Sol Duc Cabin Is Niet De Vissershut Van Je Opa

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

Viscabines zijn niets nieuws en meestal niets bijzonders (architectonisch gezien). Ze bestaan al eeuwen als een manier voor enthousiaste vissers om op afgelegen locaties van het seizoen te kunnen genieten zonder fulltime op de rivier te hoeven wonen. Dus hoe heroverweeg je een eenvoudige, utilitaire structuur die het hele jaar door sporadisch zal worden gebruikt? Dat was de uitdaging die architectenbureau Olson Kundig aanging. Het resultaat is Sol Duc Cabin, een weekendhuis van 350 vierkante meter dat een revolutionaire kijk is op de eenvoudige vissershut.

Gelegen in Beaver, Washington, dicht bij de Sol Duc River, klinkt de hut eenvoudig genoeg. De buitenkant is stijlvol, eigentijds afgewerkt van zacht staal. Binnen heeft het een woon- en eetkamer, een kleine keuken, een eenvoudige badkamer en een slaapzolder. Het interieur is afgewerkt met warm hout (waarvan een deel is teruggewonnen van wat de eigenaar al ter plaatse had), waardoor een gezellige, gezellige ruimte en een gevoel van bescherming tegen de elementen van buitenaf werd gecreëerd. twee verdiepingen tellende glazen wand zorgt voor uitzicht op de rivier vanaf elke plek in het huis. Buiten is er een balkon onder een vrijdragend dak, perfect om te ontspannen aan het einde van een lange dag vissen.

Het belangrijkste kenmerk van elke vissershut is natuurlijk de mogelijkheid om hem stevig op te sluiten wanneer hij niet wordt gebruikt, en dat is waar de creativiteit van architect Tom Kundig echt naar uitblinkt. Er zijn series mechanische stalen luiken die de ramen aan de voor- en zijkanten van de cabine afdekken. Maar hoe sluit je die glazen wand van twee verdiepingen aan de achterkant af? Daarvoor creëerde Kundig een groot stalen paneel dat heen en weer rolt langs een stalen balk. Met dit systeem kan de eigenaar de cabine snel openen en sluiten als dat nodig is (en natuurlijk ongewenste indringers buiten houden).

Beaver bevindt zich in het gematigde regenwoud van de Stille Oceaan, een uniek ecosysteem dat regelmatig zware regenval en koud weer ziet, wat resulteert in weelderig naaldbos. Dit was ook een uitdaging voor de architect, aangezien de hut zich bevindt in een gebied dat onderhevig is aan overstromingen en algemene vochtigheid (iets dat grote schade kan aanrichten aan de fundering van het gebouw). De oplossing: zet het op palen. Door de cabine op stalen steunbalken omhoog te brengen, wordt deze beschermd tegen vochtschade. Als extra bonus zorgde het verhogen van het huis op palen voor een beter zicht op de rivier door de bomen.

Nu ontbreekt alleen nog de lijn, de paal en de vissen die klaar zijn om te bijten.