Opsplitsen Van Wat Als Essentieel Wordt Beschouwd In De Wijnindustrie Tijdens De Pandemie

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

In alle facetten van het leven lijken we onszelf keer op keer af te vragen: wat is essentieel? Soms ligt het antwoord voor de hand: zwerm niet over het strand, springbrekers. Andere keren moet je je hoofd krabben: laat ik de ouders nu op de kleinkinderen passen?

Omgaan met pandemie is vrij nieuw voor de meesten van ons, dus we begrijpen dat er grijze gebieden zijn. Het is duidelijk dat de gezondheid en veiligheid van de mensheid prioriteit nummer één is. Maar wat wordt als essentieel beschouwd als we beginnen met het heropenen van de economie en proberen de tweede golf van C-19 te vermijden?

Met wijn komt er veel bij kijken. Van het verbouwen van wijngaarden tot het fermenteren van sap in de kelder en het verkopen van het eindproduct in winkels in het hele land en daarbuiten, het is een enorm beest. Het is echt een voordeel dat velen van ons kunnen genieten van gemakkelijk eten en speciale items zoals wijn tijdens een pandemie, maar het is absoluut noodzakelijk dat we niet uit het oog verliezen hoe deze dingen aan onze tafels arriveren.

Gerelateerd lezen

• Beste in massa geproduceerde wijnen
• Beste wijnpodcasts

Jesse Lange is de tweede generatie wijnmaker bij zijn gelijknamige Willamette Valley-label. De producent van Dundee Hills heeft wortels die teruggaan tot 1987 en is gespecialiseerd in Pinot Noir, Chardonnay en Pinot Gris, samen met een voelbare affiniteit voor vliegvissen. Zoals alle bedrijven heeft Lange een aantal ingrijpende veranderingen moeten doorvoeren sinds het virus zijn wereldwijde greep verstevigde.

"Wat de opofferingen betreft, we hebben veel aanpassingen gedaan om onze mensen en onze klanten veilig en gezond te houden", zegt hij. Dit omvat ook de nog gesloten proefruimte, die in maart voor het eerst zijn deuren op slot deed. Het was een gemakkelijke beslissing toen de pandemie uitbrak, maar vooral een ontmoedigende beslissing voor de wijnindustrie, die zo sterk afhankelijk is van het seizoensgebonden proeflokaalverkeer.

"Zeker, het schema van iedereen bij de wijnmakerij is op zijn kop gezet", vervolgt Lange. "De meeste van mijn team in de wijngaard en wijnmakerij hebben jonge kinderen, dus we moesten vloeiend zijn in onze aanpak om thuisonderwijs mogelijk te maken. Dat was ongetwijfeld een uitdaging."

Het kan natuurlijk erger zijn. Momenteel zijn er maar weinig mensen in de kelder die zich bezighouden met relatief rustige dagelijkse taken. Met wijnen die in vaten slapen, vindt veel van de actie buiten plaats, in snelgroeiende rijen wijngaarden. "Ik ben gewoon dankbaar dat de hoogte - vingers gekruist - van deze C-19 pandemie niet tijdens de oogst plaatsvond," zegt hij. "Ik voel echt voor onze vrienden en collega's op het zuidelijk halfrond."

Matt Berson runt Portland Wine Company, opererend vanuit een stedelijke faciliteit in de stad. Hij zegt dat de dingen in de kelder langzamer gaan, met constante ontsmetting van high-touch apparatuur. Verschillende wijnboeren opereren vanuit één ruimte, dus hebben ze om beurten hun wijnen verzorgd en groepsactiviteiten zoveel mogelijk geminimaliseerd. "Het maken van wijn is niet en kan niet stoppen", zegt hij. "Je moet toppen, rek, fles."

"We hebben de bottellijn zo nodig laten draaien, maar deze loopt langzamer en met meer ruimte tussen de operators", zegt Berson. Hij bereidt zich voor op wat later zomer en vroege herfst, wanneer de druiven binnenkomen, een heel ander wijnjaar zou kunnen zijn. "Ik praat met vrienden in Nieuw-Zeeland en Australië over protocollen die voor hen daar werkten", voegt hij eraan toe. "Ik denk dat we allemaal hopen dat de dingen in september minder streng zullen zijn, maar we moeten ons voorbereiden op het ergste."

Hij maakt zich het meest zorgen over de toekomst van het bedrijf en merkt op dat een groot deel van zijn activiteiten afhankelijk is van nog steeds gesloten restaurants in het hele land. "Dus dat roept vraagtekens bij de basis van onze verkoopstrategie", zegt hij. "Het doet ons nadenken over hoeveel en welke soorten wijnen we deze en volgende oogst moeten maken."

Het rimpeleffect is reëel en baart zorgen. "Wat mij het zwaarst weegt, zijn de weerkaatsingen", zegt hij. “Als ik dit jaar de helft minder fruit van de teler koop, wat moeten ze dan doen? Moeten ze een van hun tractorchauffeurs ontslaan? Of hun bemanning afsnijden? En die verkoop is een inkomen dat zij en hun gezin niet zullen hebben. En geld dat ze in hun gemeenschap niet zullen uitgeven. Je trekt aan een touwtje en het hele ding rafelt. Dat is wat me nachten wakker houdt."

Terug in het wijnland dankt Lange zijn team te midden van de pandemie, die al heel lang samen is en zich bijzonder goed aanpast (aan een industrie die altijd met iets te maken heeft, van phyllox tot natuurbrandrook tot ongedierte). Hij zegt dat het vrij eenvoudig is om buiten op afstand te staan, gezien de grootte van de wijngaarden en de benodigde landbouw. Ze blijven uit kleinere, besloten ruimtes zoals kantoren en maken constant schoon.

"De oogst kan er zeker anders uitzien", geeft hij toe. Hij zegt dat hij momenteel nadenkt over hoe dat er precies uitziet en dat hij onderweg concepten aan het verfijnen is. “De sorteerlijn zal er ongetwijfeld anders uit moeten zien. Maar punchdowns zijn individueel, net als veel van wat we doen."

Een beetje wijn - of de belofte daarvan - mengen in de routine van thuiswerken doet ook geen pijn. Lange zegt dat hij af en toe naar de kelder zal sluipen om een oudere Pinot, Brunello, Barbaresco of Rioja te pakken en in de vroege namiddag aan de kurk te trekken zodat de wijn voldoende tijd heeft om te ademen. Dat zet Lange met een anticiperende glimlach op zijn gezicht voor de rest van zijn dienst.