Het Uitzicht Van Een Amerikaanse Roadtrip Vanaf De Achterkant Van Een Motorfiets

Na een week onderweg te zijn geweest, bevond ik me in de buurt van de westelijke grens van Kansas en kon ik in de verte dichte wolken zien. De perfect vlakke horizon veranderde langzaam in glooiende heuvels en al snel werd duidelijk dat de wolken bergen beschutten. Zonder rekening te houden met het feit dat ik die dag al 500 mijl had gereden, reed ik zo snel mogelijk door Denver om de eerste canyonweg van de reis te vinden. Ik had waarschijnlijk moeten stoppen en een motel moeten zoeken, maar 2500 mijl van verwachting zorgde ervoor dat ik bleef rijden. De overheersende geur van landbouw en verkeersverontreiniging werd al snel dennen en knapperig bergstroomwater. een paar krappe bochten en steile beklimmingen veranderden de motorfiets van een uithoudingsreiziger in een agressieve sportmachine. In plaats van de pijn in mijn schouders en handen te beheersen, concentreerde ik me nu op de volgende bocht. Pieken met sneeuw erop werden al snel de standaard achtergrond en de temperatuur, die minuten geleden in de hoge jaren tachtig lag, was nu de lage jaren zestig geworden. Na een uur begon de horizon donker te worden. Ik reed een klein hooggebergte stadje binnen, boekte een motel en zette me schrap in het besef dat de komende weken de ervaring zou zijn die ik meer dan 10 jaar geleden bedacht.

Hoogtepunten van roadtrips

Clinton Gulch Dam Reservoir, Colorado

Stuwmeren in de hoge bergen lijken altijd uit het niets te komen. Ze bieden een minuut lang een ongelooflijk uitzicht en verdwijnen dan achter de volgende bocht. Clinton Gulch Dam Reservoir is er een waard om op de rem te trappen. Zachte wind verandert het wateroppervlak langzaam van perfecte spiegel in een veld van de diepste blues. Het effect is betoverend. Zie op de kaart.

Pikes Peak Ascent, Colorado

Als je de kans hebt om Pikes Peak Highway te rijden, denk er dan niet over na - doe het. Zal het de opwindende beklimming zijn die te zien is in auto-commercials met hun nieuwste machines met vierwielaandrijving? Waarschijnlijk niet. Hoogstwaarschijnlijk zit je vast in de rij waarvan het tempo wordt bepaald door een minibus uit Iowa. Gelukkig neemt dat niet weg dat je in iets meer dan een uur 7.000 verticale voet klimt. Op sommige punten is de weg zo steil dat hij in de ruimte lijkt te verdwijnen. Zie op de kaart.

Pikes Peak Summit, Colorado

Op 14.114 voet begint de lucht donkerder te worden, de temperatuur is bijna 30 graden gedaald en eenvoudige fysieke taken lijken meer energie en focus te vergen dan ooit tevoren. Het uitzicht is wat je zou verwachten van een vliegtuig, maar dan in volledig panorama. Ik houd het stuur niet vast om mijn houding aan te nemen - de wind aan de top bereikte die dag meer dan 80 km / u en de motorfiets begon tijdens windstoten van zijn standaard te komen. De kale piek is verstoken van planten en dieren, waardoor duidelijk wordt gesteld dat daarboven niets lang kan overleven. Zie op de kaart.

Moab, Utah

Het is moeilijk om je niet als een westerse film te voelen als je langs de buttes en torenspitsen van zuidelijk Utah rijdt. Deze nabij Castle Valley markeren de ingang naar Moab en het grotere recreatiegebied Canyonlands. Let goed op uw brandstofverbruik in deze onderdelen. Komend uit Colorado, was het vorige benzinestation bijna 110 kilometer terug. Zie op de kaart.

Colorado River, Utah

Schuif rode rotskloven af van waar de Colorado-rivier het woestijnlandschap van Utah doorsnijdt. Terwijl de rivier kronkelt en buigt, zo ook de perfect geplaveide Utah State Route 128, wat zorgt voor een van de meest samengestelde ritten van de reis. Zie op de kaart.

