Hoe Racen Op De Weg Te Starten Met Een Beperkt Budget

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Mijn eerste woord over het onderwerp wegracen is disclaimer: wiel-tegen-wiel-competitie is in geen enkele vorm 'goedkoop', althans niet vergeleken met andere hobby's zoals fietsen, houtbewerking en modelbouw. Budgetracen mag daarom niet uit de context van de sport als geheel worden gehaald. Je kunt meedoen aan amateurracen zonder failliet te gaan, maar je moet wel voorbereid zijn op 1) verslaving en 2) waslijst met onvoorziene uitgaven.

Nog steeds geïnteresseerd? Is goed. Ik zal schetsen hoe je kunt beginnen met racen op de weg door mijn anekdotische (en nog steeds nieuwe) ervaring.

Foto door Cali Photography

De beslissing om te racen was gebaseerd op decennia van dromen - eerst aan het roer van een kart met zes pk en later aan het stuur van een GT3-spec Ferrari Challenge-auto - maar het duurde tot eind 2016 voordat ik er een paar nam essentiële eerste stappen.

Als je wilt meedoen aan een nationaal gesanctioneerde raceorganisatie zoals Sports Car Club of Americ (SCCA), moet je een beginnerscompetitielicentie ($ 120) aanvragen en de raceschool voltooien. snelle blik op enkele van de meer populaire scholen zoals Skip Barber en Allen Berg doet je ineenkrimpen; $ 5.000 voor een driedaags programma ?! Als journalist vond ik een oplossing: Lucas Oil School of Racing was een relatief nieuwe outfit en stond open voor een verhaal in ruil voor toelating tot een tweedaags programma. Na mijn afstuderen kreeg ik de kwalificatie en werd ik gecrediteerd voor een van de drie raceweekends die nodig zijn voor een volledige wedstrijdlicentie.

"Geweldig", denk je, "maar ik ben geen journalist." Dat is waar, en daarom zou ik de SCCracing-school aanbevelen die wordt gehost door de club uit jouw regio. Net als Lucas Oil bereidt het tweedaagse programma van SCCA studenten voor op wiel-aan-wiel-competitie met klas- en tracktijd, met als hoogtepunt een schijnrace. In tegenstelling tot Lucas Oil (dat een van de goedkopere scholen is met ongeveer $ 2.000), is het programma van SCCA ongeveer $ 500. Nu zijn we aan het praten. U moet de SCCclub-website van uw regio opzoeken om de volgende schoolsessie te vinden, maar aangezien de meeste op vrijdag en zaterdag worden gehouden, hoeft u niet meer dan een dag vrij te nemen om deze te voltooien.

Sports Car Club of America / Facebook

Er is slechts één voorbehoud als het gaat om het volgen van SCCrace-school: u moet uw eigen voertuig kopen. Het voordeel van de duurdere scholen is dat ze een auto ter beschikking stellen en onderhouden die u tijdens het programma kunt gebruiken. Twee redenen waarom dat niet zo erg is: 1) na het programma heb je je eigen raceauto nodig om te racen, en (2) als je je eigen auto gebruikt tijdens de school, je Zal er zoveel meer mee synchroon lopen als de echte competitie begint. Als alternatief kunt u een raceauto huren bij een privéfeest of bedrijf, maar huren kan zelfs duurder zijn dan scholen ($ 2.000 - $ 3.000 per dag).

Als je denkt dat je klaar bent om een auto te kiezen, ben je eigenlijk alleen klaar om een klasse te kiezen. SCCA, NASA en andere raceorganisaties hebben een aantal classificaties om de handschoen van voertuigtypen te dekken. Je zou niet willen rijden met een VW Golf van 70 pk op hetzelfde circuit als een Corvette van 800 pk. Over het algemeen zijn auto's met een lager vermogen goedkoper, maar dat is slechts het topje van de ijsberg. Houd je van auto's met voorwielaandrijving, achterwielaandrijving of vierwielaandrijving? Wilt u een straatlegaal model of heeft u de middelen om uw voertuig te slepen?

• 1. Volkswagen Golf Mk1
• 2. MazdRX 7
• 3. HondCR-X

Er zijn letterlijk honderden verfijnde vragen die moeten worden beantwoord voordat u klaar bent om een aankoop te doen, maar hier is de snelkoppeling: zoek een auto met hoge productieaantallen en dus voldoende reserveonderdelen. Een goede suggestie voor een auto met voorwielaandrijving zou de Volkswagen Golf Mk1 (modeljaren 1975-84) of de HondCR-X (1984-91) zijn. Bekijk voor achterwielaandrijving de eerste of tweede generatie MazdMiat (1990-2005) of de eerste generatie MazdRX-7 (1979-86). Deze voertuigen zijn niet alleen relatief betaalbaar in aanschaf en onderhoud, maar ze komen ook allemaal in aanmerking om te concurreren in verschillende klassen (afhankelijk van wijzigingen).

Hier is hoe ik mijn race-soulmate vond:

Hoffelijkheid foto

Nadat ze genoegen hadden genomen met de eerste generatie MazdMiatrace-auto om deel te nemen aan de Super Touring Light (STL) -klasse, gingen Dean Case en Jacob Brown (van respectievelijk MazdMotorsport en MazdNorth America) aan het werk om een auto te vinden. Het was in de kelder van Mazda's hoofdkantoor (terwijl ik decennia van Mazdracing en de geschiedenis van productieauto's doorlas) dat Dean me voorstelde aan mijn toekomstige teamchef, Steve Lepper. Steve was een veteraan in de auto-industrie en werkte 15 jaar voor Toyotas als ingenieur voordat hij zijn eigen winkel oprichtte, Gearhead's Garage.

