De Beste Fictieboeken Over Pandemieën

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Als ellende van gezelschap houdt, zullen degenen onder ons die tijdens de COVID-19-lockdown thuis zijn blijven hangen, dol zijn op deze meeslepende fictie over pandemieën. (Niet dat thuis vastzitten gelijk staat aan de ellende die wordt gevoeld door mensen die daadwerkelijk aan ziekte lijden of door degenen die zich dun uitgespreid in de frontlinie bestrijden, maar ik verwerp categorisch de misvatting van relatieve ontbering, dus je voelt hoe je je moet voelen in deze en andere tijden.)

Hoewel de pandemie die de wereld momenteel teistert in veel opzichten nieuw en vreemd is, draagt het veel van de kenmerken van alle vroegere (en zeker toekomstige) strijd; of het nu oorlog, hongersnood, pest of andere tijden van strijd zijn, er komen meeslepende verhalen naar boven. We lezen over doktoren, verpleegsters, chauffeurs en anderen die weigeren zich te laten intimideren door de dreiging waarmee ze worden geconfronteerd, wetende dat hun werk anderen veilig en inderdaad in leven houdt. We kijken naar video's van gemeenschappen die samenkomen, ook al betekent dat dit keer dat we uit elkaar gaan. En natuurlijk horen we verhalen over lijden, pijn en dood.

Eerlijk gezegd leiden moeilijke tijden tot goede verhalen. En of die moeilijke tijden nu volledig werden voorgesteld door een auteur of een auteur gebruikt echte periodes van lijden als achtergrond voor een verhaal, er zijn veel goede verhalen afgespeeld tijdens de wereldwijde pandemie. Hier zijn er zeven die je weghalen van het echte coronavirus van onze realiteit en je meenemen naar de herkenbare verhalen van ingebeelde mannen, vrouwen en kinderen.

Journal of the Plague Year door Daniel Defoe

Hoewel Defoe nog maar een jongen van vijf was toen de Grote Plaag van Londen in 1665 de hoofdstad van Engeland verwoestte, liet de gebeurtenis duidelijk indruk achter op de man die vele beroemde boeken zou schrijven, waaronder Robinson Crusoe. Aanvankelijk werd gedacht dat dit verslag min of meer non-fictie was, gekrabbeld uit aantekeningen in het dagboek van Defoe's oom, maar het wordt tegenwoordig geaccepteerd als gefictionaliseerd vertellen van zeer reële gebeurtenissen. Zijn verhaal over die gruwelijke gebeurtenis, hoewel hij voor het eerst net 300 jaar geleden werd gepubliceerd, zal de moderne lezer nog steeds raken, want lijden en dood zijn lijden en dood in elk tijdperk.

Gebed voor de stervenden door Stewart O’Nan

In de echte wereld verwoestte de Spaanse griepuitbraak de wereld kort nadat het knekelhuis dat uit de Eerste Wereldoorlog bestond, was geëindigd. In O’Nan's fictiewerk teistert ziekte de stad in de dagen kort na de Amerikaanse Burgeroorlog. De hoofdrolspeler van dit slanke boek, Jacob Hansen, heeft een uniek perspectief op het lijden dat wordt aangericht, aangezien hij pastoor, sheriff en begrafenisondernemer is voor zijn kleine stad. Omdat zijn mensen door ziekte worden geteisterd, merkt Hansen tijdens een concert dat zijn eigen eens zo solide zelfgevoel afbrokkelt.

Zo helder als de hemel door Susan Meissner

Dit meeslepende familiedram werd slechts een jaar voordat de COVID-19-pandemie uitbrak gepubliceerd, maar speelt zich af in de tijd van de Spaanse grieppandemie honderd jaar eerder. Zoals het geval is met veel boeken over tijden van ziekte, onrust en oorlog, vormt de epidemie het toneel, naar welk gezin geteisterd door tragedie en toch veerkrachtig in het licht van pijn en verlies, hun weg baant. Het boek behandelt thema's variërend van volwassen worden tot loslaten na de dood en veel daartussenin.

The Plague door Albert Camus

Spoiler alert: dit boek gaat eigenlijk niet over pest. Het vertelt het verhaal van ziekte die de kuststad Oran, Algerije verwoest, maar het is eigenlijk een allegorie voor het leed dat de nazi's hebben toegebracht, slechts een paar jaar voordat het voor het eerst werd gepubliceerd in 1947. De wetenschap dat dit het verhaal echter alleen maar krachtiger maakt. Op de pagina's zul je de meest hartverscheurende scènes van de dood tegenkomen (in het bijzonder het lijden en het einde van één kind zullen je bijblijven) maar ook momenten van de diepste menselijke connectie (kijk naar het gesprek dat twee mannen hebben tijdens een avond zwemmen).

The Dog Stars door Peter Heller

De meeste post-apocalyptische boeken spelen zich af nadat de oorlog de planeet heeft verwoest, maar er zijn maar weinig mooie voorbeelden in de spreekwoordelijke as van een pandemie. Dit is het laatste. Door de ogen van de eenzame hoofdrolspeler, de man die vrienden, familie en elke kans op een normaal leven heeft verloren in een wereld die nu nauwelijks bevolkt is en grotendeels met mannen die woest zijn geworden, zien we hoop doorschemeren, zelfs als we met een lange tijd geconfronteerd worden.

The AndromedStrain door Michael Crichton

Laat het aan de late, geweldige Michael Crichton over om met een uitgangspunt te komen dat aanvankelijk te vergezocht klinkt om te resoneren en vervolgens een verhaal te creëren waarbij je elke pagina aangrijpt. In deze nu een halve eeuw oude roman brengt ruimtesonde per ongeluk een buitenaards virus naar de aarde en verwoest al snel de wereldbevolking. Er is de standaard reactie van het type Big Military met Top Secret dit en dat, maar Crichton creëerde ook tal van "echte" identificeerbare personages die het verhaal net zo ontroerend maken als het uitgangspunt ervan wild is.

Eind oktober door Lawrence Wright

In nog een ander voorbeeld van het vervagen van leven en fictie, werd deze roman gepubliceerd toen de COVID-19-pandemie toenam. De ziekte bij de pandemie van Wright is geen ziekte van de luchtwegen maar hemorragische koorts, maar toch zal het resoneren. De actie neemt de lezer mee naar afgelegen locaties als Indonesië en Mekka, evenals Atlanta, Georgia, en zoals bij veel van de mooie boeken op deze lijst, ervaren we veel van het wereldwijde lijden door de standpunten van enkele karakters, elk van die een uniek perspectief bieden op basis van hun levenservaring voordat de ziekte kwam.