Flaming Gorge Reservoir, Utah

Van de stoep springen was altijd leuk en soms ook noodzaak. De gebieden rond Flaming Gorge Reservoir lijken hiervoor de perfecte wegen te hebben. Soepele hardpack die door lage glooiende heuvels beweegt, zorgt voor de ideale omstandigheden om uw dual-sportbanden te testen. Zie op de kaart.

UintMountains, Utah

De Uinta's in het noorden van Utah bieden een subtielere schoonheid in vergelijking met de meer dramatische bergketens die in het westen te zien zijn. Gele paardebloemen en paarse lupinebloemen verspreiden de met gras begroeide heuvels onder zacht afgeronde met sneeuw bedekte toppen. Zie op de kaart.

Plains of Idaho

Een deel van elke rit door het Westen gaat door land dat niet door de mensheid is beoogd, weinig significante geologische formaties heeft en zo vlak is dat de weg een rechte weg naar de horizon zal volgen. Dergelijke ritten bieden een welkom contrast met bergwegen en hun voortdurend veranderende landschap. Op deze verbazingwekkend lege plekken is het nog steeds mogelijk om de middle of nowhere te vinden. Zie op de kaart.

Velden van Idaho

Zeg wat je wilt over monoculturen, de akkers van Idaho zijn adembenemend in hun homogeniteit. De samenstelling van het steeds licht veranderende landschap werd altijd in evenwicht gehouden door een enkele boerderij of een landbouwwerktuig. Vaak bezetten spectaculaire bergketens de achtergrond, maar hun majesteit werd altijd geëvenaard door de wolken. Zie op de kaart.

Stanley, Idaho

Gelegen onder de Sawtooth Mountains en langs de Salmon River, is Stanley, Idaho, een typisch alpine paradijs. De rit naar Stanley is voldoende om elke reis de moeite waard te maken. Of je nu vanuit het zuiden komt via GalenSummit, met zijn haarspeldbochten en uitgestrekte uitzichten, of vanuit het noorden langs de weelderige bochten van de canyon die de Salmon River volgen, elk bezoek aan Stanley biedt een bijna perfecte mix van landschap en sensatie. Zie op de kaart.

Bitterroot-gebergte, Montana

Geen enkel beeld kon de ervaring van een verblijf in Montana volledig weergeven. Deze vallei ingeklemd tussen de Bitterroot- en Beaverhead-Deerlodge-bossen was zo immens dat bergketens aan weerszijden alleen als stippen aan de horizon te zien zijn. Zie op de kaart.

Wijsheid, Montana

Op een natte dag van 50 graden zoals deze, is het een gemakkelijke keuze om te stoppen, een hapje te eten en de regen veilig in de verte voorbij te zien komen. Deze specifieke pitstop was net buiten Wisdom, Montana. Zie op de kaart.

Yellowstone National Park

Na het verlaten van de zuidelijke poort van Yellowstone National Park, krijgen chauffeurs een ver uitzicht op de Tetons met Jackson Lake op de voorgrond. Je ogen op de weg houden is bijna onmogelijk. Als je verder naar het zuiden gaat, verdwijnt het meer en ontvouwt de majesteit van de Tetons zich langzaam voor je. Zie op de kaart.

Grand Teton National Park

Van alle bergketens in het Westen zijn er maar weinig opvallender dan de Tetons. Ze stijgen zo abrupt en zo hoog dat hun grillige toppen slechts korte ogenblikken uit de wolken lijken te komen. Zie op de kaart.

Hoe voor te bereiden

Zodra ik me aan de roadtrip waagde, besefte ik hoe onvoorbereid ik was.

Wat als ik in een regenbui terechtkom? Dat was in de loop van de maand onvermijdelijk. Mijn grootste reizen waren altijd gemaakt in zorgvuldig geselecteerde, droge, warme weekenden. Tijdens delen van de reis zou ik niet de luxe hebben om te kiezen op welke dagen ik zou willen rijden. Temperaturen hoger in de bergen zouden in de jaren 50 zijn. Wat als ik een week in die temperaturen zou moeten doorbrengen?

