10 Beste Natuurboeken

2024 Auteur: Francis Oldridge | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 20:41

"Wildernis is geen luxe maar een noodzaak van de menselijke geest, en net zo belangrijk voor ons leven als water en goed brood." Dat zegt Edward Abbey in Desert Solitaire, en jongen, heeft hij het goed gedaan. In ons verstedelijkte leven vult natuurschrijven de broodnodige leegte, waardoor we verwondering ervaren, ons onderwijzen over onze menselijke geschiedenis en ons inspireren met gezond respect, om nog maar te zwijgen van verantwoordelijkheidsgevoel, voor onze natuurlijke omgeving. Als je op zoek bent naar de natuur, maar de reis nog niet kunt maken, steek dan je vuur aan met een van onze favoriete werken uit de non-fictie natuur. (En een fictief werk, gewoon voor de lol.)

Desert Solitaire door Edward Abbey

Deze autobiografische serie vignetten, vaak vergeleken met Thoreau's Walden, is gebaseerd op Abbey's ervaringen als parkwachter in het Arches National Park aan het eind van de jaren vijftig. Geschreven op basis van de overvloedige aantekeningen die hij tijdens die ervaring maakte, laat dit unieke non-fictieverslag van romanschrijver Abbey zien waar de firebrand-activist zijn vuur vandaan kreeg. Het boek staat vol met kleurrijke beschrijvingen van de natuurlijke, historische en culturele wonderen van het park, en vertelt een aantal interessante 'oorlogsverhalen' van achter het gordijn van het National Park-systeem (waaronder een over het trekken van een menselijk lijk uit de woestijn), maar de echte stuwkracht is de scherpe observatie van Abbey van hoe mensen en de woestijn naast elkaar bestaan (of niet) en, natuurlijk, enkele zware kritiek op hoe de moderne Amerikaanse beschaving het milieu heeft ontmaagd.

The Pine Barrens door John McPhee

Hoe kies je slechts één John McPhee-boek om aan te bevelen? De man zette natuurlijk schrijven sneller op gang dan de Ford-assemblagelijn, en als je er een hebt gelezen, heb je er waarschijnlijk meerdere gelezen. De wetenschappelijke inslag kan behoorlijk dicht worden, maar kom in het ritme en je zult merken dat je verliefd wordt op rocklagen. The Pine Barrens duikt diep in de geschiedenis van de zuidelijke helft van New Jersey, een bosreservaat van 650.000 hectare dat bekend staat om zijn trillende moerassen, pyromanen en halfvleermuis, half kangoeroe-wezen dat bekend staat als de Jersey Devil. In tegenstelling tot de sterk verstedelijkte noordelijke helft van de staat, woont bijna niemand in de Pine Barrens, en degenen die dat wel doen zijn… nou ja, een bepaald soort mensen. De setting doet je denken aan The Village van M. Night Shamalyan. Als McPhee's onaantastbare journalistiek er niet was geweest, zou je denken dat je het sprookje van Washington Irving aan het lezen was.

The Hour of Land door Terry Tempest Williams

Voor degenen onder ons die zich niet kunnen binden aan een uitgebreide rondleiding door elk stuk openbaar land in het systeem, is er The Hour of Land, het reisverslag van Terry Tempest Williams over het bezoeken van, nou ja, niet elk park, maar een aanzienlijk en divers aanbod. Van Grand Teton tot Acadia, van Big Bend tot de Gulf Islands, Williams schildert series portretten die niet alleen de natuurlijke kenmerken benadrukken die deze openbare gronden kostbaar maken, maar ook de persoonlijke en politieke geschiedenis weergeven die ze belangrijk maken in onze nationale identiteit, verleden, en toekomst.

The Snow Leopard door Peter Matthiessen

Hij deed undercoverwerk voor de CIA. Hij was medeoprichter van Paris Review. Hij was priester van het zenboeddhisme. En in zijn vrije tijd schreef hij over wat er gebeurt als menselijke ambities en natuurlijke landschappen samenkomen. (En won tweemaal de National Book Award.) Zijn werk The Snow Leopard uit 1978 is een meeslepend zoektochtverhaal dat Matthiessen volgt naar het hart van Nepal om een glimp op te vangen van de zeldzame sneeuwluipaard. De manier waarop Matthiessen wetenschappelijk reisverslag combineert (bijv. De expeditielogboeken van de Antarctische ontdekkingsreiziger Sir Ernest Henry Shackleton) en poëtische, Kerouac-aangrenzende spirituele mystiek is een masterclass in schrijven, om nog maar te zwijgen van boeiend lezen.

