Een Bezoek Aan De Inheemse Broran-gemeenschap Van Costa Rica

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Boven een open vuur in de keuken naast de veranda waar ik zit, kookt cacao langzaam en verandert in wat binnenkort chocoladedrank zal worden. Eerder op de dag, als onderdeel van mijn bezoek aan het gebied, had ik de hand gehad bij het oogsten en roosteren van de bonen die werden gebruikt om de drank te maken.

Ontmoedigende maskers van krachtige dieren liggen naast versleten snijgereedschappen op tafel. De maskers maken deel uit van een jaarlijkse ceremonie die wordt uitgevoerd door de Broran, een inheemse gemeenschap die al eeuwen in deze regio van CostRic leeft. Ik ben gekomen om de Broran te bezoeken en het regenwoud te ervaren door de ogen van degenen wier leven ermee verweven is. Het is iets waar ik al maanden naar uitkijk, maar helaas heb ik ook een vreselijke hoest …

Matt Payne / The Manual

"Tos?" vraagt Bolmar, machtige man en de kunstenaar van de ceremoniële maskers. Hij hoestte pantomimes om het te verduidelijken. Bolmar en zijn broer, Yuba, zijn begonnen met het ontvangen van toeristen om de tradities van hun volk te delen. Ze hebben me de hele middag rondgeleid.

"Sí," zeg ik.

"Ik zal het beter maken", zegt hij. "Kom met mij mee."

Daarmee vertrokken we het regenwoud in. Bolmar beweegt zich door het dichte gebladerte alsof hij er deel van uitmaakt, met mij achter me rammelend en hoestend. Hij stopt bij de plant, plukt blad, snuift de geur op, gooit hem op de grond en trekt aan een andere. Hij ruikt weer aan het steeltje, alleen is het niet zomaar een snuifje. Het is alsof hij zijn essentie inademt - de afstamming van de plant vanaf het begin der tijden. Dan glimlacht hij.

"Zeer goed." Hij snijdt nog twee bladeren af en doet ze in een tas.

"Kom," zegt hij met een andere glimlach. "Er is meer …"

Hij stopt weer, plukt nog een blad, deze ziet er nog frisser uit en dichter bij de grond. De meeste Broran bekeerden zich tot het katholicisme na de Spaanse bezetting van CostRica, maar ze beschouwen zichzelf grotendeels als diep spirituele mensen, hun leven goddelijk verweven met Moeder Aarde. Deze etherische connectie is duidelijk wanneer hij over weer een andere plant nadenkt. "Dit is goed", zegt hij opnieuw met meer wind - en nogmaals, we zijn vertrokken.

De Térrab-rivier is de op een na langste waterweg van CostRica en mondt uit in de Stille Oceaan ten noorden van het Os-schiereiland. De regio Térrab (Teribe), gelegen in het zuidoosten van het land, wordt bezet door zes inheemse gemeenschappen, waaronder de Broran. Er leven ongeveer 1.000 Broran in het gebied en ondanks het feit dat ze vele eeuwen in de riviervallei hebben geleefd, gaan hun taal en tradities verloren in een steeds evoluerende mondiale cultuur van technologie en verstedelijking.

6. Matt Payne / The Manual

Matt Payne / The Manual

Bedreigender voor de gemeenschap dan het verlies van taal is echter het feit dat de CostRicaanse regering hoopt een dam te plaatsen op de rivier de Térrab. Hoewel het geweldig is voor veel kust- en berggemeenschappen in termen van energie, zal het het einde betekenen van de eeuwenoude residentie van de Broran in het magische regenwoud.

Vanwege de verschillende vormen van aantasting en exodus, wenden Bolmar en Asdrubal, samen met vele andere Broran, zich tot het toerisme om de Broran-cultuur te delen met mensen van over de hele wereld - en om hun jeugd terug te brengen naar hun oorspronkelijke gemeenschap. Greenspot Travel is slechts een van de vele reisorganisaties waarmee de Broran samenwerken om het bewustzijn van de inheemse CostRican-ervaring te vergroten.

Greenspot Travel gaat er prat op het creëren van ervaringen met een doel. Eco-minded, luxe vakanties in Centraal Amerika waren lange tijd het hart en de ziel van dit bedrijf, maar meer recentelijk zijn ze begonnen inheemse bezoeken op te nemen in wat al bestemmingen van wereldklasse zijn om een meer zinvol begrip van de natuur te benadrukken. De meeste reizen bieden accommodatie in eco-lodges die eigendom zijn van en beheerd worden door de representatieve inheemse gemeenschap. Maaltijden zijn lokaal geproduceerd en worden vaak bereid en gegeten in de huizen van mensen die in het gebied wonen. Een van deze ervaringen, die zich uitstrekken tot de San Blas-eilanden in Panama en door Midden-Amerika, is een verblijf in de Térraband de Broran.

Het is één ding om regenwoud te bezoeken, maar het is iets heel anders om je in het regenwoud te wagen met een persoon wiens leven en het regenwoud met elkaar verbonden zijn. Door zo'n plek te ervaren met degenen die inheems zijn op het terrein, kunnen avonturiers op een intensere en intiemere manier met het regenwoud omgaan. De ervaring gaat van observatie naar participatie, en bij deze participatie verlaat men een gevoel van verbondenheid dat op geen andere manier kan worden verworven dan bij degenen die het thuis noemen.

Bij onze terugkeer geeft Asdrubal me een kopje cacao dat kookt sinds we aan ons farmaceutisch avontuur begonnen. Bolmar had tijdens onze wandeling van 20 minuten bladeren geplukt van negen verschillende planten. We hadden vurig gefactureerde aracari (denk aan Toucan Sam), motmotten met blauwe kuif en Cherrie's tanagers gezien. Bolmar geeft de bladeren aan zijn moeder, die ze meeneemt naar de openluchtkeuken. Ze zal er pasta van maken en ze vervolgens in varkensvet koken tot het zalf wordt, zodat ze me verzekeren dat ik mijn kwalen zal genezen.

We nippen aan onze cacao en Bolmar vertelt me over de maskers die hij uithakt. De dierlijke weergaven waren oorspronkelijk ontworpen om de Spanjaarden af te schrikken tijdens hun bezetting van een halve millenniago.

Opnieuw wordt het land bedreigd. Waar medicijnen in een oogwenk kunnen worden gemaakt, kan binnenkort meer zijn. Waar nu traditie en eerbied is, kan op een dag een andere man met een mobiele telefoon zich afvragen wat er mis is met de wereld. Terwijl mijn longen opengaan van het medicijn dat ik op mijn borst heb gewreven, luister ik weer naar de muziek van het regenwoud. Het klinkt niet alleen mooi, maar ook belangrijk.