Steve schetste twee wegen om de juiste Miatrace-auto te vinden: ik kon ofwel mijn ideale auto bouwen uit de botten van het standaardmodel, of ik kon een race-voorbereide versie kopen (met een FIA-legale kooi, harnassen en andere veiligheidsuitrusting). Deze twee routes, kopen versus bouwen, gelden voor iedereen die begint.

Omdat ik zo snel mogelijk achter het stuur wilde zitten, koos ik ervoor om te kopen. Doorgaans kost het vinden van een goede kandidaat tijd. Het vinden van een auto met uitgebreide onderhouds- en servicerecords - een met een goede kans om competitief te zijn in zijn klasse - is slog. Gelukkig kende Steve iemand met een auto te koop die binnen mijn budget van $ 10.000 - $ 12.000 viel.

Kim Landry was de derde eigenaar van "Izzy," 1996 MazdMiat die was gebouwd door de voormalige Sports Car Club of Americ (SCCA) Runoff-kampioen Phil Royale. Steve had de auto persoonlijk onderhouden terwijl hij onder de hoede was van de vorige eigenaar, dus hij wist dat dit van hoge kwaliteit was. Kim had de auto bijna drie jaar in bezit gehad, in die tijd was de auto maar twee keer aan autocross-wedstrijden meegedaan. Vanwege schouderblessure kon Kim al meer dan twee jaar niet meer plaatsnemen op de bestuurdersstoel. Ze was eindelijk klaar om Izzy te laten gaan.

Na wat goedgehumeurde onderhandelingen kwamen we tot een prijs: $ 11.000 voor de auto en de lichte aanhanger. Wat ik had gekocht (en wat je kunt verwachten te kopen) voor $ 10.000 - $ 12.000, is geen auto die in zijn klasse wint. Zelfs aan het betaalbare einde van het racen, gaan raceauto's die vooraan staan - die met uitgebreide motor-, afstemming- en ophangingswerkzaamheden - $ 20.000 of meer kosten. Ik koos voor een auto die ik kon aanpassen naarmate mijn vaardigheden verbeterden, en ik zou hetzelfde aanraden voor iedereen die begint. Als je je budget opblaast voor een nauwkeurig gebouwde auto, maar nog niet het talent hebt om tot het uiterste te rijden, win je niets van het extra geld dat je uitgeeft. En vergeet de onderhoudskosten niet.

Ik kon het niet. Mijn auto stond al meer dan twee jaar stil, wat betekende dat hij een nieuwe batterij, nieuwe vloeistoffen, nieuwe banden en bijgewerkte veiligheidsuitrusting nodig had. Alleen al in de eerste maand dat ik eigenaar was, heb ik $ 2.000 uitgegeven aan onderdelen en arbeid. En hier zal ik het concept van sponsoring ter sprake brengen.

Je zou kunnen aannemen dat alleen professionele racers, of in ieder geval klassewinnende coureurs, sponsors kunnen aantrekken, maar dat is gewoon niet waar. Elk bedrijf dat de zichtbaarheid wil vergroten - vooral in de auto-industrie - kan profiteren van sponsoring. Dat betekent niet dat je elke moeder-en-popwinkel in de stad moet gaan pitchen. Denk eerst aan de gebruikelijke verbruiksartikelen voor raceauto's: banden, remmen en vloeistoffen. Dit zijn uw grootste uitgaven in de loop van het seizoen, dus als u een leverancier kunt vinden om uw auto te sponsoren in ruil voor gratis onderdelen of onderdelen met korting, is dat een enorme overwinning. Als je contact zoekt met leveranciers, of meer geld nodig hebt voor racekosten, enz., Kijk dan naar andere bedrijven.

Bovendien, als u de tijd niet kunt of ontbreekt om uw auto zelf te onderhouden, heeft u een winkel nodig. Die winkel kan ook sponsor worden, zoals in mijn geval. Gearhead's Garage en ik hebben een deal gesloten om prominente emblemen op mijn auto aan te brengen in ruil voor 50 procent arbeidsloon. Met al het werk dat aan mijn Miata wordt gedaan, heeft de halve prijs me honderden dollars bespaard. Steve en ik konden ook een akkoord bereiken over opslag - nog een maandelijkse uitgave die snel kan oplopen.

Hier is een kale uitsplitsing van de kosten die gepaard gaan met een seizoen van acht races:

• Banden: $ 800 (per drie raceweekends)
• Olie: $ 50 (per twee raceweekends)
• Gas: $ 100 (per raceweekend; alleen voor raceauto)
• Remmen: $ 350 voor blokken en remschijven (per vier raceweekends)
• Voertuigopslag: $ 200 (per maand)
• Hotels: $ 200 (per raceweekend)
• Eten: $ 80 (per raceweekend)
• Totaal = $ 9.276 per seizoen voor 8 raceweekenden (met hotels)

Bijna $ 10.000 per seizoen lijkt ontmoedigend, maar onthoud dat verschillende dingen dat aantal kunnen verminderen: sponsoring, kamperen op de baan en het jagen op deals, om er maar een paar te noemen. Houd in gedachten: je racet op budget, dus sla de luxe over.

In mijn eigen ervaring kostte het twee maanden en ongeveer $ 2.500 aan onderdelen en arbeid (auto en aanhanger gecombineerd) vanaf het moment van aankoop van het voertuig tot de voorbereiding op de race. Eindelijk was ik eindelijk voorbereid op de regionale competitie… of dat dacht ik.

In deel twee van deze functie geef ik je een idee van wat je kunt verwachten van je eerste raceweekend.

Alle foto's door Miles Branman, tenzij anders vermeld.