The One-Straw Revolution door Masanobu Fukuoka

Wie zegt dat je boeren nodig hebt om voedsel te verbouwen? Dit boek vertelt hoe wetenschapper Masanobu Fukuoktos de moderne landbouw terzijde schoof (en met modern bedoelen we de laatste honderden jaren) om een tuin te cultiveren in overeenstemming met de natuurwetten. Gedurende drie decennia ontwikkelde hij een reeks schrikbarend effectieve praktijken die niet alleen ecologisch duurzaam waren, maar die praktisch geen werk van hem vereisten. Fukuok ziet landbouw als meer dan een middel om voedsel te produceren, maar als spirituele oefening - het doel van het cultiveren van de aarde was eigenlijk om onszelf als menselijke wezens te cultiveren. Foodies, boomknuffelaars, 'groene stad'-types en spirituele zoekers zullen deze geweldig vinden.

Doe gebeden tot de raaf door Richard K. Nelson

Als je Into the Wild als twintiger leuk vond, zul je Make Prayers to the Raven in je jaren '30 geweldig vinden. Daarin documenteert antropoloog Richard K. Nelson het jaar dat hij doorbracht tussen de Koyukon-bevolking in het westen van Alaska. Zijn verslag van hun intieme relatie met het land toont de realiteit aan van hoe inheemse Amerikanen een mystieke verbinding met de natuurlijke wereld koesteren. Maar wees gerust, Nelsons openlijk sceptische perspectief zorgt ervoor dat dit niet wordt geromantiseerd, 'nobel primitief' verhaal. Het is openhartig, gedetailleerd en grappig als je het het minst verwacht.

Deep Creek door Pam Houston

persoonlijk verslag van hoe de natuur de diepste wonden geneest, deze memoires van Pam Houston spelen zich voornamelijk af in de berghuis van de auteur in Colorado. Door bosbranden en wrede winters leert het eindeloze werk van het runnen van een boerderij de auteur over wat ons als mensen met de aarde bindt, en hoe zorg voor het land ons troost, onderwijst en ons herstelt. Liefde en verlies, hartzeer en hoop, redenen om op te geven en redenen om nooit op te geven - dit boek heeft het allemaal. Breng Kleenex.

Blood Orchid door Charles Bowden

Bowden verliet naar verluidt de verdediging van zijn proefschrift omdat hij dacht dat de beoordelingscommissie hem domme vragen stelde. Dat zou je een idee moeten geven van waar deze man vandaan komt, qua toon. Zijn schrijfstijl is vergeleken met het Oude Testament in zijn profetische woede, en nergens is dat beter te zien dan in Blood Orchid, een boek dat de lezer meeneemt op een reis door zowel natuurlijke als stedelijke wildernis om de wrede wortels van de Amerikaanse samenleving bloot te leggen.

The Living Great Lakes door Jerry Dennis

De Grote Meren bevatten een vijfde van het zoetwater van de hele wereld en hun oppervlakte is bijna net zo groot als dat van New England. Jerry Dennis, geboren in Michigan, vertelt de natuurlijke, sociale en persoonlijke geschiedenis van deze iconische Amerikaanse bezienswaardigheden, met observaties uit alle seizoenen en perspectieven van alle levensstijlen die door de meren worden bepaald: vissers, zeilers, biologen, vakantiegangers en de lokale bevolking. Dit boek biedt van alles weinig: suggestieve beschrijvingen van de omgeving, onderhoudende portretten van het lokale leven, meditatie over menselijke verantwoordelijkheid en viering van al het moois aan de Grote Meren.

De wereld zonder ons door Alan Weisman

Deze is een beetje raar, maar op een goede manier. Gebaseerd op het essay 'Earth Without People' uit 2005 van journalist Alan Weisman, voorspelt dit boek wat er met de natuurlijke en geconstrueerde omgeving zou gebeuren als al het menselijk leven plotseling zou verdwijnen. Hoe lang zou het duren voordat steden verdrinken in bossen en oerwouden? Wat zou er gebeuren met bezienswaardigheden zoals het Vrijheidsbeeld of Mount Rushmore? Wat zou echt het langetermijneffect zijn van al het plastic waarmee we leven? Zouden er ooit nieuwe levensvormen ontstaan, en zouden ze op ons lijken? De voorspellingen van Weisman zijn niet alleen maar spitsvondigheden; hij interviewde tientallen academici, wetenschappers en andere experts om zijn boeiende portret te maken van wat er heel goed zou kunnen gebeuren als sciencefiction de nieuwe realiteit werd.

The Living door Annie Dillard

De enige roman die we op deze lijst aanbevelen, omdat we dat kunnen. Als je denkt dat je Annie Dillard kent van haar Pulitzer-winnende Pilgrim bij Tinker Creek, maak je vast. Deze roman, die zich afspeelt tijdens de oprichtingsdagen van de staat Washington, gooit je hals over kop in een aangrijpende weergave van de ontberingen van het grensleven. Volgend op familie vanaf het moment dat hun boot aan de verlaten kust van Bellingham Bay vastloopt, door de vaak levensbedreigende onderneming om zich in dit monolithische landschap te vestigen, tot de waanzinnige overbevolking die met de goudkoorts gepaard ging, deze roman vegen in zijn reikwijdte en adembenemend in de grimmige schoonheid van zijn taal. Je zult nooit meer op dezelfde manier naar het bos kijken.