en het blijft hangen. Als dit een lekkere bourbon was, zou de lengte van de afdronk geprezen worden. Hier is het alsof je iets verkeerd hebt gedaan op het werk en je baas houdt je de komende week in de gaten, zelfs als je in die hele tijd letterlijk niets verkeerds hebt gedaan.

Eindelijk - eindelijk - naderde ik het einde. Mijn maag was vol. De boeren kwamen al, dik en snel. Ik stelde me ze voor als paarse bubbels, die terugvlogen naar het kwade helse koninkrijk waar ze vandaan kwamen. Het geroezemoes is op dit punt echt. Het geroezemoes zorgt ervoor dat ik taters tots wil, ook een ander drankje. Jack en cola. Nog een gin. Hell, shot van Fireball lijkt op dit punt aantrekkelijker, maar nee, ik ben er bijna.

De laatste slok komt eraan. De laatste slok smaakt naar de hemel, want op dat moment wist ik dat het voorbij was. Er zouden geen Four Loko Hard Seltzer meer zijn, misschien ooit (behoudens een andere uitdaging natuurlijk). Waar bleef ik over na het drinken van een heel blikje Four Loko Hard Seltzer? buzz, zeker. Sommige van die bovengenoemde spijt ook. De vraag hoe erg mijn kater zou zijn (het was niet zo erg als ik dacht, want kort daarna at ik vettig, slecht voor mij voedsel). Ten slotte bleef ik achter met een heerlijke dorst naar iets droogs, of een tongkrabber om mijn tong te zuiveren.

Het punt van Four Loko Hard Seltzer is duidelijk - het is gemaakt omdat ze het konden en ze geven geen fucks. Het einde. Ze gaven ons tenslotte de originele Four Loko, een drank die zo vol zat met cafeïne en alcoholprocessen werden aangespannen om ze de formule te laten veranderen. Four Loko beslaat een heel specifiek deel van het geld van de bevolking. Niet meer niet minder. Dit is de manier waarop het merk de reputatie van dat segment behoudt en tegelijkertijd zijn productlijn uitbreidt, in positieve of negatieve zin. Als u een volwassene bent met een baan, een appartement en rekeningen, moet u dit dan drinken? Nee. Ik stel liever meerdere shots in rij van Malört voor (en als je uit Chicago komt, kunnen we iets anders voor je vinden).

Als je het echt zelf wilt proberen … niet. Maar als dat woord van waarschuwing niet genoeg is, hebben ze een locator, die hier beschikbaar is.