A Love Letter To The Old Saloon, Emigrant, Montana's Most Famous Bar

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

De bar in het westen van Montanthat is de afgelopen 120 jaar niet veel veranderd. Hoewel het sporttelevisie of twee is, sommige neonreclames en een jukebox, is al het andere vrij origineel. Het is alsof ze gewoon vier muren en een dak hebben gebouwd rond wat er in de eerste plaats bestond en het drankgelegenheid noemden.

De plaats heet de Old Saloon en het is een van de beste bars in het Amerikaanse Westen. Het opende in 1902, een excuus om ongeveer halverwege tussen de noordelijke ingang van Yellowstone National Park en Livingston te stoppen. Destijds liep er een spoorlijn doorheen die mijnwerkers, boeren en hun goederen vervoerde. Het was waarschijnlijk een zegen voor veel mensen na een vermoeiende dag in het veld.

Het brandde in zijn jonge jaren af, maar werd snel herbouwd. De prachtige bar-armatuur, die er nog steeds is, kwam per stoomboot uit St. Louis vithe Missouri River. Verbod sloot de plaats af voor een schrikbarend lange periode (1920-1962), maar de Old Saloon herrees opnieuw uit de as om de dorst te lessen van de weinige mensen die in en rond Emigrant, Montana, en de vele anderen die er doorheen leven, te lessen.

De omgeving is adembenemend. Emigrant Peak kijkt uit naar het oosten, een van de vele punten langs een dramatisch stuk van de Rockies. De Yellowstone River ligt aan de overkant van de straat en baant zich een weg door de Paradise Valley, die zijn naam meer dan eer aandoet. Het is praktisch een schilderij van Bob Ross.

Het staat naast het enige verkeerslicht binnen een straal van kilometers, knipperend geel lampje dat automobilisten die van de aanvoerwegen binnenkomen, adviseert om toe te geven aan noord-zuid snelwegverkeer. Aan de overkant van de straat is een benzinestation, een wasserette en een winkel. Aan de kant van de bar, vliegwinkel, postkantoor en kerk.

Binnen is de bar een mix van oud behang en meubilair, opgezette beestkoppen en enkele vriendelijke gezichten. Het elandgehaktbrood is prima, net als de drankjes, maar dat is niet echt een probleem. Ze hebben meer ambachtelijke bier- en wijnopties toegevoegd om de toeristen te sussen, maar dat is ook niet echt het punt. De charme van de Old Saloon is zijn bestaan. Als je jezelf in een van de stoelen parkeert, reis je terug naar een plek waar de bar een ontmoetingsplaats was en niets meer - als gasten de barkeeper om een lucifersboekje vroegen, niet om een iPhone-oplader.

Het is op zijn zachtst gezegd een overtuigende plek. Zoveel westerse bars gaan met hun ruige decor overdreven, alsof ze iets willen compenseren. The Old Saloon heeft het juiste bedrag. Met andere woorden, het lijkt niet op de set van een of andere oude shoot-em-up-film met vuurgevechten op de middag. Het voelt als een plek waar dit soort dingen plaatsvonden. Wanneer u voor uw rekening betaalt, huivert u weinig, bang dat de plaats misschien alleen edelmetaal als betaalmiddel neemt (of, als laatste redmiddel, de afwas).

De bar is de thuisbasis van een speciaal soort barvlieg. Er bestaat hier niet echt zoiets als te dronken. De foto's die klanten met elkaar delen, zijn niet van belangrijke anderen of recente reizen. Het zijn zwarte beren die achter in vrachtwagens worden gevonden of onverwachte sneeuwbanken in september - en het zijn vaak echte foto's die je in je hand kunt houden, niet alleen foto's die je via je telefoon hebt gemaakt.

De roadkill-verhalen die hier worden verteld, hebben geen betrekking op katten of eekhoorns. Ze omvatten bizons, elanden en grizzlyberen, en eindigen meestal met een totale auto. Beter nog, deze verhalen ontvouwen zich vaak naast bezoekers die een andere taal spreken op weg naar het park of de occasionele leidinggevende die op zoek is naar een plek waarvan hij kan zeggen dat zijn vrienden authentiek zijn als hij terugkomt op kantoor. Sommigen komen uit het nabijgelegen Livingston, op zoek om voor betovering uit de grote stad (7800 inwoners) te ontsnappen. En iedereen kan opschieten.

In die zin is Old Saloon als een prachtig klein treinstation in de middle of nowhere - een die toevallig een stal heeft om met zomerdrukte om te gaan. Het is een geweldige buitenpost, genesteld op een van de mooiste plekken op aarde. En het probeert niet op te vallen. Het past er gewoon in.

Old Saloon, ik ben in orde. Moge u de komende eeuwen gedijen en ons altijd herinneren aan de eenvoudige genoegens.