3 Wijnbestemmingen Die U Moet Bezoeken In De Willamette-vallei In Oregon

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Hoewel relatief nieuw in de wijnwereld, herdefiniëren de telers en producenten die zich net ten zuiden van Portland uitstrekken de toegankelijkheid van de industrie voor de gemiddelde, beginnende drinker. Er is veel meer in de regio dan pinot noir (hoewel er genoeg te doen is).

Neem bijvoorbeeld Brooks Wines. Een nietsvermoedende heuvel in Amity biedt een prachtig uitzicht op de Willamette-vallei (zo genoemd naar de rivier die er doorheen stroomt) met een portfolio van uitzonderlijke rieslings en andere witte melanges gemaakt door Jimi Brooks, die een stukje Beaujolais-wijntraditie terug wilde brengen naar Oregon. Na de tragische dood van Jimi erfde zijn zoon, Pascal, toen nog maar acht jaar oud, het wijnhuis.

Samen met klein personeel zet Pascal de traditie voort van het gebruik van biodynamica en andere natuurlijke processen om enkele van de meest vooruitstrevende wijnen in de omgeving te verbouwen. Brooks 'Riesling uit 2015 neemt echt de essentie van lokaal fruit over en is evenwichtig genoeg om de hele middag te drinken.

Het 20-plus-acre-terrein in de EolHills voelt aan als een gemeenschappelijke familieboerderij met spelletjes en veel zitplaatsen op de uitgestrekte patio. Het team heeft een mooie programmering opgebouwd, waaronder PizzFridays (met dank aan een grote pizzoven), yoga en wijnbingo, waarop onze gastheer opmerkte: "Er is geen lege stoel in huis."

Om die vooruitstrevende trend voort te zetten, gaat u noordwaarts over het doolhof van landelijke snelwegen in Oregon naar Day Camp in Dundee.

Wijnmaker Brianne Day opende eerder dit jaar de moderne proefruimte en productiefaciliteit als een poging om de soms zware deuren van de wijnbereiding te openen voor kleinere producenten. Terwijl ze haar eigen assortiment creëert, herbergt het "Camp" 10 andere producenten die langzaam hun vak uitoefenen met kleine toewijzingen.

Je moet Day Wines niet verlaten zonder Day's spectaculaire Mamacita te proberen, haar kijk op Franse pétillant naturel met weelderige bruisen en rollende bloemige tonen die plaats maken voor steenfruit op de afdronk. Het sap werd tegen het einde van 2016 gebotteld, dus we konden ons alleen maar voorstellen dat het rijper en beter zou worden met nog een jaar op fles.

Hoezeer de Willamette-vallei ook een beetje een "alleskunner" -wijnregio is, de luxe die het heeft, doet het heel goed. Dat is niet duidelijker dan in het prachtige nieuwe clubhuis van Domaine Serene in Dayton, op korte rijafstand van Dundee.

Oprichters Grace en Ken Evenstad bouwden het 34.000 vierkante meter grote huis als eerbetoon aan de tijd die ze doorbrachten in Bourgondië, Frankrijk. Ze worden algemeen beschouwd als een van de grondleggers van de luxe wijnscene in Oregon.

De rit ernaartoe voelt als een ontsnapping naar het Franse platteland. De ingang kon niet dramatischer zijn, met een oprijlaan met één rijstrook die door rijen druiven dwaalt en in de verte die langzaam aan de horizon aankomt. De overgang is ogenblikkelijk; na het uitstappen voelt dit niet langer als een ongewoon rokerige zomer in Oregon. Het voelt als een zwoele Toscaanse middag.

Terwijl Domaine Serene een uitgebreid Member's Club-programma heeft met superieure voordelen en de mogelijkheid om te overnachten in accommodaties op het terrein, zijn de grandioze grote proefruimte en patio net zo bevredigend. Grote tafels worden spaarzaam langs de stenen vloer geplaatst met grote zorg om ruimte in te bouwen voor de mengelmoes van huidige aanbiedingen en jaargangen die u zult proeven. (Vertrouw ons, het is gemakkelijk om hier snel een proeverij van meerdere gangen van te maken).

Dit is vinoculturele therapie op zijn best. Er is geen haast om door de wijn te spetteren. Bezoekers worden aangemoedigd om te grazen op lokale kaas en vleeswaren terwijl ze genieten van een prachtig uitzicht op de vallei en de kustlijnen. Zelfs toen de nevel de vallei overspoelde, was de ervaring nog steeds erg prettig voor de ogen. Als je geluk hebt, kun je naar beneden slenteren naar de met kalksteen gevulde proeverij- en evenementenruimtes in de kelder die meer dan een jaar duurden om te bouwen. De natuurlijke isolatie verpakt in de koele lucht - en de tijd.

"Het is gemakkelijk om hier een paar uur te verliezen", zei onze gastheer. De 20 minuten die we doorbrachten, leken in een flits voorbij te gaan.

Dat is het enige dat u moet opmerken bij wijnproeven in de Willamette-vallei: het is niet te overhaasten. Of je nu de drie bezoekt die we hebben bezocht, of je eigen reisschema ontwerpt, elke producer is trots op de letterlijke vruchten van hun werk en zal graag zoveel over het proces praten als je wilt.

Dus als je je volgende reis naar Portland plant, kijk dan eens naar de wijnstokken in het zuiden. U zult misschien aangenaam verrast zijn door wat u zult ontdekken.