Hoe zit het met mechanische problemen? Ik ken jongens die dit hebben geprobeerd om halverwege hun motor kapot te krijgen. De excursie zou zoveel kilometers opleveren dat de fiets onderweg zou moeten worden onderhouden. Zou het gemakkelijk zijn om service te plannen rond de plaatsen die ik wilde bezoeken? Tot dan toe waren twee kleine zijtassen mijn enige middel om spullen te dragen en konden ze nauwelijks een weekend aan. Hoe kon ik alle kleding en benodigdheden die ik nodig heb voor meer dan een maand onderweg passen?

Toen de save-the-date-brief kwam, had ik ongeveer negen maanden om alles uit te zoeken. Ik heb eerst een plan ontwikkeld voor regen en kou. Waterdichte handschoenen, sokken, jas en pullover-shell-broeken leken dat probleem op te lossen. Ik heb verpakbare dons- en fleece-lagen getest op ritten van 40 graden door New York en kon relatief comfortabel blijven. Elektrische handschoenvoeringen hielpen enorm.

Mechanische problemen werden al snel mijn grootste bron van bezorgdheid … Misschien had het dilemm van "hoe je alles wat je nodig hebt op een motorreis van een maand mee te nemen" een van de eerste problemen moeten zijn die werd aangepakt.

Mechanische problemen werden al snel mijn grootste bron van angst. De motor werkte prima, maar ik wilde er zeker van zijn dat eventuele problemen vóór de reis werden verholpen. Ik begon met de service-items die in de handleiding worden vermeld en ging aan de slag met het verversen van olie (asaandrijving, versnellingsbak en motor), het vervangen van filters, het controleren van afdichtingen en het aanpassen van de klepspeling, terwijl ik ondertussen naar elk gebied keek dat ik kon vinden op tekenen van slijtage. Wat ik ontdekte was eye-opening. Talrijke afdichtingen waren versleten, waardoor er olielekken waren ontstaan; weinig elektrische connectoren bleken meer corrosie te zijn dan connector; draden werden ontdaan van wrijving; afdichtende rubberen onderdelen waren verbrokkeld; en zeer belangrijke componenten die een gezonde vetlaag hadden moeten hebben, waren kurkdroog. Bestelling na bestelling bij Mcmaster-Carr en eindeloos urenlang wrikken met schema naast me loste uiteindelijk deze problemen op. Ik besloot om de Moto Guzzi-winkel in Brooklyn een full-service inspectie te laten doen, terwijl ik ook nieuwe banden monteerde. Uiteindelijk werden alle zichtbaar problematische gebieden gecorrigeerd en voelde de motorfiets merkbaar soepeler aan.

Misschien had het dilemm van "hoe je alles wat je nodig hebt tijdens een motorreis van een maand meeslepen" een van de eerste problemen moeten zijn geweest die werd aangepakt. Ik heb dit uiteindelijk voor het laatst bewaard, vooral omdat de paklijst om de paar weken leek te veranderen. Voor iedereen die van plan is zoiets te doen, bespaar jezelf een wereld van gedoe en ga met harde bagage. Water zal nooit een probleem zijn en u hoeft niet elke nacht alles wat u bezit naar de hotelkamer te dragen (omdat stoffen tassen vrijwel geen veiligheid bieden, zelfs niet wanneer ze zijn vergrendeld). Dat gezegd hebbende, afgezien van het weken van de inhoud op een paar buitengewoon regenachtige dagen, had ik echt geen problemen met het gebruik van de zijtassen die ik al bezat met een grote plunjezak eroverheen. Ik kon alles wat nodig was inpassen met ruimte over. Het was een eenvoudige oplossing waardoor ik meer tijd kon besteden aan het plannen van de plaatsen en routes die ik wilde zien.